* پایگاه جامع قرآن کریم انهار
کم عَلَمدار ندادیم در این کرب و بلا
کم نبودند در این خاک سلیمانی ها
***نسیم معرفت***
* تصویر مربوط به آبان 1398 است
** تصویر مربوط به تاریخ 10/ 10 / 1396 در مشهد مقدس
استاد سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجانی1393 . قم
** عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمّارٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللّهِ (عَلَیهِ السَّلامُ) رَجُلٌ رَاوِیَةٌ لِحَدِیثِکُمْ یَبُثُّ ذَلِکَ فِی النّاسِ وَ یُشَدِّدُهُ فِی قُلُوبِهِمْ وَ قُلُوبِ شِیعَتِکُمْ وَ لَعَلَّ عَابِداً مِنْ شِیعَتِکُمْ لَیْسَتْ لَهُ هَذِهِ الرِّوایَةُ أَیُّهُمَا أَفْضَلُ ؟! قَالَ : اَلرّاوِیَةُ لِحَدِیثِنَا یَشُدُّ بِهِ قُلُوبَ شِیعَتِنَا أَفْضَلُ مِنْ أَلْفِ عَابِدٍ . معاویة بن عمّار می گوید: به امام صادق (عَلَیهِ السَّلامُ) عرض کردم : مردى است که از شما روایت و حدیث بسیار نقل می کند و میان مردم انتشار می دهد و آن را در دل مردم و دل شیعیانتان استوار می نماید و شاید عابدى از شیعیان شما باشد که در روایت چون او نباشد کدامیک از آن دو برتر و بهترند؟ فرمود : آن کس که احادیث ما را روایت می کند و دل هاى شیعیانمان را استوار می سازد از هزار عابد بهتر است . (اصول کافى جلد 1 ص :40 حدیث 9 .)
***************************************
حضرت علی (عَلَیهِ السَّلامُ) در پاسخ کسی که پرسید: برای غَضِّ بَصَر(چشم فرو بستن از محرّمات) از چه چیزی کمک بگیریم؟ فرمود: «بِالْخُمُودِ تَحْتَ سُلْطَانِ الْمُطَّلِعِ عَلَى سِرِّکَ»؛ به واسطه شناخت عظمت الهی و فروتنی در برابر عظمت سلطنت خداوند که بر راز تو آگاه است . یعنی برای اینکه بتوان چشم از محرمات پوشاند، باید به یاد آورد که خداوند عالَم به جمیع افعال و اعمال انسان مُطّلع است و به هر چه می‌کند ؛ اعم از نیک و بد، علم و احاطه دارد. انجام این راهکار موجب می‌شود میل به مُحرّمات از دل انسان زدوده شود و از ارتکاب آن منصرف گردد.
*مِصْبَاحُ اَلشَّرِیعَةِ ، قَالَ اَلصَّادِقُ (عَلَیهِ السَّلامُ) : مَا اِغْتَنَمَ أَحَدٌ بِمِثْلِ مَا اِغْتَنَمَ بِغَضِّ اَلْبَصَرِ فَإِنَّ اَلْبَصَرَ لاَ یُغَضُّ عَنْ مَحَارِمِ اَللَّهِ إِلاَّ وَ قَدْ سَبَقَ إِلَى قَلْبِهِ مُشَاهَدَةُ اَلْعَظَمَةِ وَ اَلْجَلاَلِ وَ سُئِلَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ بِمَا ذَا یُسْتَعَانُ عَلَى غَضِّ اَلْبَصَرِ فَقَالَ : بِالْخُمُودِ تَحْتَ سُلْطَانِ اَلْمُطَّلِعِ عَلَى سِرِّکَ وَ اَلْعَیْنُ جَاسُوسُ اَلْقَلْبِ وَ بَرِیدُ اَلْعَقْلِ فَغُضَّ بَصَرَکَ عَمَّا لاَ یَلِیقُ بِدِینِکَ وَ یَکْرَهُهُ قَلْبُکَ وَ یُنْکِرُهُ عَقْلُکَ قَالَ اَلنَّبِیُّ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) : غُضُّوا أَبْصَارَکُمْ تَرَوْنَ اَلْعَجَائِبَ وَ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ : قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ وَ قَالَ عِیسَى اِبْنُ مَرْیَمَ لِلْحَوَارِیِّینَ : إِیَّاکُمْ وَ اَلنَّظَرَ إِلَى اَلْمَحْذُورَاتِ فَإِنَّهُ بَذْرُ اَلشَّهَوَاتِ وَ نَبَاتُ اَلْفِسْقِ وَ قَالَ یَحْیَى بْنُ زَکَرِیَّا : اَلْمَوْتُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ نَظْرَةٍ لِغَیْرِ وَاجِبٍ وَ قَالَ عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ مَسْعُودٍ لِرَجُلٍ نَظَرَ إِلَى اِمْرَأَةٍ قَدْ عَادَهَا فِی مَرَضِهَا : لَوْ ذَهَبَتْ عَیْنَاکَ لَکَانَ خَیْراً لَکَ مِنْ عِیَادَةِ مَرِیضِکَ وَ لاَ تَتَوَفَّرُ عَیْنٌ نَصِیبَهَا مِنْ نَظَرٍ إِلَى مَحْذُورٍ إِلاَّ وَ قَدِ اِنْعَقَدَ عُقْدَةٌ فِی قَلْبِهِ مِنَ اَلْمُنْیَةِ وَ لاَ تَنْحَلُّ إِلاَّ بِإِحْدَى اَلْحَالَتَیْنِ إِمَّا بِبُکَاءِ اَلْحَسْرَةِ وَ اَلنَّدَامَةِ بِتَوْبَةٍ صَادِقَةٍ وَ إِمَّا بِأَخْذِ حَظِّهِ مِمَّا تَمَنَّى وَ نَظَرَ إِلَیْهِ فَأَخَذَ اَلْحَظَّ مِنْ غَیْرِ تَوْبَةٍ فَمَصِیرُهُ إِلَى اَلنَّارِ وَ أَمَّا اَلتَّائِبُ اَلْبَاکِی بِالْحَسْرَةِ وَ اَلنَّدَامَةِ عَنْ ذَلِکَ فَمَأْوَاهُ اَلْجَنَّةُ وَ مُنْقَلَبُهُ اَلرِّضْوَانُ . ترجمه : هیچ کس غنیمتى چون چشم پوشى نصیبش نشد، زیرا چشم از نظاره کردن به محارم خداوند متعال بسته نمى شود، مگر آن که پیش از آن ، قلبش ، عظمت وشکوه (خدای تعالى ) را مشاهده کرده باشد.امیر مؤ منان (عَلَیهِ السَّلامُ) را پرسیدند: چگونه انسان مى تواند صفت چشم پوشى و غَضِّ بَصَر را در خویش تقویت کند؟ فرمود: به واسطه شناخت عظمت الهی و فروتنی در برابر عظمت سلطنت خداوند که بر راز تو آگاه است .چشم ، جاسوس قلب ها وپیام رسانِ قلب و عقل است . پس چشمت را از آنچه با دینت سازگارى ندارد و قلبت از آن اکراه دارد و عقلت آن را نمى پسندد، فرو بند.رسول خدا (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) فرمود: چشمانتان را فرو بندید تا شگفتى ها (وانوار معرفت الهی ) را نظاره کنید.خداوند متعال می فرماید: (قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ : مؤ منان را بگو که در برابر مَحارِم چشم فرو بندند و فروج خود را [از حرام ] باز دارند.)حضرت عیسى (ع ) فرمود: از نگریستن به آنچه شما را از آن منع کرده اند بپرهیزید، زیرا این نگاه بذر شهوت و میوه فسق است .حضرت یحیى (ع ) فرمود: مرگ برایم محبوب تر از نگاه غیر ضرورى است .زنى در بستر بیمارى افتاده بود ومردى به عیادتش رفته وبه او نگریست . عبداللّه بن مسعود خطاب به آن مرد گفت : اگر دو چشمت از دست مى رفت ، از چنین عیادتى بهتر بود. چشمى که به حرام بنگرد، بهره اى نمى برد و آرزو بر دل او (پنجه اندازد و) گره افکند وگشایشى در آن حاصل نمى شود، مگر به دو چیز: 1- گریه حسرت و پشیمانى همراه با توبه اى حقیقى وتوبه اى صادق 2- و یا رسیدن به چیزى که بدان نگریسته و آرزویش را دارد. و اگر بدون آن که توبه کند و از دنیا برود مَصیر و بازگشتش به آتش جهنم است، ولى چنانچه با حسرت و پشیمانى از این عمل توبه نماید، جایگاهش بهشت و بازگشتش به رضوان و خشنودى الهى خواهد بود .
*** گفتنِ کلمه «أَعُوذُ» برای نجات از خطرات کافی نیست،بلکه باید در عمل نیز از عوامل خطرساز دوری کرد وگرنه خانه را در مسیر سَیل ساختن و نوشتن«اَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ السَّیلِ»بر سر دَرِ خانه به منزله مسخره است.کسی که می گوید: «أَعُوذُ بِاللّهِ» ،باید در عمل نیز از سرچشمه های فساد دوری کند. (تفسیر نور استاد مُحسن قرائتی- سوره ناس)
به نام خدا
به نام خدایی که در همه حال نظاره گر اعمال ماست
1- یاد حضرت پروردگار
2-وقار در رفتار
3-صداقت در گفتار
4-همنشینی با اَخیار
5-پرهیز از اعمال ناهنجار
** آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی
*********************************************
**این همه بانک یعنی این همه رباخواری+سایت در سیاهکل
**علمای اسلام بانک‌ها را از رباخواری نجات دهند+سایت در سیاهکل
**آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی : کسی که قدر شناس پروردگارش نباشد از سگ هم پست تر است
زندگی خوردن و خوابیدن نیست
زندگی جنبش جاری شدن است
*********************************
توسط تبریزیان+آیاطب اسلامی وجود دارد؟!+سایت حکیم زین العابدین عسکری گیلانی لشت نشایی رشتی
***نسیم معرفت***
**وجودِ نازنینت ازگزند حسودان بدور باد+نسیم ادب+کلیک کنید
وجودِ نازنینت از گزند حسودان بدور باد
دو چشم حسودِ رنجورِ سیه روی کور باد
هر که بدخواه و بددل و کینه جوی تو بُوَد
سزای او نگون بختی و فلاکت و گور باد
شعر از استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی
***************************************
***نسیم معرفت***
به همه در کوشش برای رفاه طبقات محروم وصیت می کنم(امام خمینی «ره»)
... به همه در کوشش برای رفاه طبقات محروم وصیت می کنم که خیر دنیا و آخرت شماها رسیدگی به حال محرومان جامعه است که در طول تاریخ ستمشاهی و خان خانی در رنج و زحمت بوده اند. و چه نیکو است که طبقات تمکن دار به طور داوطلب برای زاغه و چپرنشینان مسکن و رفاه تهیه کنند. و مطمئن باشند که خیر دنیا و آخرت در آن است. و از انصاف به دور است که یکی بی خانمان و یکی دارای آپارتمانها باشد.
