***نسیم معرفت***

اثبات بطلان روایت عَشَرَه مُبَشَّرَه

پاسخ به شبهه حدیث عَشَرَه مُبَشَّره

اهل سنت می گویند پیامبر به ده نفر بشارت بهشت داده است.

أَبُو بَکْرٍ فِی الْجَنَّةِ، وَعُمَرُ فِی الْجَنَّةِ، وَعَلِیٌّ فِی الْجَنَّةِ، وَعُثْمَانُ فِی الْجَنَّةِ، وَطَلْحَةُ فِی الْجَنَّةِ، وَالزُّبَیْرُ فِی الْجَنَّةِ، وَعَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْفٍ فِی الْجَنَّةِ، وَسَعْدُ بْنُ أَبِی وَقَّاصٍ فِی الْجَنَّةِ، وَسَعِیدُ بْنُ زَیْدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ نُفَیْلٍ فِی الْجَنَّةِ، وَأَبُو عُبَیْدَةَ بْنُ الْجَرَّاحِ فِی الْجَنَّةِ "

پاسخ:

1- بخاری و مسلم که در صدد دفاع از صحابه به ویژه  شیخین بوده اند، هیچ کدام این احادیث را نقل نکرده اند.اگر این روایت صحیح می بود،چرا بخاری و مسلم آن را در باب مناقب اینها نیاورده اند؟در حالی که احادیثی در مناقب اینها آورده اند که ارزش آنها از این حدیث،به مراتب کم تر است

2- عجیب تر از همه این که در صحیح مسلم روایتی از سعد بن ابی وقاص نقل شده که گفته: من از رسول خداصلی الله علیه وآله نشنیدم که درباره احدی بشارت به بهشت بدهد جز عبداللَّه بن سلام. حال چگونه این حدیث از سعد بن ابی وقاص مخفی شده در حالی که یکی از آن ده نفری است که در حدیث از او یاد شده است؟

در ضمن اعتبار حدیثی که در مسلم آمده(یعنی عدم بشارت به بهشت به احدی غیر از عبدالله بن سلام)،بالاتر است از حدیثی که در بخاری و مسلم نیامده(حدیث عشره)

3-چگونه می توان این حدیث را قبول کرد در حالی که برخی از این ده نفر خون برخی دیگر را مباح دانسته و قتل او را حلال شمردند؟ آیا طلحه و زبیر مخالف شدید عثمان نبودند؟ و آیا این دو نفر همراه با عایشه بیشترین تحریک را بر ضدّ عثمان نداشته و مردم را به قتل او وادار نمی کردند؟ چگونه عمر بن خطّاب اصحاب شورای شش نفره را تهدید به قتل کرد در حالی که همه آن ها از آن ده نفر به حساب می آیند؟

 4-این روایات مخالف با عقل نیز می باشد؛ زیرا هیچ کس خصوصاً پیامبرصلی الله علیه وآله نباید کسانی را به طور قطع بشارت به بهشت و امان از آتش جهنم دهد، کسانی که معصوم نبوده و از اعمال قبیح و گمراهی و ضلالت در امان نیستند، خصوصاً آن که آن ها را مغرور کرده و بر انجام گناه تشویق می کند. مگر نه این است که وظیفه انبیا آن است که مردم را بین خوف و رجاء قرار دهند؟

 5-و از جمله عوامل ضعف این خبر آن است که هیچ یک از سه خلیفه در هیچ یک از موقیعت های مناسب به آن احتجاج و استدلال ننمودند. چرا ابوبکر در سقیفه با وجود موقعیّت مناسب و نیز عثمان هنگامی که محاصره شده بود بر این حدیث استدلال نکردند؟

 6-اگر این روایت صحیح بود باید به عفو خداوند و بخشایش او اطمینان پیدا می کردند؛ زیرا پیامبرصلی الله علیه وآله خبر از بهشتی بودن آن ها داده بود؛ در حالی که مطابق روایات تاریخی، ابوبکر هنگام احتضارش ترسان و از عاقبت خود خوفناک بود. و نیز عمر هنگام وفاتش از خدا طلب می کرد که ای کاش من خاک بودم و مادر مرا نزاییده بود و از اعمال خود نجات یافته بودم. و نیز هنگامی که عثمان در محاصره قرار گرفت جزع و فزع بسیار از ترس هلاکت خود می کرد؛ مثلا می گفت به مکه نمی روم زیرا شنیده ام از پیامبر که شخصی در مکه دفن می شود که نصف عذاب عالم برای اوست!! در حالی که با فرض وجود روایت «عشره مبشره» او به بهشت می رفته است و این، جای جزع و فزع ندارد!!

