اَلقَولُ فِی الأَوانِی
(مَسأَلَةُ 1 : أَوانِی الکُفّارِ-کَأَوانِی غَیرِهِم-مَحکُومَةُُ بِالطَّهارَةِ ما لَم یُعلَم مُلاقاتُهُم لَها مَعَ الرُّطُوبَةِ السّارِیَةِ ، وَ کَذا کُلُّ ما فِی أَیدیهِم مِنَ اللِّباسِ وَ الفَرشِ وَ غَیرِ ذلِکَ . نَعَم ما کانَ فِی أَیدیهِم مِنَ الجُلُودِ مَحکُومَةُُ بِالنَّجاسَةِ لَو عُلِمَ کَونُها مِنَ الحَیوانِ الَّذی لَهُ نَفسُ سائِلَةِِ وَ لَم یُعلَم تَذکِیَتُهُ وَ لَم یُعلَم سَبقُ یَدِ مُسلِمِِ عَلَیها ، وَ کَذَا الکَلامُ فِی اللُّحُومِ وَ الشُّحُومِ الَّتِی فِی أَیدیهِم بَل فِی سُوقِهِم فَإِنَّها مَحکُومَةُُ بِالنَّجاسَةِ مَعَ الشُّرُوطِ المَزبُورَةِ .
(مَسأَلَةُ 2): یَحرُمُ اِستِعمالُ أَوانِی الذَّهَبِ وَ الفِضَّةِ فِی الأَکلِ وَ الشُّربِ وَ سائِرِ الأِستِعمالاتِ نَحوَ [نَحوُ] التَّطهیرِ مِنَ الحَدَثِ وَ الخَبَثِ وَ غَیرِها وَ المُحَرَّمُ هُوَ الأَکلُ وَ الشُّربُ فِیها أَو مِنها لاتَناوُلُ المَأکُولِ وَ المَشرُوبِ مِنها وَ لانَفسُ المَأکُولِ وَ المَشرُوبِ ، فَلَو أَکَلَ [اَو شَرِبَ] مِنها طَعاماً [اَو مائاََ] مُباحاً فِی نَهارِ رَمَضانَ لا یَکُونُ مُفطِراً بِالحَرامِ وَ إِنِ ارتَکَبَ الحَرامَ مِن جَهَةِ الشُّربِ [اَوِ الأَکلِ] مِنها . هذا فِی الأَکلِ وَ الشُّربِ . وَ أَمّا فِی غَیرِهِما فَالمُحَرَّمُ اِستِعمالُها ، فَإِذا اِغتَرَفَ مِنها لِلوُضُوءِ یَکُونُ الأِغتِرافُ مُحَرَّماً دُونَ الوُضُوءِ . وَ هَلِ التَّناوُلُ الَّذِی هُوَ مُقَدَّمَةُُ لِلأَکلِ وَ الشُّربِ أَیضاً مُحَرَّمُُ مِن بابِ حُرمَةِ مُطلَقِ الأِستِعمالِ حَتّی یَکُونَ فِی الأَکلِ وَ الشُّربِ مُحَرَّمانِ : هُما وَ الأِستِعمالُ بِالتَّناوُلِ؟ فِیهِ تَأَمُّلُُ وَ إِشکالُُ وَ إِن کانَ عَدَمُ حُرمَةِ الثّانِی لا یَخلُو مِن قُوَّةِِ . وَ یَدخُلُ فِی اِستِعمالِهَا المُحَرَّمِ عَلَی الأَحوَطِ وَضعُها عَلَی الرُّفُوفِ لِلتَّزیینِ وَ إِن کانَ عَدَمُ الحُرمَةِ لا یَخلُو مِن قُربِِ . وَ الأَحوطُ الأَولَی تَرکُ تَزیینِ المَساجِدِ وَ المَشاهِدِ بِها أَیضاً ، وَ الأَقوَی عَدَمُ حُرمَةِ اِقتِنائِها مِن غَیرِ اِستِعمالِِ . وَ الأَحوَطُ حُرمَةُ اِستِعمالِ المُلَبَّسِ بِأَحَدِهِما إِن کانَ عَلَی وَجهِِ لَو اِنفَصَلَ کانَ إِناءََ مُستَقِلّاًََ دُونَ ما إِذا لَم یَکُن کَذلِکَ وَ دُونَ المُفَضَّضِ وَ المُمَوَّهِ بِأَحَدِهِما ، وَ المُمتَزَجُ مِنهُما بِحُکمِ أَحَدِهِما وَ إِن لَم یَصدُق عَلَیهِ اِسمُ أَحَدِهِما بِخَلافِ المُمتَزَجِ مِن أَحَدِهِما بِغَیرِهِما لَو لَم یَکُن بِحَیثُ یَصدُق عَلَیهِ اِسمُ أَحَدِهِما .