خدمت به زاغه نشینان
امروز به مستضعفان و مستمندان و زاغه نشینان که ولی نعمت ما هستند خدمت کنید. پیش خدای تبارک وتعالی کمتر خدمتی است که به اندازه خدمت به زاغه نشینان فایده داشته باشد. 1
***
رسیدگی به مستضعفان والاترین عبادت
شما توجه داشته باشید؛ شمایی که خدمت به مستضعفین می کنید ... امید است ان شاءاللَّه- و هست اینطور که- انگیزه های شما انگیزه های اسلامی- انسانی باشد. شما بدانید که در یک طاعت بزرگ هستید و همیشه به طاعت حق تعالی قیام کرده اید و ثواب شما، ثواب عبادتهای پنجاه- شصت ساله دیگران است ... و شما بدانید که رسیدگی به امور مستضعفان ...، که اینها بندگان خدا هستند و خداوند به آنها عنایت دارد، از عبادات بزرگ است. 2
***
خدمت والاترین عبادت
وظیفه ما و همه دست اندرکاران است که به این مردم خدمت کنیم و در غم و شادی ومشکلات آنان شریک باشیم که گمان نمی کنم عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد. 3
***
مجاهدت در خدمت به خلق
وقتی انسان برای خلق خدا خدمت بکند و برای اینکه این خلق در طول تاریخ ستم دیدند، عقب نگه داشته شدند، نگذاشتند رشد معنوی بکنند، رشد مادی بکنند، وقتی با این ایده شما خدمت بکنید شما در خدمت اسلام هستید و شما مجاهد هستید در پشت جبهه ها. همان طوری که مجاهدین ما در جبهه ها مجاهدت می کنند، و عبادت خدا را در آنجا می کنند، شما هم در پشت جبهه ها هستید و عبادت خدای تبارک وتعالی را با همین کارهایتان انجام می دهید. 4
***
مجاهدت در خدمت به خلق
به همه مسئولان کشورمان تذکر می دهم که در تقدم ملاکها، هیچ ارزش و ملاکی مهمتر از تقوا و جهاد در راه خدا نیست و همین تقدم ارزشی و الهی باید معیار انتخاب و امتیاز دادن به افراد و استفاده ازامکانات و تصدی مسولیتها و اداره کشور و بالاخره جایگزین همه سنتها و امتیازات غلط مادی و نفسانی بشود، چه در زمان جنگ و چه در حالت صلح، چه امروز و چه فردا، که خدا این امتیاز را به آنان عنایت فرموده است و صِرف امتیاز لفظی و عرفی کفایت نمی کند، که باید هم در متن قوانین و مقررات و هم در متن عمل و عقیده و روش و منش جامعه پیاده شود و مصلحت زجر کشیده ها و جبهه رفته ها و شهید و اسیر و مفقود و مجروح داده ها و در یک کلام، مصلحت پابرهنه ها و گودنشینها و مستضعفین، بر مصلحت قاعدین در منازل و مناسک و متمکنین و مرفهین گریزان از جبهه و جهاد و تقوا و نظام اسلامی مقدم باشد و نسل به نسل و سینه به سینه شرافت و اعتبار پیشتازان این نهضت مقدس و جنگ فقر و غنا محفوظ بماند و باید سعی شود تا از راه رسیده ها و دین به دنیا فروشان، چهره کفرزدایی و فقرستیزی روشن انقلاب ما را خدشه دار نکنند و لکه ننگ دفاع از مرفهین بیخبر از خدا را بر دامن مسئولین نچسبانند. 5
***
ضرورت بها دادن به طبقات محروم
می دانیم که اکثریت این قشر و رزمندگان عزیز اسلام از طبقات محروم و کم درآمد بودند و مرفهین کمتر دل برای انقلاب سوختند، ولی وظیفه ماست که در حد توان و مقدورات قدرشناس زحمات آنان باشیم و من میل ندارم که این قدرشناسی فقط در حد تعریف و تمجید ظاهری خلاصه شود بلکه باید در همه نوع امتیازات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی به آنان بها داده شود. 6
***
قیام با تمام توان برای خدمت به محرومین
من از خدای تبارک وتعالی، سلامت و سعادت همه ملت را و همه ملتها را و خصوصاً مستضعفین را خواستارم. و از همه کسانی که این ملت با زحمت خودش آنها را به مقامی رسانده است می خواهم که تمام توان خودشان را برای خدمت [به ] این مستضعفین و خدمت [به ] این بیغوله نشین های بیچاره و خدمت به این زاغه نشینان صرف کنند. ... همه هم فکر و هم صدا قیام کنید و برای این مستضعفین و برای این ملت که به همه ما و به همه شما منت دارد و حق دارد، برای آنها خدمت کنید. 7
وظیفه خدمتگزارها
مهم این است که واقعاً احساس بکنند این خدمتگزارها که خدمتگزارند، احساس این معنا را بکنند که این توده ها بندگان محروم خدا هستند و ... شما می خواهید به اینها خدمت کنید و خدمتگزار آنها هستید. مبادا یک وقتی در ضمن اینکه شما خدمت را می کنید، یک درشتی ای باشد که خدمت شما را در خودش محو کند. 8
***
همواره در کنار مردم
خود را از مردم پابرهنه و مستضعف و بی پناهی که تمامی عزت ما رهین منت و خدمت آنان است، و شهیدان و جانبازان و اسرا و مفقودین نیز از همین قشرند، دور نسازید. 10
***
ارزیابی کارها در خدمت به مردم
فکر این ملت، فکر این زاغه نشین ها، فکر این مردمی که همه چیزشان را دادند و شما را به مسند نشاندند، فکر آنها را بکنید. شب وقتی خلوت می کنید، فکر بکنید که من امروز که کار کردم برای خودم کردم یا برای مردم. امروز که صحبت می کنم برای خودم صحبت می کنم یا برای مصالح کشور. 11
***
هشدار به مسئولین
اگر حالا هم شما کارهایی بکنید که توجه مردم را از مصالح و توجه خودتان از مصالح به چیز دیگر متوجه بشود، ... عوض اینکه برای این پابرهنه ها، برای این ضعفا، برای اینهایی که زحمت کشیدند و شما را به اینجا رساندند و حالا هم توقع از شما خیلی ندارند برای اینکه یک آب و نانی، یک آبی، یک نانی، یک برقی، یک چیزها [یی ] آن چیزهای اولیه را به اینها برسانید؛ از این غفلت کنید و بروید سراغ جنگ اعصاب و بساط، خوب، این همان است که آن وقت امریکا می کرد، حالا شما می کنید. 12
***
تقدم منافع مستمندان
وجدان اقتضای این را می کند که در همه جا کارها به نفع مملکت [باشد] و به نفع اسلام و به نفع این جمعیت ها و خصوصاً این مستمندهایی که در همه کشور هستند. 13
***
همنشین مستمندان
همه مدیران وکارگزاران و رهبران و روحانیون نظام و حکومت عدل موظفند که با فقرا و مستمندان و پابرهنه ها بیشتر حشر و نشر و جلسه و مراوده و معارفه و رفاقت داشته باشند تا متمکنین و مرفهین، و در کنار مستمندان و پابرهنه ها بودن و خود را در عرض آنان دانستن و قرار دادن، افتخار بزرگی است که نصیب اولیا شده و عملًا به شبهات و القائات خاتمه می دهد، که بحمداللَّه در جمهوری اسلامی ایران، اساس این تفکر و بینش در حال پیاده شدن است. 15
***
مسئولیت بزرگ
دولت و مجلس شورای اسلامی و تمامی متصدیان امور تربیتی در مقابل خداوند قادر و توده های ملت مستضعف مسئول هستیم. کُلُّکُمْ راعٍ وَ کُلُّکُمْ مَسئول [1] و باید بدانیم که از مسئولیتهای بسیار بزرگ، مسئولیت دینی و ملی است، مسئولیت در مقابل مستضعفان و مظلومان است، و بالاخره مسئولیت در پیشگاه خالق و خلق، آن هم در طول تاریخ آینده. 16
***
مسئولیت دولت و مجلس
به مجلس و دولت و دست اندرکاران توصیه می نمایم که قدر این ملت را بدانید و در خدمتگزاری به آنان خصوصاً مستضعفان و محرومان و ستمدیدگان که نور چشمان ما و اولیای نعم همه هستند و جمهوری اسلامی رهاورد آنان و با فداکاریهای آنان تحقق پیدا کرد و بقای آن نیز مرهون خدمات آنان است، فروگذار نکنید و خود را از مردم و آنان را از خود بدانید و حکومتهای طاغوتی را که چپاولگرانی بی فرهنگ و زورگویانی تهی مغز بودند و هستند را همیشه محکوم نمایید، البته با اعمال انسانی که شایسته برای یک حکومت اسلامی است. 17
***
وظیفه وزرا و استانداران در قبال مردم
وصیت اینجانب به وزرای مسئول در عصر حاضر و در عصرهای دیگر آن است که علاوه بر آنکه شماها و کارمندان وزارتخانه ها بودجه ای که از آن ارتزاق می کنید مال ملت، و باید همه خدمتگزار ملت و خصوصاً مستضعفان باشید، و ایجاد زحمت برای مردم و مخالف وظیفه عمل کردن حرام و خدای نخواسته گاهی موجب غضب الهی می شود، همه شما به پشتیبانی ملت احتیاج دارید. با پشتیبانی مردم خصوصاً طبقات محروم بود که پیروزی حاصل شد و دست ستمشاهی از کشور و ذخائر آن کوتاه گردید. و اگر روزی از پشتیبانی آنان محروم شوید، شماها کنار گذاشته می شوید و همچون رژیم شاهنشاهی ستمکار به جای شما ستم پیشگان پستها را اشغال می نمایند. بنابر این حقیقت ملموس، باید کوشش در جلب نظر ملت بنمایید و از رفتار غیر اسلامی- انسانی احتراز نمایید.18
***
وظیفه قضات و دادگستریها
من امیدوارم که همه قضات محترمی که در سرتاسر کشور داریم و دادستانهایی که داریم و کسانی که در امور دادگستری خدمت می کنند، همه موفق باشند که برای خاطر خدا و برای خاطر اسلام و برای خاطر این مستمندانی که در طول تاریخ در تحت فشار یا سلاطین بوده اند یا خانها و سرمایه دارها و امثال اینها، که آقایان می دانند و بهتر هم می دانند خیلیهایشان اینها را، ان شاءاللَّه نجات داده بشوند. 19
***
توصیه به ارگانها و گروهها
من از همه ارگانهای دولتی و ملی و همه گروهها می خواهم که از گروهگرایی و دسته بندی و فرصت طلبی و هواهای نفسانی احتراز کنند و خود را در راه خدمت به ملت و خلق مستضعف قرار دهند. 20
***
توصیه به پزشکان و مسئولین بهداری
وقتی خوشحال می شوم که بفهمم آقایان درصدد این هستند که به این زاغه نشینان شهرها، به این چادرنشینهای شهرها که در زمان طاغوت به آنها هیچ عنایتی نشده بود، در این زمان عنایت بشود. بهداری که اول مرتبه احتیاجی است که مردم به آن دارند طوری باشد که برای همه مهیا باشد. [نه اینکه]برای یکی تشریفات و برای یکی هیچی نباشد. و من امیدوارم که آقایان اطبا هرجا که هستند، و دولت و وزیر بهداری و خود ملت عنایت به این مطلب داشته باشند که این زاغه نشینها، این فقرا، اینهایی که عیال خدا هستند اینطور ابتلائات را نداشته باشند. 21
***
رفتار خوب قوای مسلح با مردم
یکی دیگر از اموری که باید تمام قوای مسلح و خصوصاً آنان که در شهرها سر و کارشان با مردم بیشتر است، مثل سپاه پاسداران و بسیج و کمیته ها و شهربانی توجه کنند، رفتار نیکو و انسانی آنان است با مردم، بویژه مستضعفان. مردمی که از جمهوری اسلامی و رزمندگان جبهه ها با تمام توان پشتیبانی می کنند، سپاه و سایرین باید قلوب آنان را جلب و رضای خداوند را به دست آورند. 22
***
به کارگیری قلمها و قدمها در راه مستضعفین
برادرهای عزیز من، برادرهای روشنفکر، برادران نویسنده و صاحب قلم، برادران دانشگاهی، دانشجویان محترم، روحانیان معظم، بازاریان محترم، کارگران عزیز، کارمندان محترم! بیایید به هم بپیوندیم. بیایید تمام قلمها و تمام قدمها و تمام گفتار ما بر منافع این قشر مستضعف باشد. نگذارید خون این شهیدان هدر برود. نگذارید زاغه نشینان ما باز ادامه بدهند به زاغه نشینی. نگذارید ابرقدرتها باز به طمع بلعیدن ما بیفتند. نگذارید توطئه های ابرقدرتها و خائنین رشد پیدا کنند. ای قشرهای روشنفکر و ای قشرهای نویسنده! قلمها و گفتار خودتان را در راه این مستضعفین صرف کنید. ای دانشمندان ما، ای دانشجویان ما، ای فرهنگیان ما، ای دانشگاهیان ما! اجتماعات خودتان را برای راه این مستضعفین تقویت کنید. شما بودید که این همه خدمت کردید و این همه خون دادید و این همه حبس رفتید و این همه زجر کشیدید برای خلاصی از یوغ دشمنان، خلاصی از چپاولگری چپاولگران. نگذارید زحمات خودتان هدر برود. قلمها را در راه خدمت به این خلق به کار بیندازید؛ گفتار را در راه خدمت به مستضعفین، و اعمال را در خدمت به مستضعفین. 23
***
رسیدگی به طبقات محروم سعادت دنیا و آخرت
به همه در کوشش برای رفاه طبقات محروم وصیت می کنم که خیر دنیا و آخرت شماها رسیدگی به حال محرومان جامعه است که در طول تاریخ ستمشاهی و خان خانی در رنج و زحمت بوده اند. و چه نیکو است که طبقات تمکن دار به طور داوطلب برای زاغه و چپرنشینان مسکن و رفاه تهیه کنند. و مطمئن باشند که خیر دنیا و آخرت در آن است. و از انصاف به دور است که یکی بی خانمان و یکی دارای آپارتمانها باشد. 24
منبع: اسلام ناب، در کلام و پیام امام خمینی «س»، متن، ص: 481-496
مآخذ:
(1)-- 12/ 5/ 62- سخنرانی در جمع استانداران- صحیفه امام- 18- 38-
(2)- 3/ 9/ 60- سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم- صحیفه امام- 15- 385-
(3)- 6/ 5/ 66- پیام به مسلمانان ایران و جهان- صحیفه امام- 20- 342-
(4)- 1/ 8/ 62- سخنرانی در جمع کارکنان وزارت صنایع ...- صحیفه امام- 18- 190-
(5)- 6/ 5/ 66- پیام به مسلمانان ایران و جهان- صحیفه امام- 20- 333-
(6)- 11/ 7/ 67- پیام به ملت ایران- صحیفه امام- 21- 157-
(7)- 17/ 7/ 60- سخنرانی در جمع مسئولان کشور- صحیفه امام- 15- 287- 288-
(8)- 13/ 8/ 61- سخنرانی در جمع اعضای شوراهای اسلامی روستاها- صحیفه امام- 17- 79-
(10)- 8/ 2/ 65- پیام به خانواده شهیدان و ایثارگران- صحیفه امام- 20- 38-
(11)- 20/ 6/ 59- سخنرانی در جمع هیأت دولت- صحیفه امام- 13- 200-
(12)- 20/ 6/ 59- سخنرانی در جمع هیأت دولت- صحیفه امام- 13- 202-
(13)- 31/ 5/ 60- سخنرانی در جمع اعضای هیأت دولت- صحیفه امام- 15- 122-
(15)- 6/ 5/ 66- پیام به مسلمانان ایران و جهان و زائران بیت اللَّه الحرام- صحیفه امام- 20- 341-
(16)- 1/ 7/ 61- پیام به دانشجویان و فرهنگیان در آغاز سال تحصیلی- صحیفه امام- 17- 3-
(17)- 15/ 3/ 68- وصیتنامه سیاسی- الهی- صحیفه امام- 21- 412-
(18)- 15/ 3/ 68- وصیتنامه سیاسی- الهی- صحیفه امام- 21- 426- 427-
(19)- 19/ 10/ 61- سخنرانی در جمع قضات شورایعالی قضایی- صحیفه امام- 17- 232-
(20)- 26/ 3/ 59- پیام به ملت ایران و پاسداران- صحیفه امام- 12- 443-
(21)- 4/ 11/ 58- پیام رادیو- تلویزیونی- صحیفه امام- 12- 126-
(22)- 6/ 3/ 61- پیام به ملت ایران- صحیفه امام- 16- 268-
(23)- 13/ 8/ 58- سخنرانی در جمع دانش آموزان قم و تهران- صحیفه امام- 10- 473-
(24)- 15/ 3/ 68- وصیتنامه سیاسی- الهی- صحیفه امام- 21- 445-
[1] ( 1). پیامبر اکرم( ص) فرمود:« همه شما( چونان) شبانید و همهتان مسئول»؛ بحارالأنوار؛ ج 75، ص 38.
***کتابخانه اینترنتی آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی ....+کلیک کنید
http://saadatmirghadimha.rzb.ir/post/8 .
***چراآیت الله بروجردی درباره اعدام نوّاب صفوی و...توسط شاه کاری نکرد؟!!!+آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی+http://nasimemarefat.parsiblog.com/Posts/5136/ .+کلیک کنید .
**** آیاامام حسین(ع)برضدایرانیان وشیعیان ایرانی سخن گفته است؟!!!+آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی گیلانی+سایت حکیم زین العابدین عسکری گیلانی لشت نشایی +http://hakim-askari.rozblog.com/post/637 .
***باید و نبایدهای فقهی بازار سرمایه و بُورس+حجت الاسلام امیر صالحی+وازدهم خرداد1399 . +شبکه اجتهاد+کلیک .
* آخرین اخبار+ شبکه اجتهاد +کلیک
حجت‌الاسلام امیر صالِحی، کارشناس فقه مرکز ملّی پاسخگویی به سؤالات دینی
شبکه اجتهاد: تجارت و داد و ستد در اسلام از جایگاهی بس والا برخوردار است. خرید و فروش و مبادله کالا و خدمات همانند دیگر عرصه‌های زندگی، از نظر اسلام دارای آداب و احکامی است که برای آن‌کس که قصد دارد وارد این عرصه شود دانستن آنها لازم و ضروری است، زیرا عدم آشنایی با آنها، موجب لغزیدن در دام ربا و حرام‌‌خواری و سلب برکت از مال و سرمایه می‌شود.
