[عنایات الهى]

خداوند تبارک و تعالى چون به بندگانش عنایت داشته، به آنان عقل داده؛ نیروى تهذیب و تزکیه عنایت فرموده؛ انبیا و اولیا فرستاده، تا هدایت شوند و خود را اصلاح نمایند، و دچار عذاب الیم جهنم نگردند. و اگر این پیشگیریها مایه تنبه و تهذیب انسان نگردید، خداى مهربان از راههاى دیگر او را متنبه مى‌سازد: با گرفتاریهاى گوناگون، ابتلائات، فقر، مرض، آنان را متوجه مى‌نماید. مانند یک طبیب حاذق، یک پرستار ماهر و مهربان، مى‌کوشد که این بشر مریض را از بیماریهاى خطرناک روحى علاج بخشد.

اگر بنده مورد عنایت حق باشد، این ابتلائات برایش پیش مى‌آید تا بر اثر

آن به حق تعالى توجه پیدا کند و مهذب گردد. راه همین است و غیر از این راهى نیست؛ ولى انسان باید با پاى خویش این راه را بپیماید تا نتیجه بگیرد. و اگر از این راه هم نتیجه‌اى به دست نیامد و بشر گمراه معالجه نشد و استحقاق نعمتهاى بهشتى را نیافت، در موقع نزع و جان دادن فشارهایى بر او وارد مى‌کند، بلکه برگردد و متوجه شود. باز هم اگر اثر نبخشید، در قبر و عالم برزخ و در عقبات هولناک بعد از آن، فشارها و عذابهایى وارد مى‌آورد تا پاک و منزه گردد و به جهنم نرود.تمام این‌ها عنایاتى است از جانب حق تعالى که از جهنمى شدن انسان جلوگیرى نماید. اگر با تمام این عنایات و توجهات حقه بارى تعالى معالجه نشد چه طور؟ ناچار نوبت آخرین علاج که همانا داغ کردن است مى‌رسد. چه بسا که انسان مهذب و اصلاح نشود و این معالجات مؤثر واقع نگردد، و محتاج باشد که خداوند کریم مهربان بنده خود را به آتش اصلاح کند؛ همانند طلایى که باید در آتش خالص و پاک گردد.

در ذیل آیه شریفه لابِثینَ فیها اَحْقاباً ²⁸ روایت شده که این «حقب» براى اهل هدایت و کسانى است که اصل ایمانشان محفوظ باشد. ²⁹ براى من و جنابعالى است اگر مؤمن باشیم. هر حقبش چند هزار سال است خدا مى‌داند. مبادا کار به جایى برسد که دیگر این علاجها مفید و مؤثر واقع

نگردد و براى استحقاق و لیاقت نعیم مقیم به آخرین دوا نیاز باشد، و لازم شود که، خداى نخواسته، انسان مدتى در جهنم برود و در آتش بسوزد تا از رذایل اخلاقى، آلودگى‌هاى روحى، و صفات خبیث شیطانى پاک گردد، لیاقت و استعداد بهره‌مند از جَنّاتٌ تَجْرى مِنْ تَحْتِهَا الاَنْهارُ ³⁰ را بیابد. این تازه مربوط به آن دسته از بندگانى است که دامن? گناه و معصیت آنان تا آن درجه گسترده نشده باشد که رحمت و عنایت حق تعالى از آنان بکلى سلب گردد، و هنوز لیاقت ذاتى براى بهشت رفتن داشته باشند. خدا نکند که انسان بر اثر کثرت معاصى از درگاه حضرت بارى تعالى رانده و مردود گردد و از رحمت الهى محروم شود، که جز خلود در آتش جهنم راه دیگرى نخواهد داشت. بترسید از اینکه، خداى نخواسته، از رحمت و عنایت الهى محروم گردید و مورد خشم و غضب و عذاب او واقع شوید. مبادا اعمال شما، کردار و گفتار شما، طورى باشد که توفیقات را از شما سلب کند و جز خلود در نار براى شما راهى نباشد. شما الان یک سنگ گرم را نمى‌توانید دقیقه‌اى میان کف دست نگهدارید؛ از آتش جهنم بپرهیزید.

این آتش‌ها را از حوزه‌ها، از جامعه روحانیت، بیرون بریزید. این اختلاف‌ها، نفاقها، را از قلب خود دور کنید. با خلق خدا حسن سلوک داشته نیکو معاشرت کنید؛ و با نظر عطوفت و مهربانى به آنان بنگرید. البته با گناهکار به خاطر عصیان و طغیانش خوب نباشید، و کار زشت و نادرست او را به رخش بکشید و او را از آن نهى کنید، ولى از هرج و مرج، آشوب و بلوا، خود را بر حذر دارید. با بندگان خوب و صالح خدا نیکى کنید. آنان را که عالم‌اند به خاطر علمشان، کسانى را که در صراط هدایت‌اند به خاطر اعمال نیکشان، و آنان را که جاهل و نادان‌اند چون بندگان خداى‌اند، احترام نمایید؛ خوشرفتارى کنید؛ مهربان باشید؛ صداقت و برادرى داشته باشید. مهذب شوید. شما مى‌خواهید جامعه‌اى را تهذیب و ارشاد کنید، کسى که نتواند خود را اصلاح و اداره کند چه گونه مى‌خواهد و مى‌تواند دیگران را راهنمایى و اداره نماید؟ اکنون از ماه شعبان چند روزى بیش نمانده است، بکوشید در این چند روز موفق به توبه و اصلاح نفس گردید، و با سلامت نفس وارد ماه مبارک رمضان شوید.

نقل از کتاب جهاد اکبر از امام خمینی  ره

http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/4218/1/21?ProjectID=16394#footnote11  کتابخانه دیجتال نور