زندگی نامه

{نقل ازسایت شاهدان زمان}

شهید حاج ابوالحسن کریمی دردشتی در سال 1327 هجری شمسی

در یک خانواده مذهبی از قشر متوسط جامعه در شهرستان لاهیجان

چشم به جهان گشود .

او ازهمان دوران کودکی و به هنگام تحصیل علم علی رغم محیط فاسدی

که رژیم ستمشاهی ساخته بود، راه خود را که همان راه اسلام وقران بود

به درستی شناخت و به نیکویی پیمود .

در سال 1346 موفق به اخذ دیپلم ریاضی شد و در همان سال با موفقیت

در کنکور سراسری به دانشگاه تهران راه یافت و در رشته اقتصاد به

تحصیل مشغول شد و جهت آشنایی با مبانی اقتصاد اسلامی نزد

اسلام شناسان بر جسته حوزه از جمله شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی

فرا می گیرد.

شهید کریمی در اواخر سال 1346 به علت شرکت در تظاهرات تشیع

جنازه شهید غلامرضا تختی شرکت و چند ماه در زندان قزل قلعه

محبوس گردید . ایشان درسال 1350 به علت فعالیت علیه جشنهای2500

ساله شاهنشاهی و پخش اعلامیه های حضرت امام خمینی(رض)

بین دانشجویان در خوابگاه امیر آباد تهران دستگیر و بار دیگر زندانی می گردد

اما این بار فرصتی برای وی بود که با چهره های برجسته ای همانند

حجت الاسلام جعفری گیلانی و حجت السلام هاشمی رفسنجانی

و مرحوم آیت الله ربانی شیرازی آشنا شود و توان بیشتری برای

ادامه مبارزه کسب نماید .

او در طول دوره تحصیلات دانشگاهی با شرکت در جلسات تفسیر قرآن

مرحوم آیت الله سید محمود طالقانی درمسجد هدایت تهران کوشید تا

از طریق کسب ره توشه های زنده قرآنی خود را جهت تداوم مبارزه مکتبی

مجهز و مهیا سازد. همچنین بعدها مدتی در مدرسه علمیه حقانی قم که

دارای جایگاه خاصی در نشر مسایل انقلابی در حوزه بود و بزرگانی چون

شهید صدوقی و شهید بهشتی سرپرستی آنجا را بر عهده داشتند

به تدریس زبان انکلیسی مشغول بود .

در اردیبهشت سال 1357 به جهت رهبری مبارزات مردم مسلمان گیلان

دستگیر و در زندان رشت محبوس گردید و در آبان ماه همان سال

بر اثر فشار مردم آزاد گردید . او بارها در سخنرانی هایش قبل از انقلاب

از حضرت امام به عنوان بزرگ مرجع عالیقدر شیعه یاد می کرد .

شهید کریمی مطالعه و قرائت قرآن و نهج البلاغه و روایات و احادیث از

برنامه های روز مره اش بود . شهید کریمی در مدت اندکی به پشتوانه

آگاهیهای بالایش از علوم عربی ، منطق و تا سطح رسایل و مکاسب

در نزد اساتید علمیه قم به حدی رشد نمود که شگفتی آنان را برانگیخت .

او نسبت به محرومین و مستمندان با نهایت فروتنی و افتادگی برخورد

می کرد اما هیچگاه به متنفذان و قدرتمندان طاغوتی روی خوش نشان

نمی داد و حاضر نبود به خاطر تامین رضایت عده ای مصالح انقلاب و

مردم را نادیده بگیرد او در مدت بیش از سه سال در مسئولیت،

فرماندار لاهیجان و دادستانی دادگاههای انقلاب اسلامی استان

انجام وظیفه نمود و در طول این مدت دیناری از حقوق ماهیانه اش

چیزی مطالبه نکرد تا صرفاً کمکی به انقلاب اسلامی و مردم آن باشد .

شهید بزرگوار با توجه به اندوخته های دینی و علمی و تجارب و تخصص

و مسئولیت های اداری ، به مطالعه دقیق و نوشتن نیز انس و الفتی

داشت و این علاقمندی باعث گردید تا کتابهای متعددی در زمینه های

معارف اسلامی به رشته تحریر در آورد . کتابهای جلوه گاه درد ،

هشدارهای امام علی علیه السلام به جامعه انقلابی ، آموزش زبان عربی

و اوضاع سیاسی و مذهبی گیلان از نوشته های وی می باشد 

.
ابوالحسن کریمی دردشتی سرانجام در غروب روز سیزدهم فروردین

سال 1365 در نزدیکی مسجد ( تکیه بر) لاهیجان مورد تهاجم مسلحانه

شب پرستان منافقین کور دل قرار گرفت و با اصابت چند گلوله به ایشان

و با حالت سجده ای خونین به ملاقات حق شتافت .