فراگیری احکام و آداب، نخستین تکلیف
وقتی انسان در کاری وارد می‌شود می‌بایست همه ابعاد آن را بشناسد و حتی بر جزئیات آن واقف باشد تا بتواند به شایستگی از عهده کار برآید. از آنجا که مسئله اقتصادی پس از مسئله عبادت، مهم‌ترین و اصلی‌ترین تکلیف هر انسانی است (بقره، آیه3) و قِوام جامعه به آن است (نساء آیه 5)، دانستن احکام و آداب این حوزه نه تنها شایسته بلکه به عنوان یک تکلیف و وظیفه مطرح است. در حدیث است که حضرت امیر‌المومنین (عَلَیهِ السَّلامُ) بر فراز مِنبَر می‌فرمود: «یامَعْشَرَ اَلتُّجَّارِ اَلْفِقْهَ ثُمَّ اَلْمَتْجَرَ اَلْفِقْهَ ثُمَّ اَلْمَتْجَرَ اَلْفِقْهَ ثُمَّ اَلْمَتْجَرَ ؛ای تاجران، اول مسائل و احکام شرعی تجارت را فرا گیرید بعد مشغول تجارت شوید». حضرت این جمله را سه بار تکرار کرد. (الکافی، ج 5، ص 150، حدیث1)
[ وَ رُوِیَ عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ سَمِعْتُ عَلِیّاً (عَلَیهِ السَّلامُ) یَقُولُ عَلَى اَلْمِنْبَرِ : «یَا مَعْشَرَ اَلتُّجَّارِ اَلْفِقْهَ ثُمَّ اَلْمَتْجَرَ اَلْفِقْهَ ثُمَّ اَلْمَتْجَرَ وَ اَللَّهِ لَلرِّبَا فِی هَذِهِ اَلْأُمَّةِ دَبِیبٌ أَخْفَى مِنْ دَبِیبِ اَلنَّمْلِ عَلَى اَلصَّفَا صُونُوا أَمْوَالَکُمْ بِالصَّدَقَةِ اَلتَّاجِرُ فَاجِرٌ وَ اَلْفَاجِرُ فِی اَلنَّارِ إِلاَّ مَنْ أَخَذَ اَلْحَقَّ وَ أَعْطَى اَلْحَقَّ» . أَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَه می گوید: امیرالمؤمنین .(عَلَیهِ السَّلامُ) بر فراز مِنبَر مى‌فرمود : اى گروه تُجّار: اوّل احکامِ مُعامَلات را فرابگیرید و بعد به تجارت بپردازید - دو بار این جمله را تکرار کرد و بنابه نقلی سه بار تکرار نمود - بعد فرمود: به خدا سوگند که ریا در این امّت از حرکت پاى مورچه که روى سنگِ سخت راه برود پنهان تر است، اموال خود را با پرداخت صدقه و زکات بیمه و حفظ کنید بعد فرمود: تاجر فاجر است و فاجر در آتشِ جَهَنَّم یا در قهر و خشم الهی است مگر آن کس که به حقّ و طبق موازین شرعی و دینی و الهی چیزی را به حق بگیرد و یا چیزی را به حقّ به دیگری بدهد . «مَن لایَحضُرُهُ الفَقیهُ ج3 ص194 - اَلجُزءُ الثّالِثُ - کِتابُ المَعیشَةِ -بَابُ اَلتِّجَارَةِ وَ آدَابِهَا وَ فَضْلِهَا وَ فِقْهِهَا» .]
کسانی که بدون شناخت نسبت به احکام شرعی و مسائل تجارت وارداین کار می‌شوند، به احتمال قوی در دام تجارت حرام و ربوی گرفتار می‌شوند و رزق حلال و طیب را به حرام و خبیث تبدیل می‌کنند. چنانکه آن حضرت (عَلَیهِ السَّلامُ) در ادامه همان هشدار قبلی‌اش به این نکته توجه داده و فرموده است: «به خدا سوگند، ربا در این امت از جای پای مورچه بر روی سنگ سخت پنهان‌تر است».
امام صادق (عَلَیهِ السَّلامُ) نیز می‌فرماید: هر کس بخواهد تجارت کند باید احکام دین خود را بیاموزد تا بدین وسیله حلال را از حرام باز شناسد. کسی که احکام دین خود را نیاموزد و تجارت کند در کام شبهات فرو می‌غلتد. (وَسائِلُ الشِّیعَة، ج 12، ص 283، حدیث 4)
یکی از موارد و مصادیق تجارت سرمایه گزاری در بُورس و خرید و فروش سهام شرکت‌ها است که در این نوشتار قصد داریم مسائل فقهی آن را در قالب نکات زیر تبیین نماییم:
1- بورس بازاری است که در آن دارایی‌های مختلف مورد معامله قرار می‌گیرد، به نظر مراجع معظم تقلید، بورس فی نفسه اشکال ندارد؛ ولی مهم این هست که شروط صحیح بودن معامله در آن رعایت شود بعضی از این شروط به شرح زیر است:
الف- مُعامَلات شرکت سهامى حرام نباشد پس اگر شرکتی به معاملات حرام مشغول باشد، خرید سهام آن، جایز نیست.
آیت‌الله سید علی سیستانی می‌فرمایند:
خرید و فروش سهام صحیح است، البته اگر معاملات شرکت سهامى حرام باشد، مثل آنکه به داد و ستد شراب و یا معاملات ربوى مشغول باشد، خرید سهام آن و مشارکت در این معاملات جایز نیست.
ب- معاملات شرکت‌های سهامی واقعی و در چارچوب قوانین اسلامی باشد پس اگر معاملات صوری بوده و جنبه واقعی وحقیقی نداشته باشد، خرید سهم چنین شرکت‌هایی صحیح نمی‌باشد.
آیت‌الله ناصرمکارم شیرازی در این باره می‌فرمایند:
بُورس هرگاه مربوط به سهام کارخانه‌ها باشد، سرمایه گداری در آن مانعی ندارد.
ج- مقدار سهام و ارزش آن معلوم باشد و غرر و فریب در معاملات نباشد و اطلاعات اجمالی در این نوع معاملات وجود داشته باشد
مقام معظّم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای در جواب استفتائی بیان فرموده‌اند: اگر ارزش مالی سهام کارگاه، کارخانه، شرکت و یا بانک به اعتبار خود سهام و براثر اعطای اعتبار به آنها توسط کسی که انجام این کار به وسیله او صحیح است، باشد، خرید و فروش آن اشکال ندارد و همچنین اگر به اعتبار قیمت کارگاه، شرکت، کارخانه و یا بانک و یا سرمایه آنها باشد، با توجه به اینکه هر سهمی بیانگر جزئی از آن است، در نتیجه خرید و فروش سهام اشکال ندارد به شرطی که علم به مجموع سهام شرکت و امور دیگری که عرفاً برای رفع غرر، علم به آنها لازم است داشته باشد و فعالیتهای شرکت یا کارِ کارخانه و کارگاه و یا بانک شرعاً حلال باشد.
د- فعالیت‌ها خلاف قوانین و مقررات نباشد:
مقام معظم رهبری در این باره فرمودند: باید معاملات در بورس نامشروع خلاف قانون نباشد در غیر این صورت حرام است. بطور کلی فعّالیّت در بورس و خرید سهام و تعیین سود سالانه برای آن بر طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی که به تأیید شورای محترم نگهبان قانون اساسی رسیده انجام می‌گیرد محکوم به صحّت و حلیّت است.
2- سرمایه گزاری در بورس همانند دیگر سرمایه‌ها سر سال خمسی متعلق خمس است در این مورد سه استفتاء وجواب آن را بیان می‌کنیم:
الف- آیا سهامى که از سازمان بورس خریدارى مى‌کنیم، خمس دارد؟
همه مراجع: آرى، سر سال باید خمس آن را بدهید؛ چون حکم سرمایه را دارد.
ب- در بورس اوراق بهادار خمس چگونه محاسبه می‌شود؟ با توجه به اینکه سر سال خمسی فرد دارای سهام چند شرکت است که معمولاً نماد معاملاتی چند تای آنها به دلایل رایج مثل حسابرسی متوقف است و معلوم نیست چه وقت و با چه قیمتی باز می‌شود یا اینکه سهم در قیمت روز خریدار ندارد و باید صبر کرد تا در روزهای آینده قیمت به حدی پایین بیاید که خریدار داشته باشد.
آیت‌الله خامنه‌ای: با فرا رسیدن سر سال خمسی برای قیمت‌‌گذاری سهام مذکور اقدام گردد، هر زمان که امکان آن فراهم شد محاسبه خمس انجام می‌گیرد.
ج- در مورد خمس سهام عدالت آیت‌الله مکارم شیرازی می‌فرمایند:
خمس سرمایه بورس و اوراق مشارکت: چنانچه سال خمسى بر آن بگذرد باید خمس آن پرداخت شود، ولى چنانچه براى پرداخت خمس در زحمت باشید، مجازید خمس آن را به ذمّه بگیرید و هر وقت توانستید بپردازید.
خمس سهام عدالت: آن مقدار از سهام عدالت که متعلّق به خود شخص است در صورتى که قابل خرید و فروش باشد و سال خمسى بر آن بگذرد، خمس دارد
3- درآمد و کسبی که از طریق بورس و خرید و فروش ارواق بهادار بدست می‌آید قمار محسوب نمی‌شود.
آیت‌الله مکارم شیرازی در این باره می‌فرمایند:
درآمد و کسبی که از طریق بورس و خرید و فروش اوراق بهادار بدست می‌آید – با وجود امکان کم یا زیاد شدن شاخص بورس – قمار محسوب نمی‌شود.
فرق قمار و بورس در این است که در قمار، خوردن مال به باطل صورت می‌گیرد. یعنی بدون مجوز یا عقود شرعی است. ولی در بورس اگر بر اساس عقود شرعی و اسلامی عمل شود خرید و فروش بی اشکال است.
از نظر اسلام انجام هر نوع معاملات – مانند بورس، خرید و فروش سهام و… – یا اینکه کسی کار خود را خرید و فروش سهام قرار دهد در صورتی که عقود و معاملات صوری نباشند، مطابق با احکام شرع و قوانین باشند، فروشنده واقعا مالک باشد یا از طرف مالک وکیل باشد و خریدار واقعا مالک و صاحب جنس خریداری شده شود، اشکال ندارد.
فرق قمار و بورس این است که در قمار؛ خوردن مال به باطل؛ یعنی: بدون مجوز یا عقود شرعی است، ولی در بورس اگر بر اساس عقود شرعی و اسلامی عمل شود خرید و فروش بی اشکال است.
از نظر اسلام؛ اگر هر نوع معاملات (مانند: بورس، خرید و فروش سهام و…) و نیز اینکه کسی کار خود را خرید و فروش سهام قرار دهد، در صورتی که عقود و معاملات صوری نباشد و مطابق با احکام شرع و قوانین باشد و فروشنده واقعاً مالک باشد یا از طرف مالک وکیل باشد و خریدار واقعاً مالک و صاحب جنس خریده شده شود، اشکال ندارد.
4- معاملات آتی سهام در بورس را بعضی مراجع معظم تقلید ماننند آیت‌الله مکارم شیرازی حرام می‌دانند در این باره جواب استفتاء ایشان را بیان می‌نماییم:
سؤال: با توجه به اینکه در بورس اوراق بهادار معاملات آتی سهام هم انجام می‌شود و این به شکل قانون هم درآمده است ولی نظر آیت‌الله مکارم شیرازی حرمت آن است و با توجه به اینکه قانون در کشور اسلامی لازم الاجراست و تخطی از آن فعل حرام است در مورد معامله آتی سهام یا سکه که در بورس مدت‌هاست در جریان است چه نظری می‌فرمایید؟
پاسخ: همانگونه که قبلا بیان شد این نوع معاملات یعنی خرید و فروش آتی که نه جنس موجود است و نه قیمت پرداخت می‌شود باطل است.
نتیجه: به طور کلی معاملات بورسی چنانچه با اجتماع جمیع شرایط صحت و لزوم باشد فی‌نفسه مانعی ندارد. / ایکنا
——————————
پی نوشت:
1-سایت نشر آثار مقام معظم رهبری، استفتائات، احکام خمس، موارد وجوب خمس، سوال20.
2-همان؛ سید مجتبی حسینی، رساله دانشجویی، خمس سهام بورس، سوال239.
3-سایت آیت‌الله مکارم شیرازی https://makarem.ir/
4-سایت آیت‌الله سیستانی https://www.sistani.org/
***باید و نبایدهای فقهی بازار سرمایه و بورس+http://ijtihadnet.ir/%d8%a8%d8%a7%db%8c%d8%af-%d9%88-%d9%86%d8%a8%d8%a7%db%8c%d8%af%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%81%d9%82%d9%87%db%8c-// .+شبکه اجتهاد+کلیک .
*****************************************
***کتابخانه اینترنتی آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی ....+کلیک کنید
http://saadatmirghadimha.rzb.ir/post/8 .
بسم الله الرحمن الرحیم
آیت الله شیخ محمد جواد فاضل لنکرانی رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار (عَلَیهِمُ السَّلامُ) معتقد است: در رُؤیت هلال، فرقى بین چشم غیرمُسلَّح و چشم مُسلَّح نمى‌کند؛ و از این جهت، رؤیت با تلسکوپ هم کافى است؛ همانطورى که با عینک و دوربین شکارى و مانند آنها کافى است.
شبکه اجتهاد: از مسائل مورد بحث در عصر حاضر، اعتبار و یا عدم اعتبار وسائل و آلات جدید در رُؤیت هلال است. با پیدایش وسائل جدیدی همچون دوربین و تلسکوپ، این پرسش نیز مطرح شده که دیدن هلالِ ماه با ابزار و وسایل پیشرفته مثل تلسکوپ، آیا همانند دیدنِ ماه با چشم معمولی که در این بحث از آن به چشم عادی و غیر مُسلَّح یاد می‌شود است؟ به عبارت دیگر، آیا رُؤیت با چشم مُسلَّح کافی است یا نه ؟
فهرستِ مطالب مورد بحث : 1- تحریر محلّ نزاع 2- تعریف هلال 3- دلایل مُوافقین رُؤیت با چشم مُسلّح 4- ادلّه مُخالفین رؤیت با چشم مسلّح 5- ادّعاى اوّل: انصراف 6- اشکالات انصراف 7- تحلیل روایات 8- نتیجه 9- جمع‌بندى بخش اوّل 10- ادّعاى دوّم: طریقیّت و موضوعیّت 11- موضوع رؤیت 12- اشکالات و توهّمات مُنکرین رؤیت با چشم مسلّح 13- اشکال اوّل 14- اشکال دوّم 15- اشکال سوّم 16- اشکال چهارم 17- اشکال پنجم .
