به نام خدا

سفاهت عبارت است از خفت و سبکی در عقل و اندیشه.کسی که از نعمت عقل که به عنوان پیامبر درونی است استفاده نکند و تمییز بین خیر و شر و نفع و ضرر ندهد چه در امور دنیوی و چه در امور اخروی به سوی سفاهت گام برداشته و سفیه میباشد.

هرگاه کسی خود را از خیر دنیا و آخرت محروم سازد او در نهایت سفاهت و نادانی قرار دارد وچنین کسی به فرموده قرآن در سوره حج آیه 11در زیان آشکاری می باشد:خسرالدنیا والآخرة ذلک هو الخسران المبین.عزیزم ممکن است کسی به ظاهر عاقل به نظر آید اگر چنین کسی عقلش را در مسیر درست و حق و خدمت به مردم به کار گیرد واقعا عاقل است و در غیر این صورت سفیهی و نادانی است عاقل نما که نباید فریبش را خورد و دوری از او لازم است زیرا که او دوست دارد که دیگران را همانند خویش کند.