7- هیچ سند صحیحی این روایت ندارد.یعنی یا مرسل اند یا غیره.این روایت توسط سه تن نقل شده که هر سه دارای اشکال است:
مثلا از طریق عبدالرحمن بن عوف، که عبدالرحمن بن حمید، از پدرش از وی نقل می‌کند، در صورتی که حمید بن عبدالرحمن، نمی‌تواند از عبدالرحمن بن عوف روایت نقل کند، چون که ابن عوف در سال 33 هجری در گذشت. تولد حمید بن عبدالرحمن سال 32 هجری است، پس زمان درگذشت ابن عوف، حمید یک ساله بود.چطور یک بچه یک ساله از پدرش حدیث نقل کرده؟(تمام اسناد این روایت رو در مقاله ایی جداگانه خدمت شما بررسی کرده و ضعف آنها را اثبات خواهیم کرد)

8- این حدیث را فقط عبدالرحمن و سعید بن زید که جزو آن ده نفر هستند،نقل کرده اند.پس هشت نفر دیگر چرا جایی این مطلب به این مهمی را نقل نکرده اند؟چنین چیزی، باعث ایجاد شک و تردید نسبت به این حدیث می شود

9- چرا در روز سقیفه که بر سر خلافت، اختلاف بود و مهاجرین برای شایستگی خود فضایلی را نقل میکردند، کسی به این حدیث استناد نکرد؟! آیا این سؤالات و نظایر آن حاکی از این نیست که چنین حدیثی اصلاً وجود نداشته و بعدها جعل شده است؟!

10- مخالفت این حدیث با قرآن :

اگر قرار باشد که عشره مبشره با وجود هر گونه گناه صد در صد بهشتی باشند، پس باید پیامبر اسلام(صلی‌الله­‌علیه‌وآله) هم به طریق اولی این چنین باشد؛ در حالی که قرآن کریم خلاف آن را می‌گوید.

خداوند در قرآن کریم خطاب به پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید :

وَ لَوْلَا أَنْ ثَبَّتْنَاکَ لَقَدْ کِدْتَ تَرْکَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلِیلًا. إِذًا لَأَذَقْنَاکَ ضِعْفَ الْحَیَاةِ وَ ضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَکَ عَلَیْنَا نَصِیرًا. (اسراء/75_74)


« و اگر ما تو را ثابت قدم نمی‌گرداندیم،نزدیک بود که به مشرکین اندک تمایل و اعتمادی بکنی. که در این صورت،کیفر این عمل تو را به تو می‌چشاندیم و عذاب تو را در دنیا و آخرت مضاعف می‌کردیم، آن‌گاه از قهر و خشم ما هیچ یاوری بر خود نمی‌یافتی »

خداوند در قرآن کریم چنان حمایتی از پیامبرش کرده که از احدی نکرده است؛ اما با این‌حال، به او می‌گوید که اگر کمی از راه حق منحرف شوی و به مشرکین تمایل پیدا کنی، تو را عذاب خواهم کرد !

با این وضعیت، چگونه ممکن است به اصحاب او آن چنان آزادی داده شود که با وجود هر گناهی باز هم به بهشت برین راه یابند ؟!

11-  اصلا بر سر تعداد این ده نفر نیز اختلاف دارند .یک جا می گویند ابن مسعود جزوشان هست یک جا می گویند نه ابن مسعود جزوشان نیست.

12-اگر حدیث عشره مبشره صحت داشت،چرا سیره و روش یکدیگر را قبول نداشتند؟ چرا حضرت علی ع ،برای سیره شیخین،ارزشی قائل نبود؟ چون در روز شورا،وقتی به حضرت علی گفتند بیا خلیفه شو بر طبق قرآن و سنت رسول الله و سیره ابی بکر و عمر! حضرت با قاطعیت سیره ابوبکر و عمر را رد کردند و گفتند بر طبق کتاب و سنت فقط عمل می کنم...همین پیشنهاد را به عثمان دادند،پذیرفت و خلیفه شد.

اصلا مگر عثمان خودش جزو عشره مبشره نبود؟ چرا پیشنهاد سیره کسی دیگر را  بهش دادند ؟ چه نیازی به سیره کسی دیگر هست وقتی خودش قطعا بهشتی است؟پس مثل روز روشن است که این حدیث عشره مبشره حدیثی جعلی است

13- همان گونه که گفتیم این حدیث عشره مبشره را ابن عوف و سعید روایت کرده اند و نام خودشان هم جزو این بهشتی ها هست. این در حالی است که در کتب فقهی، در بحث شهادت می ‏گویند شهادت کسی که ذی نفع است قبول نیست(ساده بگویم : یعنی شهادت کسی که نفعی برای خودش داشته باشد، قبول نیست)