*** بعید نیست از مجموع روایات بتوانیم این مطلب را استفاده نماییم که در زمان گذشته، تنها راه حصول یقین [یا اطمینان] فقط رؤیت بوده، و مُحاسَبات فَلَکی حتّی برای خود مُحاسَبَه کننده یقین آور نبوده است، تا چه رسد به دیگران. در این روایات [در باب رؤیت هلال] نیز مسأله ظن و گمان ، مورد نفی واقع شده است؛ ولی در زمان حاضر که مُحاسَبات دقیق فَلَکی موجب اطمینان و علم است، چه بسا بتوان به آن اعتماد نمود. از این رو، چنانچه بر طبق مُحاسَباتِ دقیق در غروب یکی از روزها ، ماه از تَحتُ الشُّعاعِ خورشید خارج شود، آن شب می‌تواند اوّل ماه قمری باشد و از این جهت است که فقیهان قائلند چنانچه از طریق مُحاسَبات، به شروع ماه جدید اطمینان شود، همین اطمینان کفایت می‌کند. به عبارت دیگر، نکته دقیق و قابل توجّه آن است که شارع در مورد شروع ماه قمری، هیچگونه اِعمال تعبّدی ننموده است؛ به گونه‌ای که بین ماه قمری و ماه شرعی فرق وجود داشته باشد. فقط تنها نکته‌ای را که شرط کرده آن هم برای وجوب روزه نه برای شروع ماه ، اعتماد نکردن بر شکّ، ظَنّ و رأی و گمان است و به جز آن، هیچگونه تعبّدی را اِعمال نکرده است.
تحریر محلّ نزاع
پیش از بررسی نظریه‌ها و مُستندات آن ها، لازم است محلّ نزاع کاملاً مشخّص گردد . از نظر واقعی و تکوینی دو حالت مهمّ برای ماه وجود دارد :
الف) مُقارَنَه: زمانی است که ماه تحت شعاع خورشید قرار می‌گیرد [و به اصطلاح به مُحاق می رود] و به هیچ وجه با چشم معمولی قابل رُؤیت نیست. [علم نجوم ثابت کرده است که ماه در حرکت انتقالی خود به دَور زمین که از غرب به سوی شرق جریان دارد برخلاف حرکت خورشید که از مشرق به مغرب است ، هر 30 روز یک‌بار بین زمین و خورشید قرار می‌گیرد و در این حال به سبب مُقارنه با خورشید و تابش آن ، تاریک و ناپیدا و به اصطلاح در مُحاق قرار می گیرد و با خروج از حالت مُقارَنَه و مُحاذاتِ با خورشید و حرکت به سمت شرق قابل رُؤیت می‌شود .در زمان ها و اَعصار گذشته مردم در غروب روز بیست و نهم ماه به بالای تپّه ها یا پشت بام ها می‌رفتند و هِلالِ ماه را در اُفُقِ غربی جستجو می‌کردند ولی امروزه با فراهم بودن انواع نرم افزار‌ها و ابزار‌های مُحاسباتی ، کارشناسان نجومی و تیم های متخصِّص و مخصوصِ اِستهلالِ ماه از سوی مراجع عظام بویژه از سوی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العُظمی امام سید علی خامنه ای هر ساله در رابطه با ماه مبارک رمضان در غروب بیست و نهمین روز ماه قمری برای رُؤیت هلال اقدام می‌کنند .]
ب) ولادت: زمانی است که ماه از مُحاق و تحت الشُّعاع خارج می‌شود [ ولادتِ ماه یعنی اینکه ماه از خطّ فاصله میان زمین و خورشید عبور کند و از مُحاق خارج گردد ] و ماه نو و جدید آغاز می‌گردد؛ و در لغت و عُرف از آن به هِلال تعبیر می‌کنند. به عبارت دیگر، اوّلین زمان ولادت، همان اوّلین زمان از هِلال خواهد بود.
آنچه به عنوان ملاک در روایات وارد شده ، عنوان مُرکّب «رُؤیَةُ الهِلال» است. در این عنوان دو کلمه «رُؤیَت» و «هِلال» وجود دارد که لازم است هر دو عنوان توضیح داده شود . در مطالب بعد ، نسبت به تعریف رُؤیت و این که آیا دارای طریقیّت است یا موضوعیّت و آیا از نظر سبب [سببِ رؤیت مثل دیدن با چشم عادی و یا با دوربین و تلسکوب] ، اطلاق دارد یا خیر؟ بحث خواهیم کرد. بنابراین، آنچه در این بخش مورد توجّه قرار می‌گیرد ، کلمه «هِلال» است که به همان معنای «ماه نو و جدید» و ولادت ماه می‌باشد . گرچه از برخی عبارات [فقهاء و کارشناسان] استفاده می‌شود که ممکن است بین زمان ولادت و تحقّق هلال فاصله باشد و از هنگام ولادت در اثر شدّت ضعف نور باید مقداری فاصله شود تا هلال تحقّق پیدا کند ، امّا ظاهراً به مجرّدِ ولادت ، هلال ماه آغاز می‌شود . [ باید توجه داشت که براساس روایاتِ مربوط به رُؤیت هلال ، رُؤیت ، ملاکِ ثبوتِ ماه است نه تولُّد ماه زیرا ممکن است ماه ، ولادت پیدا کرده باشد ولی قابل رُؤیت نباشد]
تعریف هِلال
هِلال در لغت به معنای ماهِ نو است ؛ هرچند برخی ماهِ دوشبه تا شب سوّم و برخی تا شب هفتم را نیز هِلال نامیده اند. «1» در لِسانُ العَرَب آمده است :
اَلهِلالُ غُرَّةُ القَمَرِ حَتَّی یُهِلَّهُ النّاسُ [حِینَ یُهِلُّهُ النّاسُ] فِی غُرَّةِ الشَّهرِ وَ قِیلَ یُسَمَّی هِلالاً لِلَیلَتَینِ مِنَ الشَّهرِ ثُمَّ لایُسَمَّی بِهِ إِلَی أَن یَعُودَ فِی الشَّهرِ الثّانِی ، وَ قِیلَ یُسَمَّی بِهِ ثَلاثُ لَیالِِ ، ثُمَّ یُسَمَّی قَمَراً.«2»
از این عبارت روشن می‌شود که از هنگام ولادتِ ماه ، یعنی از همان شب اوّل ، عنوان هِلال بر ماه صدق می‌کند؛ زیرا، عنوان «اِبن لَیلَتَین» [ یا «اِبن ثَلاث»: فرزند سه شب که در باره هلال ماه گفته می شود] به معنای فرزندِ دو شب ، و به عبارت دیگر شب اوّل و دوّم است . در نتیجه، در شب اوّل که ماه از مُحاق خارج شده است، هِلال بر آن صدق می‌کند هرچند که مردم آن را ندیده باشند. [البته اطلاق هلال به محض خروج ماه از مُحاق ، که قابل رؤیت نیست ، اطلاقی مَجازی و مُسامِحی است نه واقعی و حقیقی] تعبیر «حَتَّی یُهِلَّهُ النّاسُ» به عنوان مُقوِّم این معنی نیست؛ بلکه از آثار غالبی آن می‌باشد. شاهد این مطلب آن است که «اَلقامُوسُ المُحیط»«3» هِلال را به «غُرَّةُ القَمَر» [آغاز و پیدایشِ و یا روشنی ماه] معنی کرده و تعبیر «حَتَّی یُهِلَّهُ النّاسُ» در آن وجود ندارد. سپس آورده است : قالَ اَبُو إِسحاقِِ وَ الَّذِی عِندِی وَ ما عَلَیهِ الأَکثَرُ ، أَن یُسَمَّی هِلالاً إِبنُ لَیلَتَینِ [أَن یُسَمَّی إِبنُ لَیلَتَینِ هِلالاََ]، فَإِنَّهُ فِی الثّالِثَةِ یَتَبَیَّنُ ضَوءُهُ . بنابراین، در همان ابتدا که نور ماه بسیار ضعیف بوده و به گونه‌ای نیست که بر سیاهی آسمان غلبه کند ، هلال صادق است.
در «صِحاحُ اللُّغَة» آمده است: «اَلهِلالُ أَوَّلُ لَیلَةِِ وَ الثّانِیَةُ وَ الثّالثَِةُ ثُمَّ هُوَ قَمَرُُ».«4» در این عبارت نیز اوّلین شب را از هلال می‌داند؛ و در واقع، عنوان هلال دارد. از سوی دیگر عبارت «حَتّی یُهِلَّهُ النّاسُ» نیز در آن وجود ندارد.
بنابراین، هلال یک معنای لُغَوی روشن دارد . این مطلبِ معروف نیز که هلال را از این جهت هلال می‌گویند که هرگاه مردم آن را ببینند فریاد می‌زنند هرچند از اِبنُ الأَعرابی در لِسانُ العَرَب آمده است ولی در هِلالِ محلّ بحث ، اعتباری ندارد.
در «صِحاحُ اللُّغَة» هم چنین آمده است : «وَ یُقالُ أَیضاً : اُستُهِلَّ هُوَ بِمَعنَی تَبَیَّنَ وَ لا یُقالُ أُهِلَّ»؛ در این عبارت اِستِهلال را به تَبَیُّن و ظهور تفسیر نموده است؛ چرا که اگر شخصی اِستِهلال کند ولی هلال را رُؤیت ننماید [هِلال به تَبَیُّن و ظُهور نرسد]، اِستِهلال صدق نمی‌کند. امّا نکته قابل توجّه آن است که در روایات، اِستِهلال، ملاک برای حکم نیست و آنچه دخالت دارد هِلال و رُؤیَةُ الهِلال است.
نکته دیگری که باید به آن توجّه داشت، این است که اگر بر فرض بپذیریم در معنای حقیقی هلال، ظهور و روشنی به حدّی که مردم ببینند و فریاد بزنند، معتبر باشد، در جای خود ثابت شده که در تحقّق عنوان، وجه تسمیه دخالت تامّ ندارد. به این معنی که اگر در موردی وجه تسمیه هم صدق نکند، عنوان می‌تواند محقّق شود . [به عبارت دیگر در شب اوّل که ماه از مُحاق خارج شده است، عُنوانِ هِلال مُحقَّق می شود اگر چه وجه تسمیه هلال به معنای فریاد زدن بر آن صدق نکند . کلمه هِلال و اِستِهلال در لُغت معانی گوناگونی دارد و اینکه چرا به هلال ماه ، هلال می گویند وجه تسمیه هایی هم برای آن بیان کرده اند] نتیجه آن که هِلال از همان هنگام ولادت آغاز می‌شود و آیه شریفه «یَسْئَلُونَکَ عَنِ اْلأَهِلَّةِ… »(سوره بقره آیه189) نیز به طور قطع شامل چنین هلالی خواهد بود.
[ سؤال : آیا با مُحاسَبات دقیق مُنجِّمین ، ولادتِ ماه تعیین می شود ؟ به عبات دیگر آیا] همانطوری که مُنجِّمین مُقارَنَه را از طریق مُحاسَبات دقیق تعیین می‌کنند، ولادت را نیز می‌توانند از همان طریق تعیین کنند؛ [پاسخ] امّا اوّلاً اینگونه مُحاسَبات به خودی خود و با قطع نظر از این که مُفید اطمینان است یا نه؟ حُجّیّت شرعی ندارد؛ و ثانیاً در ادلّه ، «رُؤیت» ، ملاک قرار داده شده است. بنابراین نمی‌توان به آن اعتماد کرد و باید گفت که ظاهراً ملاک، رُؤیت و دیدن هلال است .
حال ، بحث در این است که اگر همین هلال که زمانِ ولادتِ ماه است، با تلسکوپ دیده شود به طوری که هیچ تغییری در واقع به وجود نیاورد و فقط هلال واقعی را نشان دهد، آیا چنین دیدنی حُجّیّت دارد؟ در کلمات برخی از بزرگان مانند مرحوم مُحقِّق خوئی(ره) نسبت به هلال محلّ بحث چنین آمده است : کَونُ الهِلالِ عِبارَةََ عَن خُرُوجِهِ عَن تَحتِ الشُّعاعِ بِمِقدارِِ یَکُونُ قابِلاً لِلرُّؤیَةِ وَ لَو فِی الجُملَةِ . در تعریف هلال ، علاوه بر خروج از تحت الشُّعاع فرموده اند : باید مقداری هم از خورشید فاصله گرفته و از تحت الشُّعاع خارج شده باشد به گونه‌ای که قابل رُؤیت هرچند در برخی از مناطق باشد . به نظر ما اضافه کردن چنین قیدی [بِمِقدارِِ یَکُونُ قابِلاً لِلرُّؤیَةِ وَ لَو فِی الجُملَةِ] به تعریف هِلال دلیلی ندارد؛ و اساساً برای این مقدار، هیچ ضابطه و معیاری نداریم. و اگر بخواهیم هلال را اینگونه تعریف کنیم، شاید بتوان گفت که نزاع [بین فقهاء در باره هِلالِ ماه]، لفظی می‌شود. توضیح مطلب آن است که اگر بگوییم مراد از هِلال، چنین معنایی است که ماه به اندازه‌ای از خورشید فاصله گرفته باشد که از جهتِ شدّتِ ضعفِ نور، بِالفِعل با چشم معمولی دیده نشود، ولی قابلیّت رُؤیت از نظر علمی مُنتفی نباشد و با تلسکوپ یا دوربین دیده شود؛ در این صورت، حتماً همه فقیهان باید قائل به کفایت و صحّت آن شوند. گرچه ظاهر فتاوا آن است که در این فرض [خُروجِ ماه از تَحت الشُّعاعِِ خورشید به گونه ای که قابلیّت رُؤیت با تلسکوب و مانند آن را داشته باشد] نیز چون رُؤیت با چشم عادی محقّق نشده است، کفایت نمی‌کند؛ امّا حقیقت آن است که اگر اطمینان داشته باشیم که ماه چندین ساعت است که از تحت الشُّعاع خارج شده و به عبارت دیگر، چندین ساعت از هلال ماه می‌گذرد، آن شب اوّلین شب از ماه قمری خواهد بود و دیگر مَجالی برای تأمّل باقی نمی‌ماند.
در صورتی که کسی این ادّعا [اول ماه بودن بر طبق تعریف مُحقِّق خویی] را نپذیرد و چنین فرضی [خُروجِ ماه از تَحت الشُّعاعِِ خورشید به گونه ای که قابلیّت رُؤیت با تلسکوب و مانند آن را داشته باشد] را هم در محل نزاع داخل بداند، نتیجه آن می‌شود که باید بحث را به طور کلّی تر مطرح کنیم، به گونه‌ای که دو صورت زیر را نیز شامل شود:
صورت اوّل: ولادتِ ماه آغاز گردیده است؛ ولی به گونه‌ای است که طبق مُحاسَبات فَلَکی، امکان رؤیت با چشم معمولی در آن وجود ندارد؛ یعنی ماه در همان لحظات اوّلیه خروج از تحت الشُّعاع باشد.
صورت دوّم: این که مقداری [فرضاََ چند ساعتی از تحت الشُّعاعِ خورشید] فاصله گرفته باشد؛ به گونه‌ای که از نظر مُحاسبات فلکی، امکان رُؤیت با چشم معمولی بسیار ضعیف باشد؛ امّا امکان آن به طور کلّی [اگرچه با دوربین و تلسکوب] منتفی نباشد و بِالفِعل هم رؤیت معمولی حاصل نشود.