احکام ظَرف های طلا و نقره
مسأله 1 ـ ظروف کفار مانند ظروف غیر آنان، مادامی که تماس آنها با ظروف با رطوبت سرایت کننده، معلوم نباشد محکوم به پاکی می باشد و همچنین است هرچه که در اختیار آنها است از قبیل لباس و فرش و غیر آن. البته پوست هایی که در اختیار آنان است اگر معلوم باشد که از حیوانی است که خون جَهَنده دارد و ذِبح شرعی آن معلوم نباشد و این که قبل از کافر در اختیار مسلمان بودن آن نیز معلوم نباشد، مَحکوم به نجاست می باشد. و همچنین گوشت ها و پیه هایی که در اختیار آنان بلکه در بازارشان است با شرایط بالا، محکوم به نجاست می باشد.
مسأله 2 ـ استعمال ظرف های طلا و نقره در خوردن و آشامیدن و استفاده های دیگر مانند استعمال آن ها در تطهیر از حَدَث [مثل وضو و غُسل] و خَبَث [مثل نجاسات] و غیر این ها حرام است . و آنچه که حرام است عبارت است از عمل خوردن و یا آشامیدن در آن ها و یا از آن ها و برداشتن خوردنی و آشامیدنی از آن ها و خود خوردنی و آشامیدنی حرام نمی شود. بنا بر این اگر در روز ماه رمضان از این ظرف ها غذای حلالی را بخورد [یا آب حلالی بیاشامد] ، اِفطار به حرام نکرده است؛ اگرچه از جهت این که از آن ها آشامیده مُرتکب حرام شده است. این راجع به خوردن و آشامیدن است و اما راجع به غیر خوردن و آشامیدن آنچه که حرام است استعمال و بکارگیری این ظرف ها است، بنا بر این اگر با مُشت از آن ها آب بردارد و وضو بگیرد، برداشتن آب، حرام ولی وضویش حرام نیست . و آیا برداشتن از آن ها که مقدم? خوردن و آشامیدن است نیز به جهت حرام بودن هر نوع استعمال ، حرام می باشد تا در خوردن و آشامیدن دو حرام باشد: یکی خوردن و آشامیدن و دیگری استعمال ظرف به واسط? برداشتن؟ مورد تَأمُّل و اشکال است ؛ اگرچه حرام نبودن عنوان دوم (استعمال به واسط? برداشتن از آن ها) خالی از قوّت نیست. و بنابر احتیاط (مُستحب) قرار دادن آن ها در رَف ها (طاقچه ها) برای زینت از موارد استعمال حرام است؛ اگرچه حرام نبودن آن خالی از قُرب نیست و اَحوَط اَولی و احتیاطِ مُستحب آن است که مساجد و مَشاهِد مُشرَّفَه [حَرَم های معصومین «عَلَیهِمُ السَّلامُ»] هم با آن ها تزیین نشود . و نگهداری آن ها بدون استعمال بنابر اقوی حرام نیست . و بنابر احتیاط واجب استعمال چیزی که به وسیل? یکی از این ها روکش شده ، به طوری که اگر جدا شود ظرف مُستقلّی خواهد شد حرام است و اگر چنین نباشد حرام نیست. و همچنین استعمال چیزی که نقره کاری یا طلاکاری شده و یا آب طلا یا نقره داده شده حرام نیست. و ظرفی که از طلا و نقره به صورت مَمزوج، ساخته شده [از نظر حرمت استعمال] همانند یکی آن ها است؛ اگرچه اسم هیچ یک از آن ها را نداشته باشد، برخلاف ظرفی که با یکی از این دو و چیز دیگری مَمزوج شده است به طوری که اسم هیچ یک از آن دو (طلا یا نقره) را نداشته باشد که در این صورت استعمال از آن حرام نیست .
تَحریرُ الوَسیلَه ج 1 ص132 - احکام ظَرف ها
************************************
*** قرآن کتابی پراز خیر وبرکت+ کتابخانه اینترنتی آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی+پایگاه اندیشوران حوزه +http://saadat.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=2252 +کلیک کنید .
*** انسان گُل سَرِ سَبَدِ موجودات(تفسیر)+ تنظیم و اصلاحات و اضافات توسط استاد سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی+ پایگاه اندیشوران حوزه + http://saadat.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=6779 .+کلیک کنید .
.: Weblog Themes By Pichak :.