14-سخنی که پیامبر درباره عمار یاسر بیان کرد: «تقتلک الفئة الباغیه؛ گروه ستمگر تو را می‌کشند» میان مسلمانان نشر یافت و شامیانِ هوادار معاویه نیز از آن آگاه بودند. زمانی که عمار در جنگ صفین به شهادت رسید، گروهی از شامیان در حقانیت معاویه دچار تردید شدند چرا؟ چون حدیث معروف و مشهور بود  ولی چرا حدیث «عشره مبشره» که بسیار مهم‌تر از آن است، میان مسلمانان منتشر نشد و فقط از قول چند نفر نقل شده است؟! ای وجدان های بیدار، آیا این خود شک و تردید ایجاد نمی کند؟

15-اگر این حدیث عشره مبشره صحیح باشد، چرا نام افرادی چون سلمان، عمار یاسر و... که از یاران نزدیک پیامبر بودند، در آن نیامده است؟ در صورتی که در روایت دیگر از طریق اهل سنت آمده که «بهشت مشتاق سه نفر است: علی، سلمان و عمار» این حدیث را ترمذی و ابو نعیم و ابویعلی و حاکم نقل کرده اند و ذهبی و حاکم هم گفته اند روایت صحیح است.هر وهابی در دنیا جرات دارد و این مردانگی را در خودش می بیند که می تواند خدشه ایی در سند این روایت ایجاد کند،بسم الله.در خدمتش هستم.پیام بدهد به این شماره 09217447610  بسم الله.

16-آیا ابوبکر و عمر که در حدیث عشره مبشره به بهشت بشارت داده شده بودند همان کسانى نبودند که حضرت صدیقه طاهره(سلام‏الله‏علیها) از دنیا رفت در حالى که از آنان ناراحت بود و تا زنده بود با آنان حرف نزد؟؟!

جای دوری آقایان نروند.در همین صحیح بخارى آمده است:

«فَوَجَدَت فَاطِمَةُ عَلَى أبِى بَکرِ فَهَجَرَتهُ فَلَم تُکَلِّمهُ حَتى تُوُفِیَّت فَلَمَّا تُوُفِیَّت دَفَنَهَا زَوجُهَا عَلیٌّ لَیلاً وَ لَم یُؤذَن بِهَا أبابَکر »
 صحیح بخارى، ج 5، ص‏82 ؛ المغازى صحیح مسلم، ج 5، ص‏153 ؛ کتاب الجهاد والسیر .
فاطمه(سلام ‏الله ‏علیها) بر ابوبکر غضب کرد و از او کناره‏ گیرى کرد تا از دنیا رفت و براى تشییع جنازه‏ شبانه اش هم اجازه حضور ابوبکر را نداد چون خبرش نکرده بودند»

آیا پیامبر نفرمود: غضب فاطمه س،غضب من است؟ آیا قرآن نفرموده کسی که پیامبر را غضبناک کند،لعنت خدا بر اوست؟

17- اگر این سخن را پیامبر فرموده بود، قطعاً افرادی چون علی، عمار یاسر امام حسن مجتبی، امام حسین و... هم این سخن را شنیده بودند و با طلحه و زبیر که جزء آن ده تن هستند نبرد نمی‌کردند

18- چطور این ده نفر اهل بهشت اند با این همه دشمنی و اختلافی که بین آنها وجود داشته؟ مثلا عبدالرحمن بن عوف و عثمان،آن اواخر،بسیار دشمن هم شدند به طوری که عبدالرحمن قسم خورد تا آخر عمر،کلمه ایی با عثمان حرف نزند و حتی کاراشان به نفرین کردن  همدیگر و لج و لج بازی با هم انجامید و حتی عبدالرحمن وصیت کرد که عثمان بر جنازه اش نماز نخواند

اهل علم،این عبارات را در کتب معتبر اهل سنت،جستجو کنند
أن عبد الرحمن أوصى أن لا یصلی علیه عثمان، فصلى علیه الزبیر
 أن عبد الرحمن بن عوف کان حلف ألا یکلم عثمان أبداً.

حتی ابن مسعود و عثمان هم دشمنی با هم داشتند تا حدی که ابن مسعود،خون عثمان را حلال اعلام کرد و وصیت کرد که عثمان بر جنازه اش نماز نخواند
اهل علم این عبارات را در کتب معتبر اهل سنت،جستجو کنند:
وأوصى أن لا یصلی علیه عثمان، فدفن بالبقیع وعثمان لا یعلم، فلما علم غضب وقال: سبقتمونی به، فقال له عمار بن یاسر: إنه أوصى أن لا تصلی علیه

مقصود این هست که با وجود این دشمنی های عمیق این عشره مبشره با همدیگر،چطور اینان بشارت داده شده اند به بهشت؟ کدام عقل این را می پذیرد؟

دلایل بسیار است.همین قدر به نظرم کافی است برای اثبات بطلان حدیث جعلی عشره مبشره.

http://14mah.parsiblog.com/Posts/1294/

http://rushangari.blogfa.com/