[ ولی به گونه ای است که فی الجمله اگر چه در برخی از مناطق قابلیت رؤیت را دارد : بِمِقدارِِ یَکُونُ قابِلاً لِلرُّؤیَةِ وَ لَو فِی الجُملَةِ]
در این دو صورت که باید گفت در کلمات دیگران که در این باره بحث نموده اند، بین آن ها هیچ تفکیکی نشده است و حال آن که گفتیم صورت دوّم [که متضمِّن قیدِ «بِمِقدارِِ یَکُونُ قابِلاً لِلرُّؤیَةِ وَ لَو فِی الجُملَةِ» است] می‌تواند از محل نزاع خارج باشد [و در این صورت نزاع بین فقهاء ، لفظی باشد نه واقعی] . حال چنانچه با ابزار و تلسکوپ ، هلال رؤیت شود ، آیا چنین رؤیتی اعتبار دارد؟ در این بحث، به مشهور فقیهان نسبت داده شده که رؤیت با چشم مسلّح کفایت نمی‌کند؛ امّا از آنجا که این بحث از مَباحِث مُستَحدَثَه است و سابقه استفاده از چشم مسلّح به زمان نه چندان دور باز می‌گردد حتّی به صورت دقیق تر، همانطور که در برخی از نوشته‌ها آمده است باید گفت که استفاده ضابطه دار و روش مند از ابزار برای رؤیت هلال، عُمری بیش از چند دهه ندارد ، لذا نمی‌توان شهرت معتبر بین فقیهان را که همان شهرت میان مُتقدِّمین است ادّعا نمود . البته در بین فقیهان معاصر این شهرت وجود دارد ، امّا برای استدلال معتبر نیست . ... .... .....
. ... .... ...... ....
.... .... ..... ادامه مطلب + رجوع به سایت حکیم زین العابدین عسکری لشت نشایی گیلانی رشتی
***نسیم معرفت***
***حوزه علمیه باید آینده پژوهی داشته باشد و گرنه در جا می زند!!!+حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر سید حسن وحدتی شُبَیری، رئیس دانشگاه علوم اسلامی رَضَوی+هشتم خرداد 1399 .شبکه اجتهاد+کلیک .
* آخرین اخبار+ شبکه اجتهاد +کلیک
مشکل ما در مطالعات فقهی مشکلِ کمبود شناخت نسبت به موضوعات بیرونی است. در مسائل اجتماعی موضوعات را باید آنگونه که هست بشناسیم. ما نمی‌توانیم دَرِ حُجره را ببندیم و بگوییم اگر اینطور باشد آن‌طور است. حکم بدهیم به نحوه قضیه شرطیه؛ بلکه باید ورود بکنیم. اگر فقیه می‌خواهد فتوای او کارگشا باشد چارهای جز این نیست که در موضوعات ورود بکند و موضوعات را آنگونه که هست بشناسد. .... ..... باید تقسیم کار بکنیم. دیگر گذشته زمان اینکه یک مجتهدی بخواهد از ابتدای طهارت تا آخر دیات مطالعه بکند، فتوا بدهد و فتوایش هم بتواند معیار عمل خارجی قرار بگیرد ! .... ..... منابع فقه ما متناسب با نیازهای امروز نیست. مسائل مُستَحدَثَهای که آخِر تَحریرُ الوسیله (از مرحوم امام خمینی) و مِنهاجُ الصّالحین (از مرحوم آیت الله سید ابوالقاسم خویی) و این‌هاست هرکدام اینها بابی است. باید ابواب فقه بهروز بشود؛ محتوای فقه بهروز بشود و این هم البته یک مکانیزمی دارد که راجع به اینها ما فکر کردیم؛ حتی طرح مکتوب داریم. اینها را در آیندهپژوهی دوستان ما در نظر بگیرند.
اگر ما بخواهیم در زمان خودمان زندگی کنیم به آینده هم کاری نداشته باشیم، چون فردا شود فکر فردا کنیم، غلط است. ما اگر بخواهیم تکامل پیدا بکنیم، باید اُفق 700 دانه را نگاه بکنیم؛ «أنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کلِّ سُنْبُلَهٍ مِائهُ حَبَّهٍ».( بقره، آیه 261) باید تا آنجا برسیم. اگر ما بخواهیم به وضع موجودمان بسنده کنیم، آن تکامل رخ نمی‌دهد. اگر همین باشد، خیلی عقب هستیم. مَهدویّت یعنی آینده روشن. به نظر من، ما که ایمان به مَهدویّت داریم، ما که ایمان به آینده روشن داریم، باید در تراز آینده روشن برنامه‌ریزی بکنیم و لازمهاش این است که سوار بر موج بشویم. ما آینده را ببینیم و متناسب با آینده روشنمان ، آن افق کامل ، برنامه‌ریزی و حرکت بکنیم . مطلوب این است. اگر ما بگوییم در زمان حرکت می‌کنیم، درجا می‌زنیم و به کمال مطلوب نمیرسیم. همت بلند دار که مردان روزگار از همت بلند به جایی رسیده‌اند. این تعالیم اهل‌بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ) ما هست که فرمودند باید افقهای بلند را شما نگاه بکنید. الآن همین تجربه آیندهپژوهی در حوزه مسائل نظامی ببینید چقدر توفیق به ما داده است! در غیر این صورت حوزه ناکارآمد جلوه می‌کند . اگر ما بخواهیم در زمان هم حرکت کنیم، ناکارآمد خواهیم بود؛ چون تحولات دیگر دست ما نیست، ما باید راه را باز کنیم؛ ما باید سوار بر موج بشویم و اگر می‌خواهیم سوار بر موج بشویم، باید آیندهپژوهی داشته باشیم.
***حوزه علمیه باید آینده پژوهی داشته باشد و گرنه در جا می زند!!! +حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر سید حسن وحدتی شُبَیری، رئیس دانشگاه علوم اسلامی رَضَوی+http://ijtihadnet.ir/%d8%a8%d8%a7%db%8c%d8%af-%da%86%db%8c%d9%86%d8%b4-%d9%85%d9%86%d8%a7%d8%a8%d8%b9-/+هشتم خرداد1399 . .+شبکه اجتهاد+کلیک کنید .
************************************
***کتابخانه اینترنتی آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی ....+کلیک کنید
http://saadatmirghadimha.rzb.ir/post/8 .
***نقد کتاب بررسی راه‌های مَحرمیّت از دیدگاه فقه امامیه+کتاب بررسی راه های مَحرمیّت از دیدگاه فقه امامیّه به قلم حجت الاسلام حسن عالمی طامَّه+[فَإِذا جاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرى *یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسانُ ما سَعى «سوره نازعات آیه 34 و 35»]....این کتاب اما گرفتار ضعف‌ها و خطاهای قابل توجه و گاه غیرقابل گذشت شده است....+حجت الاسلام سید ضیاء مُرتَضَوِی+1395 .+http://ijtihadnet.ir/%d9%86%d9%82%d8%af-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b1%d8%a7%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8// .+شبکه اجتهاد+کلیک کنید .
*** ربا در تسهیلات خُرد بیشتر است/ نظام بانکی پاسخگوی نگرانی مراجع باشد+محمد رضا مُروِّجی+شبکه اجتهاد+http://ijtihadnet.ir/%d8%b1%d8%a8%d8%a7-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d8%b3%d9%87%db%8c%d9%84%d8%a7/ .+کلیک کنید .
*** ترانه عشق +پایگاه اندیشوران حوزه +آیت الله سید اصغر سعادت میر قدیم لاهجی+http://saadat.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=12070 ..+کلیک کنید .
*** ترانه عشق +پایگاه اندیشوران حوزه +آیت الله سید اصغر سعادت میر قدیم لاهجی+http://saadat.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=12070 ..+کلیک کنید .
***بررسی تفویض ولایت از سوی فقیه و لزوم احراز عدالت مدیران+حجت‌الاسلام علی آقا پیروز مدیرگروه مدیریت اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و‌اندیشه اسلامی در مقاله‌ای با عنوان «بررسی تفویض ولایت از سوی فقیه و لزوم احراز عدالت مدیران» که در فصلنامه علوم سیاسی(شماره 76) منتشر شده است به بررسی آن پرداخته است+فرق تفویض و تنفیذ+قائلان به ولایت مطلقه فقیه : از جمله قائلان این نظریه، صاحب جواهر، محقق کرکی و امام خمینی هستند. براساس نظریه امام، ولایت فقیه بر پایه سه رکن ولایت قضایی، ولایت تقنینی و ولایت اجرایی (سیاسی) استوار خواهد بود که قلمرو اختیارات فقیه را در این سه حوزه مشخص و معین می‌سازد، بر پایه این فرضیه، ولایت قابل تفویض است و حق تصرف و ولایت از ولی فقیه به سطوح پایین‌تر تسری می‌یابد. + هشتم اردیبهشت 1396 .http://ijtihadnet.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%aa%d9%81%d9%88%db%8c%d8%b6-%d9%88%d9%84%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d8%a7/.+شبکه اجتهاد .+کلیک کنید .
***********************************
***اگر ضوابط استنباط از دل فقه بیرون می‌آمد…+فقاهت مطلوب کدام است؟ +دینی 1400 سال پیش در جزیره‌العرب بر آخرین رسول (ص) نازل‌شده است. ما پس از 1400 سال می‌خواهیم آن را همانطور که نازل‌شده، بفهمیم. چگونه و با تجهیز به چه علوم و مهارت‌هایی می‌توانیم به این فهم برسیم؟/حجت الاسلام محمدتقی اکبرنژاد تبریزی+http://ijtihadnet.ir/%d8%a7%da%af%d8%b1-%d8%b6%d9%88%d8%a7%d8%a8%d8%b7-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d9%86%d8%a8%d8%a7%d8%b7-/ ..+شبکه اجتهاد+کلیک کنید .
*** عشقنامه +از استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی+سایت حکیم زین العابدین عسکری گیلانی لشت نشایی رشتی+http://hakim-askari.rozblog.com/post/647 ..+کلیک کنید .
*** عشقنامه +از استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی+سایت حکیم زین العابدین عسکری گیلانی لشت نشایی رشتی+http://hakim-askari.rozblog.com/post/647 ..+کلیک کنید .
***نسیم معرفت***
*** گفتگویی در باره اصطلاح فقه جواهری +شبکه اجتهاد+14 خرداد1398 .+کلیک کنید .
* آخرین اخبار+ شبکه اجتهاد +کلیک
اصطلاح فقه جواهری، میراث ماندگار امام راحل است. میراثی که البته در سال‌های اخیر، هر کس تفسیری از آن می‌کند و مصداقی از آن می‌یابد و مصادیقی را با تمسک به آن، نفی می‌کند. شاید بتوان گفت پس از گذشت قریب به نیم‌قرن از طرح این اصطلاح توسط امام راحل، اما هنوز معنای روشنی از آن در دسترس نیست. همین نکته موجب شده تا هم نواندیشان فقهی، خود را «جواهری» بنامند و هم سنتی‌ها، با تمسک به آن، نواندیشان را متهم کنند. حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر احمدعلی قانع اما هم از ارادتمندان مکتب فقهی امام راحل است و هم خود در میانه سنت و نواندیشی ایستاده است. او از یک‌سو، جایگاه عقل و عقلا در عملیات استنباط را بسیاری پررنگ می‌شمارد و از سوئی دیگر، برخی نتایج نواندیشی فقهی را برنمی‌تابد. رئیس پیشین دانشگاه اسلامی غنا، معتقد است با تمسک به روش جواهری، هم باید از فتاوای ساختارشکن دوری جُست و هم از پافشاری از برخی فتاوای غیرقابل‌پذیرش، دست شُست. مشروح گفتگو با دانشیار دانشگاه امام صادق (عَلَیهِ السَّلامُ) از نگاه شما می‌گذرد:
شبکه اجتهاد: مراد از فقه جواهری چیست؟ آیا عمل به روش اجتهادی صاحب‌جواهر هست یا تحفظ بر ادله‌ای که مورد تأیید ایشان است یا معنای دیگری دارد؟
حجت الاسلام دکتر احمد علی قانع: مراد از فقه جواهری روش صاحب‌جواهر، یعنی اصول به‌کاررفته در اجتهاد ایشان است؛ مثل بررسی سندی روایت، بررسی دلالت روایات و آیات، بررسی مباحث جهتی روایات، رفع تعارض احتمالی روایات و ترجیح برخی بر برخی دیگر؛ اما قسمت دوم که بحث تحفظ بر ادله مورد تائید مرحوم صاحب‌جواهر است، به آن معنا نیست که اگر کسی با استدلال قوی، برخی از ادله‌ای که مرحوم صاحب‌جواهر قبول داشتند را قبول نکند، یا بالعکس؛ مرحوم صاحب‌جواهر قبول نداشتند و ایشان قبول کنند؛ خروج از فقه جواهری باشد. لذا من در جواب این سؤال می‌خواهم بگویم، بیشتر باید روش اجتهادی جواهر را در نظر قرار داد. تحفظِ بدون دلیل نمی‌تواند جزء فقه جواهری باشد، اما تحفظ با دلیل می‌تواند. اگر فردی روش اجتهادی مرحوم صاحب‌جواهر را قبول داشته، اما اگر در موردی ادله‌ای‌شان را قبول نداشته باشد، از فقه جواهری خارج نشده است؛ لذا تأکید ما در جواب این سؤال به روش اجتهادی است تا تحفظ بر همان ادله‌ای که موردنظر ایشان بوده است...
..... ..... ادامه دارد .....
*** گفتگویی در باره اصطلاح فقه جواهری +http://ijtihadnet.ir/%d9%81%d9%82%d9%87-%d8%b3%d9%86%d8%aa%db%8c-%d9%85%d8%a7%d9%87/ .شبکه اجتهاد +کلیک کنید .
************************************
***کتابخانه اینترنتی آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی ....+کلیک کنید
http://saadatmirghadimha.rzb.ir/post/8 .
***نقد کتاب بررسی راه‌های مَحرمیّت از دیدگاه فقه امامیه+کتاب بررسی راه های مَحرمیّت از دیدگاه فقه امامیّه به قلم حجت الاسلام حسن عالمی طامَّه+[فَإِذا جاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرى *یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسانُ ما سَعى «سوره نازعات آیه 34 و 35»]....این کتاب اما گرفتار ضعف‌ها و خطاهای قابل توجه و گاه غیرقابل گذشت شده است....+حجت الاسلام سید ضیاء مُرتَضَوِی+1395 .+http://ijtihadnet.ir/%d9%86%d9%82%d8%af-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b1%d8%a7%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8// .+شبکه اجتهاد+کلیک کنید .
*** ربا در تسهیلات خُرد بیشتر است/ نظام بانکی پاسخگوی نگرانی مراجع باشد+محمد رضا مُروِّجی+شبکه اجتهاد+http://ijtihadnet.ir/%d8%b1%d8%a8%d8%a7-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d8%b3%d9%87%db%8c%d9%84%d8%a7/ .+کلیک کنید .
*** ترانه عشق +پایگاه اندیشوران حوزه +آیت الله سید اصغر سعادت میر قدیم لاهجی+http://saadat.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=12070 ..+کلیک کنید .
*** ترانه عشق +پایگاه اندیشوران حوزه +آیت الله سید اصغر سعادت میر قدیم لاهجی+http://saadat.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=12070 ..+کلیک کنید .
