به نام خدا

قال الإمام علیّ علیه السلام :لا یَقولَنَّ أحَدُکُم : «اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنَ الفِتنَةِ» ؛ لِأَنَّهُ لَیسَ أحَدٌ إلّا وهُوَ مُشتَمِلٌ عَلى فِتنَةٍ ، ولکِن مَنِ استَعاذَ فَلیَستَعِذ مِن مُضِلّاتِ الفِتَنِ ، فَإِنَّ اللّهَ سُبحانَهُ یَقولُ : «وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَأَوْلَادُکُمْ فِتْنَةٌ» ؛1 ومَعنى ذلِکَ : أنَّهُ یَختَبِرُهُم بِالأَموالِ وَالأَولادِ ؛ لِیَتَبَیَّنَ السّاخِطَ لِرِزقِهِ وَالرّاضِیَ بِقِسمِهِ ، وإن کانَ سُبحانَهُ أعلَمَ بِهِم مِن أنفُسِهِم ، ولکِن لِتَظهَرَ الأَفعالُ الَّتی بِها یُستَحَقُّ الثَّوابُ وَالعِقابُ ؛ لِأَنَّ بَعضَهُم یُحِبُّ الذُّکورَ ویَکرَهُ الإِناثَ ، وبَعضَهُم یُحِبُّ تَثمیرَ المالِ ویَکرَهُ انثِلامَ الحالِ 2  . 3

 .امام على علیه السلام فرمود:هیچ یک از شما نگوید : «خدایا ! من از آزمایش شدن به تو پناه مى برم» ؛ زیرا هیچ کس نیست که از فتنه [و آزمایش الهى] بر کنار باشد ؛ بلکه هر کس به خدا پناه مى برد ، از عوامل گم راه کننده در فتنه ها [به خدا] پناه بَرَد ؛ چرا که خداوند سبحان مى فرماید : «بدایند که دارایى ها و فرزندان شما، فتنه [و آزمون] اند» . معنایش این است که خداوند، آنان را به وسیله دارایى ها و فرزندان مى آزماید تا معلوم شود که چه کسى از روزىِ او، ناخرسند و چه کسى به قسمت او خرسند است، اگر چه خداوند سبحان از خودِ آنان هم به آنان داناتر است؛ امّا آزمایش براى این است تا اعمالى که با آنها پاداش و کیفر سزاوار مى گردند ، معلوم شوند ؛ زیرا برخى از مردم، پسر دوست دارند و دختر دوست ندارند ، و برخى شان فراوانى مال را دوست دارند و پریشان حالى را دوست ندارند .