‌‌کتاب‌ تجرید از تألیفات‌ گرانقدر خواجهِ‌ حکمت‌ و کلام، نصیرالدین‌ محمدبن‌ محمدبن‌ حسن‌ طوسی‌ - قُدّس‌ سِرّه‌ - است. این‌ تألیف‌ گرانسنگ‌ که‌ در ایجاز لفظ‌ و کثرت‌ معنا مثال‌ و الگوی‌ هرگونه‌ تصنیفی‌ است‌ در دو بخش‌ تجرید المنطق‌ و تجرید الاعتقاد نگاشته‌ شده‌ که‌ هر بخش‌ بارها و بارها در میدان‌ اندیشه‌ به‌ تیغ‌آبدار تحقیق‌ موشکافی‌ گردیده‌ است. از میان‌ همهِ‌ شروح، شرح‌ عالم‌ ربّانی‌ و علامهِ‌ علی‌ الاطلاق‌ جمال‌الدین‌ حسن‌ بن‌ یوسف‌ بن‌ مُطّهر حِلّی‌ در طی‌ سده‌ها مورد عنایت‌ پژوهشگران‌ و محققان‌ واقع‌ شده‌ و در سنت‌ تعلیم‌ و تربیت‌ قدیم، یکی‌ از کتب‌ اصلی‌ آموزش‌ منطق‌ بوده‌ است. الفاظ‌ و کلمات‌ این‌ شرح‌ همچون‌ گوهر به‌ رشته‌ درآمده‌ موزون‌ و خوش‌تراش‌ است؛ از همین‌رو، شرح‌ بخش‌ منطق‌ آن‌ توسط‌ شارح‌ «الجوهر النضید فی‌ شرح‌ منطق‌ التجرید» نام‌ گرفته‌ است.‌‌این‌ متن‌ و شرح‌ یکی‌ از بهترین‌ کتاب‌ها برای‌ تدریس‌ و تعلیم‌ فن‌ منطق‌ و دستیابی‌ به‌ زوایا و نکات‌ این‌ علم‌ است.