***بررسی تفویض ولایت از سوی فقیه و لزوم احراز عدالت مدیران+حجت‌الاسلام علی آقا پیروز مدیرگروه مدیریت اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و‌اندیشه اسلامی در مقاله‌ای با عنوان «بررسی تفویض ولایت از سوی فقیه و لزوم احراز عدالت مدیران» که در فصلنامه علوم سیاسی(شماره 76) منتشر شده است به بررسی آن پرداخته است+فرق تفویض و تنفیذ+قائلان به ولایت مطلقه فقیه : از جمله قائلان این نظریه، صاحب جواهر، محقق کرکی و امام خمینی هستند. براساس نظریه امام، ولایت فقیه بر پایه سه رکن ولایت قضایی، ولایت تقنینی و ولایت اجرایی (سیاسی) استوار خواهد بود که قلمرو اختیارات فقیه را در این سه حوزه مشخص و معین می‌سازد، بر پایه این فرضیه، ولایت قابل تفویض است و حق تصرف و ولایت از ولی فقیه به سطوح پایین‌تر تسری می‌یابد. + هشتم اردیبهشت 1396 .http://ijtihadnet.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%aa%d9%81%d9%88%db%8c%d8%b6-%d9%88%d9%84%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d8%a7/.+شبکه اجتهاد .+کلیک کنید .
***********************************
***اگر ضوابط استنباط از دل فقه بیرون می‌آمد…+فقاهت مطلوب کدام است؟ +دینی 1400 سال پیش در جزیره‌العرب بر آخرین رسول (ص) نازل‌شده است. ما پس از 1400 سال می‌خواهیم آن را همانطور که نازل‌شده، بفهمیم. چگونه و با تجهیز به چه علوم و مهارت‌هایی می‌توانیم به این فهم برسیم؟/حجت الاسلام محمدتقی اکبرنژاد تبریزی+http://ijtihadnet.ir/%d8%a7%da%af%d8%b1-%d8%b6%d9%88%d8%a7%d8%a8%d8%b7-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d9%86%d8%a8%d8%a7%d8%b7-/ ..+شبکه اجتهاد+کلیک کنید .
*** عشقنامه +از استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی+سایت حکیم زین العابدین عسکری گیلانی لشت نشایی رشتی+http://hakim-askari.rozblog.com/post/647 ..+کلیک کنید .
*** عشقنامه +از استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی+سایت حکیم زین العابدین عسکری گیلانی لشت نشایی رشتی+http://hakim-askari.rozblog.com/post/647 ..+کلیک کنید .
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام مُحسِن عبّاسی وَلَدی، در سال 1355 در تهران به دنیا آمده و پس از اخد دیپلم در 1373 وارد حوزه علمیه اصفهان شده است. او همچنین برای ادامه تحصیلات حوزوی خود از 1377 به حوزه علمیه قم رفت و هم اکنون نیز مشغول فراگیری درس خارج فقه و اصول است. این کارشناس علوم دینی و تربیتی از سال 1388 به‌عنوان کارشناس در برنامه‌های رسانه‌های پرسش و پاسخ تربیتی با موضوع خانواده حضور پیدا کرده است. بیشترین حجم حضور او در برنامه رادیو معارف است که مباحث او با استقبال خوبی هم از سوی مخاطبان روبه‌رو شده است. حجت‌الاسلام عباسی ولدی صاحب تألیفات متعددی در زمینه‌های علوم تربیتی، اخلاق و خانواده است. آنچه در ادامه می‌آید گفتوگوی تسنیم با این کارشناس درباره مسئله «جمعیت و اشتغال» است. پیش از این 5 گفتوگوی تسنیم با حجت‌الاسلام عباسی ولدی به‌ترتیب با موضوعات «مسئله کاهش جمعیت»، «مسئله بحران سالمندی»، «جمعیت و اشتغال و بررسی نسبت آنها»، «جمعیت و نسبت آن با مسئله اقتصاد» و «سنت‌های معنوی و نسبت آنها با اقتصاد و معیشت» منتشر شد. گفتوگوی حاضر که تکمله آن 5 بخش پیشین است با عنوان «گره‌های اقتصادی و جمعیت» در ادامه آمده است:
*تسنیم: در بخش پیشین این گفت‌وگو، موضوع سنت‌های معنوی و معیشت را مطرح کردیم؛ اما واقعیتش این است که در مسئله افزایش جمعیت، بیشترین گره‌هایی که در ذهن مردم وجود دارد، گره‌های اقتصادی است. یکی از سؤالاتی که خود من بارها با آن مواجه شده‌ام این است که می‌گویند بچه‌های بیشتر در خانواده، یعنی رفتن به سوی فقر و وقتی فقر هم از یک در بیاید، ایمان از در دیگر خارج می‌شود. وقتی هم که خانواده‌های ما از نظر ایمانی ضعیف باشند کیفیت جمعیت پایین می‌آید. نظر شما در این باره چیست؟
بسم الله الرحمن الرحیم. قبل از هر چیز باید دو نکته مقدماتی را عرض کنم. اول آنکه نمی‌شود پذیرفت که همیشه بچه بیشتر به معنای اقتصاد ضعیف‌تر خانواده است. کم نیستند کسانی که فرزند بیشتری دارند و برکت بیشتری هم در خانه‌شان وجود دارد؛ اما با این وجود ما پاسخ این پرسش را با این فرض می‌دهیم که فرزند بیشنر اقتصاد خانواده را ضعیف کند. دوم آنکه من حواسم هست که پاسخ یک پرسش را می‌دهم؛ پس فکر نکنید حرف‌هایی که در این جا می‌زنیم به معنای تأیید فقر است. هیچ اندیشمندی معتقد نیست که جامعه را باید در حالت فقر نگه داشت. اعتقاد به اینکه اگر فقر از دری بیاید، ایمان از در دیگری بیرون می‌رود، وقتی در کنار این اعتقاد قرار می‌گیرد که فرزند بیشتر آوردن مساوی با فقر است، نتیجه‌اش فرزندآوری کمتر می‌شود. ما می‌خواهیم به این شبهه پاسخ بدهیم. یکی از مسائلی که در میان علمای ما بحث جدی ایجاد کرده، رابطه فقر و ایمان است. این رابطه از بحث‌هایی است که از قدیم میان علمای ما رواج داشته و هیچ یک از علما معتقد نبوده و نیست که میان فقر و ایمان رابطه عکس وجود دارد؛ یعنی اگر فقر آمد، ایمان از در دیگر خارج می‌شود. این عقیده را روایات ما هم رد می‌کند. تجربه‌های تاریخی و تجربه‌های شخصی خود ما هم تأیید کننده این اعتقاد نیست. کسانی که در کنار انبیاء قرار داشته و از اولین کسانی بودند که به آنها ایمان می‌آوردند، بیشتر از فقرا بودند یا اغنیاء؟ اصلاً یکی از بهانه‌هایی که اغنیا برای ایمان نیاوردن می‌تراشیدند، همین بود که به انبیاء می‌گفتند در اطراف شما انسان‌های فقیر وجود دارد. این مسئله از همان ابتدا هم بود. قرآن درباره‌ی سخن کفّار به حضرت نوح (علیه السلام) می‌فرماید: «فَقالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما نَراکَ إِلاَّ بَشَراً مِثْلَنا وَ ما نَراکَ اتَّبَعَکَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أراذِلُنا بادِیَ الرَّأیِ وَ ما نَری لَکُمْ عَلَیْنا مِنْ فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّکُمْ کاذِبِینَ»؛ پس سران قومش که کافر بودند گفتند: «ما تو را جز بشری مثل خود نمی‌بینیم و جز [جماعتی از] فرومایگان ما آن هم نسنجیده، نمی‌بینیم کسی تو را پیروی کرده باشد و شما را بر ما امتیازی نیست؛ بلکه شما را دروغ‌گو می‌دانیم. (سوره هود: 11، آیه‌ی 27) در تفاسیر آمده که مقصود کفار از اراذل، فقرا و مستمندان بودند.( تفسیر قمی، ج1، ص325؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج3، ص99)
مگر اصحاب صُفّه در اوج فقر نبودند و مگر همین اصحاب صفّه از بهترین و عاشق‌ترین یاران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نبودند؟ در بعضی از نقل‌ها داریم که اینها چهارصد نفر بودند که در هر جنگی که رسول عزّت و عظمت، پیامبر خدا (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) آنها را اعزام می‌کردند، با این که در اوج فقر بودند می‌رفتند و سرپیچی نمی‌کردند. مگر در زمانه خود ما کم هستند کسانی که در اوج فقرند و در قُلّه ایمان؟ در روایات و آیات هم درباره فقرا حرف‌هایی داریم که اصلاً با آنچه شما می‌گویید تناسب ندارد: لِلْفُقَراءِ الَّذِینَ اُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ لا یَسْتَطِیعُونَ ضَرْباً فِی الْأرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أغْنِیاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِیماهُمْ لایَسْئَلُونَ النَّاسَ إِلْحافاً وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ؛ [این صدقات] برای آن [دسته از] نیازمندانی است که در راه خدا فرومانده‌اند و نمی‌توانند [برای تأمین هزینه زندگی] در زمین سفر کنند. از شدت خویشتن‌داری، فردِ بی‌اطلاع آن را توانگر می‌پندارد. آنها را از سیمایشان می‌شناسی. با اصرار [چیزی] از مردم نمی‌خواهند و هر مالی [به آنان] انفاق کنید، قطعاً خدا از آن آگاه است. (سوره بقره: 2، آیه‌ی 273) لِلْفُقَراءِ الْمُهاجِرِینَ الَّذِینَ اُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ أمْوالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً وَ یَنْصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ؛ [این غنایم نخست] اختصاص به بینوایان مهاجری دارد که از دیارشان و اموالشان رانده شدند: خواستار فضل خدا و خشنودی [او] می‌باشند و خدا و پیامبرش را یاری می‌کنند. اینان همان مردم درست‌کردارند. (سوره حَشر: 59، آیه‌ی 8) پیامبر خدا (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) فرمود: «خوشا به حال مستمندانی که صبر می‌کنند! آنها کسانی هستند که مَلَکوت آسمان‌ها و زمین را می‌بینند». (الکافی، ج2، ص263)؛ بنا براین نه تنها فقرا طبقه بی‌ایمانی نبوده‌اند؛ بلکه بسیاری از فقرا از گروه مُقرَّبان الهی بوده و هستند.
*تسنیم: اما باید پذیرفت که در میان روایات مضامینی وجود دارد که همین باور عمومی را تقویت می‌کند. مثلاً همان روایتی که می‌گوید «کَادَ الْفَقْرُ أنْ یَکُونَ کُفْراً» نزدیک است که فقر به کفر بینجامد. این روایت شباهت خیلی زیادی به این باور دارد که وقتی فقر از در خانه‌ای آمد، ایمان از پنجره بیرون می‌رود.
ما فرض می‌کنیم که فقر در این روایت به معنای فقر مالی است؛ در حالی که برخی از علما این را قبول ندارند؛ اما با این فرض اگر به لحن این روایت دقت کنید، معلوم می‌شود که فقر، زمینه از بین رفتن ایمان را فراهم می‌کند؛ نه این که حتماً ایمان را از بین می‌برد. این روایت می‌گوید نزدیک است که فقر به کفر بینجامد. کسی که در شرایط تنگنای اقتصادی، نسبت به خدا سوء ظنّ پیدا کرده و تدبیر و حکمت الهی را به جهت فقر خود زیر سؤال ببرد، آرام آرام ایمانش کم‌رنگ می‌شود؛ امّا در این جهت تفاوت چندانی میان فقر و غنا نیست. غنا هم زمینه از بین رفتن ایمان را فراهم می‌کند. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: کلاََّ إِنَّ الْانسَانَ لَیَطْغَى أن رَّءَاهُ اسْتَغْنى؛ آرى، هر آینه آدمى سرکشى مىکند و از حدّ می‌گذرد، از آن رو که خود را بی‌نیاز و توانگر بیند. (سوره عَلَق: 96، آیه 7ـ6)
اما مرحوم راغب اصفهانی لغت شناس قرآنی معروف، چند کاربرد برای واژه فقر آورده است. کسی که می‌خواهد درباره روایاتِ فقر اظهار نظر کند، باید به این چهارمعنا دقت کند:
اول: فقر به معنای نیاز ذاتی انسان‌ها؛ حالتی که همه انسان‌ها دارند و خداوند هم به آن اشاره می‌کند: «یا أیُّهَا النَّاسُ أنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ». ای مردم شما نیازمندان به خدا هستید. سوره فاطر: 35، آیه‌ی 15.
دوم: فقر به معنای تهیدستی که معنای معمول فقر در میان ما همین است.
سوم: فقر به معنای فقر نفس که حرص و سیری ناپذیر بودن نفس انسان است. در همین جا مرحوم راغب می‌گوید: «فقر در روایت «کَادَ الْفَقْرُ أنْ یَکُونَ کُفْراً» به این معناست». (مُفرَدات الفاظ القرآن، ص641)
چهارم : در برخی روایات به صراحت مقصود از مذمت فقر، فقر در دین بیان شده است.
در روایتی از رسول خدا (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) در سفارشی به امیر مُؤمنان علی (عَلَیهِ السَّلامُ) فرمود: «فقر، مرگی بس بزرگ است.» عرض شد: «فقرِ درهم و دینار؟» فرمود: «فقر دینی». (بحارالانوار، ج74، ص63)
از امام حسن مجتبی (عَلَیهِ السَّلامُ) درباره فقر سؤال شد و حضرت فرمود: «آزمندی و حرص نفس نسبت به هر چیزی». (بحارالانوار، ج75، ص103) امام هادی (عَلَیهِ السَّلامُ) فرمود: «فقر، سیری ناپذیری نفس و نومیدی شدید است». (بِحارُالانوار، ج72، ص109)
مرحوم علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار تحلیل مفصلی درباره روایات فقر آورده و می‌گوید: «تحلیل‌های مختلفی درباره روایات فقر وجود دارد؛ اما بهترین تحلیل، تحلیلی است که راغب در مفردات ارائه داده است». حرف پایانی مرحوم علامه مجلسی درباره این روایات قابل تأمل است : «به نظر می‌رسد مقتضای جمع و سازش میان اخباری که در این زمینه داریم آن است که فقر و ثروت هر یک به نوبه خود نعمتی الهی بوده که خداوند با توجه به مصلحت کامل افراد به آنان یکی از این دو نعمت را ارزانی می‌دارد و بنده وظیفه دارد که در هنگام فقر و تهیدستی شکیبا و بلکه سپاس‌گزار و شاکر باشد و اگر هم خداوند مال و ثروتی به او بخشید، سپاس‌گزار باشد و به مقتضای آن عمل کند. بنابراین باید به مقتضای هر یک از فقر و توانگری عمل کرد؛ البته غالباً فقیرِ شکیبا ثوابش بیشتر از توانگر شاکر است؛ اما مراتب احوال هر یک کاملاً متفاوت است و نمی‌توان درباره هر یک از دو طرف حکم کلی صادر کرد».
*تسنیم: یکی دیگر از شبهاتی که درباره افزایش جمعیت وجود دارد این است که افزایش جمعیت آرمانی است که با واقعیت‌های موجود جامعه ما نمی‌سازد. این دسته گاهی هم به بیانات مقام معظم رهبری(امام خامنه ای) هم استناد می کنند که ایشان فرمودند آرمان‌گرایی بدون در نظر گرفتن واقعیت‌ها کار انسان را به تَوهُّم می‌کشاند. وضعیت اقتصادی امروز جامعه ما همان واقعیتی است که این دسته می‌گویند بدون در نظر گرفتن آن حرف زدن درباره افزایش جمعیت می‌شود تَوهُّم.
بنده این حرف را صد در صد قبول دارم. ما باید با در نظر گرفتن واقعیت‌ها برای رسیدن به نقطه آرمانی خودمان برنامه‌ریزی کنیم؛ اما نباید در مسأله واقعیت‌ها دو نکته مهم را فراموش کنیم: اول آنکه مگر تنها واقعیت موجود در جامعه ما آن است که از نظر اقتصادی برخی از مردم در مضیقه‌اند؟ مگر این واقعیت ندارد که جامعه ایرانی رو به پیری می‌رود؟ مگر این واقعیت ندارد که در کمتر از سی سال آینده، چیزی در حدود بیست میلیون از جمعیت ما پیر می‌شوند؟ مگر این توهم است که کشور سالمند، توان تولیدش پایین و میزان مصرفش بالاست؟ مگر سی سال آینده، آینده دوری است یا این که چنین آینده‌ای هرگز نخواهد آمد؟ اینها همه واقعیت‌های امروز است. مگر این واقعیت نیست که ما برای حل مسأله جمعیت وقت چندانی نداریم؟ یعنی نباید نسل زنانی که امروز در سن باروری هستند را از دست بدهیم و گرنه دیگر نمی‌توانیم به راحتی جبران کنیم. نمونه‌اش همین کشورهای غربی پیشرفته هستند که هر چه تشویق می‌کنند نتیجه مطلوب نمی‌گیرند. مگر این واقعیت نیست که در میان کشورهای منطقه چشم‌انداز که بیست و شش کشور هستند، ایران از نظر نرخ باروی بیست و پنجم است و این یک واقعیت است که اسرائیل در میان همین کشورها رتبه هفتم را دارد؟
یک نکته دیگر درباره واقعیت‌ها، سنت‌های الهی است. اینها هم واقعیت است. برکت یک واقعیت است، امداد الهی یک واقعیت است، رزاقیّت خداوند یک واقعیت است. ما چرا برنامه دولت را یک واقعیت می‌دانیم؛ اما وعده الهی را یک واقعیت نمی‌دانیم؟!!! بسیاری از وعده‌های دولت‌ها محقق نشد و یا ناقص محقق شد؛ اما وعده الهی تخلف‌ناپذیر است. دوم آنکه شما با یک واقعیت مواجه هستید به نام پایین بودن نرخ باروری در جامعه ایرانی، یک واقعیت دیگر نیز وجود دارد به نام فقر؛ اما آیا این تحلیل درست است که دلیل پایین بودن نرخ باروری فقر است؟ یا این واقعیت درستی است که اگر فقر حل شد، نرخ باروری بالا می‌رود؟ ما پیش از این در گفتوگوی چهارم به صورت مفصّل در این باره حرف زدیم. مگر می‌شود این واقعیت را انکار کرد که بسیاری از کسانی که به یک یا دو فرزند بسنده کرده‌اند به طور حتم از عهده یک یا دو فرزند دیگر به راحتی بدون این که یک تومان به پولشان اضافه شود،[بدون اینکه چه بسا یک تومان از پولشان کم شود] برمی‌آیند؛ اما تن به این کار نمی‌دهند؟چگونه می‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که برخی از خانواده‌های ما به خاطر حرف مردم به سراغ فرزندآوری بیشتر نمی‌روند؟ برخی هم بیش از دو فرزند را بی‌شخصیتی می‌دانند. پس ما در تحلیل درست واقعیت‌ها به این نتیجه می‌رسیم که باید هم‌زمان با کارها و برنامه‌های اقتصادی، برنامه‌هایی برای اصلاح فکر و فرهنگ مردم داشته باشیم.
آن قسمت از بیانات مقام معظم رهبری را که شما هم به آن اشاره کردید، کاملش این است:
«بعضى وانمود می‌کنند که آرمان‌گرایى با واقع‌بینى نمی‌سازد؛ این را ما به شدت رد می‌کنیم. بسیارى از آرمان‌هاى جامعه ما و مطالبه آنها جزو واقعیت‌هاى جامعه است. مردم مایلند عزت ملى داشته باشند، مردم مایلند زندگى ایمان‌مدار و دین‌مدار داشته باشند، مردم مایلند در امور اداره کشور و مدیریت کشور سهیم باشند ـ یعنى مردم‌سالارى ـ مردم مایلند پیشرفت داشته باشند، استقلال سیاسى و اقتصادى داشته باشند؛ اینها خواسته‌هاى عمومى مردم است. این خواسته‌ها، واقعیت‌هاى جامعه است؛ این واقعیت‌ها دقیقاً در جهت آرمان‌خواهى است؛ اینها که مسائل تحلیلى و ذهنى نیست، اینها که موهومات نیست، اینها که ذهنیات نیست؛ اینها واقعیاتى است که در جامعه وجود دارد. یک جامعه زنده و مؤمن دنبال این چیزهاست؛ می‌خواهد عزت ملى داشته باشد، می‌خواهد استقلال داشته باشد، می‌خواهد پیشرفت داشته باشد، می‌خواهد آبروى بین‌المللى داشته باشد؛ اینها خواسته‌هایى است که مردم دارند؛ اینها در جهت آرمان‌هاست؛ و این خواستن، جزو واقعیت‌هاى قطعى جامعه است. بنابراین واقعیات می‌تواند در خدمت و معطوف به آرمان‌ها باشد. بله، ذکر آرمان‌ها بدون توجه به واقعیت‌ها و بدون ملاحظه سازوکارهاى معقول و منطقىِ رسیدن به آرمان‌ها، خیال‌پردازى است؛ آرمان‌ها در حد شعار باقى خواهد ماند؛ لیکن وقتى که مسئولان کشور آرمان‌ها را به صورت منطقى و متین دنبال کردند، مردم همراهى کردند، این جا آن جایى است که واقعیت‌هاى جامعه با آرمان‌ها هماهنگ می‌شود. خب، این یک امر اساسى و یک پایه اساسى براى حرکت کشور است». (بیانات مقام معظم رهبری امام خامنه ای در جمع مسئولان نظام، 3/5/1391)
جالب است بدانید که ایشان در همین سخنرانی که شما به آن اشاره کرده‌اید خیلی جدی به بحث افزایش جمعیت؛ آن هم با اتکا به واقعیت‌ها حرف زدند که عین عبارت ایشان را می‌آورم:«یک واقعیت دیگر، توان افزایش‌یافته در درون جمهورى اسلامى است. ما کشور قدرتمندى هستیم. ما کشور دارا و توانائى هستیم. از لحاظ منابع، ما در رتبه‌هاى بالاى جهانى هستیم. در بعضى از منابع، رتبه اوّلیم. در ترکیب نفت و گاز، ما در دنیا اوّلیم. از همه کشورهایى که داراى نفت هستند یا داراى گاز هستند، مجموع نفت و گاز ما بیشتر است. از لحاظ منابع و معادن اساسى، کشور ، غناى بالا و فراوانى دارد. از لحاظ نیروى انسانى، ما هفتاد و پنج میلیون نفر جمعیت داریم؛ این جمعیت عامل خیلى مهمى است. من این را همین جا عرض بکنم؛ جمعیت جوان و بانشاط و تحصیل‌کرده و باسواد کشور، امروز یکى از عامل‌هاى مهم پیشرفت کشور است. در همین آمارهایى که داده می‌شود، نقش جوان‌هاى تحصیل‌کرده و آگاه و پرنشاط و پرنیرو را مى‌بینید. ما باید در سیاست تحدید (کنترل) نسل تجدیدنظر کنیم. سیاست تحدید نسل در یک برهه‌اى از زمان درست بود؛ یک اهدافى هم برایش معین کردند. آن طورى که افراد متخصص و عالم و کارشناسان علمىِ این قسمت تحقیق و بررسى کردند و گزارش دادند، ما در سال 71 به همان مقاصدى که از تحدید نسل وجود داشت، رسیدیم. از سال 71 به این طرف، باید سیاست را تغییر می دادیم؛ خطا کردیم، تغییر ندادیم. امروز باید این خطا را جبران کنیم. کشور باید نگذارد که غلبه نسل جوان و نماى زیباى جوانى در کشور از بین برود؛ و از بین خواهد رفت اگر به همین ترتیب پیش برویم؛ آن طورى که کارشناس‌ها بررسى علمى و دقیق کردند. اینها خطابیّات نیست؛ اینها [واقعیّات و] کارهاى علمى و دقیقِ کارشناسى‌شده است. اگر چنانچه با همین وضع پیش برویم، تا چند سال دیگر نسل جوان ما کم خواهد شد ـ که امروز قاعده جمعیتى ما جوان است ـ و به تدریج دچار پیرى خواهیم شد؛ بعد از گذشت چند سال، جمعیت کشور هم کاهش پیدا خواهد کرد؛ چون پیرى جمعیت با کاهش زاد و ولد همراه است. یک زمانى را مشخص کردند و به من نشان دادند، که در آن زمان، ما از جمعیت فعلى‌مان کمتر جمعیت خواهیم داشت. اینها چیزهاى خطرناکى است؛ اینها را بایستى مسئولین کشور به جِد نگاه کنند و دنبال کنند. در این سیاست تحدید نسل حتماً بایستى تجدید نظر شود و کار درستى باید انجام بگیرد. این مسئله افزایش نسل و اینها جزو مَباحِث مهمى است که واقعاً همه مسئولین کشور ـ نه فقط مسئولین ادارى ـ روحانیون، کسانى که منبرهاى تبلیغى دارند، باید در جامعه درباره آن فرهنگ‌سازى کنند؛ از این حالتى که امروز وجود دارد ـ یک بچه، دو بچه ـ باید کشور را خارج کنند. رقم صد و پنجاه میلیون و دویست میلیون را اول امام گفتند ـ و درست هم هست ـ ما باید به آن رقم‌ها برسیم.»
*** اصلاحات و اضافات و ... توسّط : استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی
https://www.tasnimnews.com/fa/news/1393/11/05/632446/%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%DB%80-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D8%B1%D8%A7-%D9%88%D8%A7%D9%82 ..
************************************
** علامه طباطبایی و تحکیم ولایت فقیه+علامه مصباح یزدی
روایتی از طرح حکومت اسلامی علامه طباطبایی سال‌ها پیش از انقلاب اسلامی+«انقلاب علامه»/ محمدتقی مصباح یزدی
* آخرین اخبار+ شبکه اجتهاد +کلیک
شبکه اجتهاد: تصور بنده این است که ما در بین علمای معروفی که نسبت به همه آنها بدهکار هستیم و باید زانوی ادب به زمین بزنیم و برای علوّ درجات آنها دعا کنیم اشخاصی به جامعیت مثل مرحوم علامه طباطبایی کم پیدا می‌شود. در میان ویژگی‌هایی که علامه طباطبایی (ره) داشت شاید بارزترین آن خدماتی بود که ایشان برای قرآن انجام داد و به همین جهت بیت ایشان دارالقرآن نامیده شد.
در میان کسانی که ما می‌شناسیم از بزرگان علما و اساتید و کسانی که مدیون همه آنها هستیم کسی که این توفیق را پیدا کرده باشد که قرآن را از مهجوریت دربیاورد کمتر مثل علامه می‌شود ، پیدا کرد. نمی‌گویم اصلاً نیست. من بر همه احاطه ندارم. مطالعات من خیلی زیاد نیست اما بعید می‌دانم افراد زیادی مثل ایشان باشند که در این جهت سعی کرده باشند که قرآن را از مهجوریت خارج کنند. می‌خواهم یک نمونه کوچکی از کاری را که مرحوم علامه طباطبایی(ره) برای بعضی مسائل پیچیده ما کرد و از قرآن استفاده کرد که کم‌نظیر است بگویم. در این عصر ما به‌خصوص خیلی نیاز داریم به اینکه این مسائل زندگی اجتماعی و مدیریت اجتماعی و مسائل سیاسی را ببینیم ازنظر اسلام چیست؟ می‌دانیم امام (رِضوان‌ُالله‌ِ تَعالَی عَلَیهِ) صریحاً می‌فرمود که قسمت اعظمی از فقه ما مربوط به مسائل سیاسی و اجتماعی است. در دوران منحوس شاهنشاهی این مسائل جایی برای طرح نداشت و گوش شنوایی هم برای آن نبود. نه کسی مطالبه می‌کرد نه کسی چندان تحقیقی می‌کرد و اهمیتی می‌داد .
عمدتاً بر زبان‌ها این بود که آقا امام زمان (عَج) باید خودش بیاید مسائل را درست کند و ما باید صبر کنیم. این روایت را زیاد می‌خواندند که «کُونُوا اَحلاسَ بُیُوتِکُم». پلاس و گلیم خانه‌تان باشید ، به کسی کاری نداشته باشید. این فرهنگ غالب بود. خدا امام خمینی را مبعوث فرمود و یک تحوّلی در بینش ما نسبت به اسلام و مسائل سیاسی و اجتماعی به وجود آمد. اما در همان اوایل نهضت کسانی بودند که به این فکر افتادند که این مسائل را ازنظر علمی و فکری حل کنند. شاید یادتان باشد یک مجموعه مقالاتی از مرحوم علامه طباطبایی، مرحوم آقای مطهری، مرحوم آقای بهشتی و چند نفر به نام «مرجعیت و روحانیت» نوشته شد و چاپ شد و اتفاقاً همان سال‌ها هم کتاب برگزیده سال شد. سال 41 این کتاب به‌عنوان کتاب سال برگزیده شده. دو مقاله مرحوم آقای طباطبایی در آن کتاب دارد. یکی عنوان آن «ولایت و زعامت» است.
مرحوم آقای طباطبایی(ره) یک تحوّلی در تحقیقات علمی و فقهی حوزه و روحانیت ایجاد کرد. معمولاً وقتی درباره ولایت‌فقیه و حکومت اسلامی بحث می‌شود، گفته می‌شود چه روایتی اینجا وجود دارد و اینجا مَقبُولَه عُمَر بن‌حَنظَلَه هست و مَرفَوعَه اَبُوخَدیجَه و به این شکل درباره سند و دلالت آن بحث می‌شود. بعضی هم معتقدند این روایات دلالت بر حکومت اسلامی یا ولایت‌فقیه ندارد. می‌گویند در تعبیر «جَعَلتُهُ حاکِماََ» حاکم یعنی حَکَمِیّت (داوری و قضاوت کردن) و این ربطی به اصل حکومت ندارد. این را بعضی از مراجع می‌گفتند. بالاخره با زحمت‌هایی می‌گفتند، می‌شود از این روایت مسأله ولایت‌فقیه را هم اثبات کرد. از مقبوله عُمَر بن حَنظَلَه و مَرفُوعَه اَبُوخَدیجَه خیلی ما همّت کنیم یک دلالت ظنّی‌ای اثبات کنیم مثل سایر مسائل فقه. اما در این مقاله علامه با عنوان «ولایت و زعامت» مرحوم علامه طباطبایی(ره) می‌خواهد این مسأله ولایت‌فقیه را اثبات کند و هیچ اسمی از مقبوله عُمَر بن حَنظَلَه و مرفوعه اَبُوخَدیجَه یا سایر این روایات نمی‌گوید.
اول یک مقدمه‌ای بیان می‌کند که قرآن به فطرت دعوت کرده: «فَأَقِمْ وَجْهَک لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَهَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیهَا» [1]احکامی که ما با فطرت اثبات می‌کنیم بعضی از آنها خیلی بیّن و روشن است. مثل احکام بدیهی می‌ماند. البته ما در منطق هم یک قسمت از بدیهیات ثانویه را فطریات می‌گوییم. اما آن فطریات عین این فطریات نیست. به‌هرحال ایشان تعبیر می‌کنند که بعضی فطریات بدیهی است. حالا شاید منظور ایشان این است که از همان بدیهیاتی است که محسوسات و تجربیات اینها را بدیهیات ثانویه حساب می‌کنیم. ما از این راه می‌توانیم مسائل را اثبات کنیم. اصلاً پایه دین روی این‌هاست؛ «أَقِمْ وَجْهَک لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَهَ اللَّهِ». بعد می‌فرماید: از امور فطری واضح که حتی بچه‌ها هم می‌فهمند این است که اگر یک مجموعه‌ای از انسان‌ها بخواهند باهم زندگی کنند هدف مشترکی داشته باشند، یک مدیریت می‌خواهد. حالا این را بنده اضافه می‌کنم که یک روایتی است از پیغمبر اکرم (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) که فرمود: اگر چند نفر با هم سفر می‌روید: فَأَمِّرُوا عَلََیکُم واحِداً مِنکُم، یک نفر را امیر خودتان کنید. (که بر شما اِمارت و مُدیریّت داشته باشد) اگر می‌خواهید این سفر به نفع شما تمام شود، مصلحت شما را تأمین کند (باید یکی از شما امیر باشد) اگر هرکس هرچه خودش بخواهد بکند این کارها را پراکنده می‌کند (هرج و مرج می شود). پس ما می‌توانیم بگوییم اینکه یک مجموعه از انسان‌ها برای اینکه به هدف خود برسند احتیاج به مدیر و فرمانده دارند. این یک امر فطری است یعنی به هر انسانی بگویی به‌آسانی می‌پذیرد؛ فطری به این معنا.
تجربه‌های تاریخی هم نشان می‌دهد که هر جا مردمی مدیریت صحیحی داشتند به اهداف خود خیلی زود به نحو صحیح رسیدند هر جا مدیریت صحیح در جامعه نبود عقب‌گرد کردند و به ذلت افتادند. نمونه آن‌هم در صدر اسلام وقتی مدیریت صحیح اجرا نشد خیلی لغزش‌ها، عقب‌گردها و سقوط‌ها پیدا شد. آیا می‌شود در یک چنین مسأله‌ای اسلام ساکت مانده باشد؟ این در حالی است که خود پیغمبر اکرم (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) مدیریت می‌کرد و ریاست جامعه اسلامی را به عهده داشت. اگر چند روز برای جهاد هم می‌رفت و از مدینه خارج می‌شد، مقیّد بود که یک جانشین برای خودش تعیین کند. معمولاً هم عَلِی (عَلَیهِ السَّلامُ) را تعیین می‌کرد اگر علی (عَلَیهِ السَّلامُ) در آن سفر شرکت نمی‌کرد و لازم نبود که در آن جهاد شرکت کند .
آن وقت آیا ممکن است که چنین پیغمبری و آن خدایی که این پیغمبر را فرستاده و این شریعت را فرستاده و تا روز قیامت خواسته این امت به سربلندی و سعادت دنیا و آخرت برسد برای آن فکری نکرده باشد؟ می‌گوییم دوازده امام معصوم (عَلَیهِمُ السَّلامُ) تعیین کرده. حالا دوازده انسان عادی یک عمر محدودی دارند، بعد از آن چی؟ می‌شود پیغمبر فکری برای این امّت در طول هزاران سال نکرده باشد؟!!! آن خدایی که می‌دانست که بنا هست چه جریاناتی اتفاق بیفتد و این امّت آخِرالزَّمان است، آخرین پیغمبر است، آخرین دستورات آسمانی است ، آیا راجع به این مسائل سکوت کرده؟ آیا همان دلیل فطری که می‌گوید «أَقِمْ وَجْهَک لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَهَ اللَّهِ» کافی نیست برای اینکه بدانیم برای این هم فکری کرده است؟ علامه طباطبایی بعد از این ، بحث را ادامه می‌دهند. یک جمله آن را یادداشت کردم که این نشانه‌ای از دوراندیشی و تیزبینی مرحوم علامه طباطبایی(ره) است. یک مقاله کوتاهی است اما خیلی مسائل مربوط به حکومت و امامت را در اینجا مطرح کردند. از جمله اینکه مثلاً اگر چند کشور چند فقیه داشته باشد، باید حتماً یکی از آنها رهبر باشد و همه مطیع او باشند یا نه؟ درباره این فرمودند ما دستور خاصی در این زمینه نداریم و شرایط زمان فرق می‌کند. باید ببینیم با رعایت چند نکته کدام شکل آن بهتر است. هر فقیهی یا باید اعلم فقها باشد و اگر اعلم در فقه بود همین کافی است یا یک چیزهای دیگری هم باید داشته باشد؟ در آخِر هم نتیجه می‌گیرند فردی که در تقوای دینی و حُسن تدبیر و اطلاع بر مصالح از همه مقدم است ، تنها فقاهتش کافی نیست، تقوای او هم باید در حد اعلی باشد، بالاتر از این باید مسائل را بهتر از همه درک کند و بهتر از همه تدبیر کند. مجموع این‌هاست که برآیند آن معین می‌کند که چه کسی باید ولایت داشته باشد.
بر طبق آن مقدماتی که خود ایشان ذکر فرمودند و از قرآن شروع کردند، از «أَقِمْ وَجْهَک لِلدِّینِ حَنِیفًا»، بعد می‌فرمایند که غیر از اینها ما آیات صریحی در این زمینه داریم؛ «أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکمْ» [2] یا «إِنَّمَا وَلِیکمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ» [3]که مسأله ولایت صریحاً مطرح شده به‌عنوان یکی از مواد شریعت. در مقاله خود باز یک نکته‌ای را بیان کردند که جای دیگر هم به این پرداختند که ما در احکام فقهی دو جور حکم داریم. یک احکام ثابتی است که در هیچ شرایطی تغییر نمی‌کند؛ به آن مواد شریعت می‌گویند. آنچه موافق سنت پیغمبر(ص) هست، همه از این قبیل است. مخالفت از سنت پیغمبر(ص) در مدیریت جامعه در هیچ زمانی به هیچ وسیله‌ای جایز نیست. دسته دوم احکامی است که مصادیق خاصی را باید تعیین کرد و به‌حسب شرایط زمان و مکان تفاوت می‌کند. یک روزی باید جنگ کرد یا صلح کرد. در این موضوعات باید یک نفر تصمیم بگیرد. علامه می‌فرماید حالا که این دسته دوم هست ما بیشتر به حکم حکومتی احتیاج داریم. آن احکام ثابت شریعت کمتر در آن اختلاف است. در احکام ثانویه احتیاج به وَلِیّ اَمر دارد و فقیه باید در اینجا ولایت کند. بعد می‌فرماید به هرحال ما باید این سه نکته را همیشه در نظر داشته باشیم :
اول ، مسلمین تا آخرین حدّ ممکن باید در اتفاق و اتحاد بکوشند. چون مطرح کرده بودند، می‌شود چند کشور باشد و هریک، یک حکومت اسلامی داشته باشند. اگر چنین چیزی باشد شرط آن این است که باید آن شکل برای اتحاد مسلمین مفیدتر باشد. اگر جور دیگری میسر هست که اتحاد بهتر حفظ شود آن را باید انتخاب کرد.
نکته دوم، حفظ مصلحت اسلام و مسلمین بر همه واجب است. اینگونه نیست که مسائل اسلامی فقط به حکومت و ولی‌فقیه و مرجع تقلید مربوط باشد. بر همه مسلمان‌ها در همه حال که مصالح اسلام و مسلمین را تا آن‌جایی که می‌توانند حفظ کنند.
نکته سوم، اینکه می‌گوییم جامعه اسلامی باید رهبر داشته باشد فکر نکنید یعنی جامعه‌ای که مرزهای طبیعی دارد. مثلاً در یک جزیره‌ای یک جامعه هست یا مرزهای قراردادی دارد و منظور از جامعه اسلامی این است، نه، امروز در جامعه اسلامی مرز آن اعتقاد به خدا و شریعت اسلامی است. این جامعه را باید ببینیم مصالح آن چگونه بهتر تأمین می‌شود.
آخرین نکته‌ای که با کمال معذرت اضافه می‌کنم این است که در حقیقت مرحوم آقای طباطبایی(ره) نه‌تنها اصل تفسیر قرآن و علوم قرآنی را زنده کرد بلکه راه و روش استفاده از قرآن برای همه نیازمندی‌های اجتماعی را احیا کرد. در جلد چهارم تفسیر المیزان ذیل آخرین آیه سوره آل‌عمران یک بحث مُفصّلی درباره احکام اجتماعی اسلام دارد. یکی از بخش‌های آن مقاله این است: «مَن یَتَقَلَّدُ وِلایَةَ أَمرِ المُجتَمَعِ ؟». [مرحوم علامه طباطبائی در تفسیر اَلمیزان در تفسیر آیه 200 از سوره آل عمران چنین فرموده:«مَنِ الَّذِی یَتَقَلَّدُ وِلایَةَ المُجتَمَعِ فِی الاِسلامِ وَ ما سِیرتُهُ؟ کانَ وِلایَةُ أَمرِ المُجتَمَعِ الاِسلامِی إِلَى رَسُولِ اللهِ «صَلَّى اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ» وَ افتِراضُ طاعَتِهِ «ص» عَلَى النّاسِ وَ اتِّباعِهِ صَریحُ القُرآنِ الکَریمِ. ] یکی از تیترهایی که آنجا باز کردند در تفسیر المیزان درباره اهمیت مسائل اجتماعی اسلام و اینکه (این عین تعبیر ایشان است) «تمام شُئون اسلامی ، اجتماعی است» . ما اصلاً در اسلام هیچ شأن فردی نداریم ، تمام شُئون اسلام اجتماعی است. در آنجا مَباحِثی دارند درباره اجتماع و تحوّلاتِ اجتماع و اینکه چگونه تحوّل صحیح در جامعه به وجود می‌آید.
(برگرفته از سخنرانی آیت‌الله علامه شیخ محمد تقی مصباح یزدی در همایش بزرگداشت علامه سید محمد حسین طباطبایی در دارُالقُرآن، 96/9/9)
[1]- روم،30 .
[2]- نساء،59 .
[3]- مائده،55 .
*** اصلاحات و اضافات و ... توسّط : استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی
***«انقلاب علامه»/ محمدتقی مصباح یزدی+http://ijtihadnet.ir/%d8%a7%d9%86%d9%82%d9%84%d8%a7%d8%a8-%d8%b9%d9%84%d8%a7%d9%85%d9%87-%d9%85%d8%ad%d9%85%d8%af%d8%aa%d9%82%db%8c-/ .+شبکه اجتهاد+کلیک کنید .
************************************
***کتابخانه اینترنتی آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی ....+کلیک کنید
http://saadatmirghadimha.rzb.ir/post/8 .
*** ربا در تسهیلات خُرد بیشتر است/ نظام بانکی پاسخگوی نگرانی مراجع باشد+محمد رضا مُروِّجی+شبکه اجتهاد+http://ijtihadnet.ir/%d8%b1%d8%a8%d8%a7-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d8%b3%d9%87%db%8c%d9%84%d8%a7/ .+کلیک کنید .
***کتاب ولایت فقیه – امام خمینی(ره) – مرکز فرهنگی دانشگاهی ...+http://emam.iau.ir/1397/02/05/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%81%D9%82%DB%8C%D9%87/ .+کلیک کنید .
این روزها برخی از سلبریتی‌ها در فضای مجازی از راه تبلیغ سایت‌های شرط‌بندی و دعوت مردم به شرکت در قمار، کسب درآمد می‌کنند.
به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، این روزها برخی از سلبریتی‌ها از جمله ساشا سبحانی، داود هزینه، دنیا جهانبخت و پیام صادقیان در فضای مجازی از راه تبلیغ سایت‌های شرط‌بندی و دعوت مردم به شرکت در قمار، کسب درآمد می‌کنند. بسیاری از افراد و طرفداران این سلبریتی‌ها هم بدون داشتن اطلاعات دقیق از باطن این فعالیت‌ها و نیت اشخاص، وارد این سایت‌ها می‌شوند و فریب اقدامات آنها را می‌خورند......
***نسیم معرفت***
http://ijtihadnet.ir/category/%d8%a2%d8%ae%d8%b1%db%8c%d9%86-%d8%a7%d8%ae%d8%a8%d8%a7%d8%b1/ .
************************************
***کتابخانه اینترنتی آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی ....+کلیک کنید
http://saadatmirghadimha.rzb.ir/post/8 .
***نقد کتاب بررسی راه‌های مَحرمیّت از دیدگاه فقه امامیه+کتاب بررسی راه های مَحرمیّت از دیدگاه فقه امامیّه به قلم حجت الاسلام حسن عالمی طامَّه+[فَإِذا جاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرى *یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسانُ ما سَعى «سوره نازعات آیه 34 و 35»]....این کتاب اما گرفتار ضعف‌ها و خطاهای قابل توجه و گاه غیرقابل گذشت شده است....+حجت الاسلام سید ضیاء مُرتَضَوِی+1395 .+http://ijtihadnet.ir/%d9%86%d9%82%d8%af-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b1%d8%a7%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8// .+شبکه اجتهاد+کلیک کنید .
*** ربا در تسهیلات خُرد بیشتر است/ نظام بانکی پاسخگوی نگرانی مراجع باشد+محمد رضا مُروِّجی+شبکه اجتهاد+http://ijtihadnet.ir/%d8%b1%d8%a8%d8%a7-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d8%b3%d9%87%db%8c%d9%84%d8%a7/ .+کلیک کنید .
***نسیم معرفت***
لارِنگوسکُوپ (Laryngoscope) یا حنجره‌بین
*** درایّام کُرونا مواظب باش تاگرفتار لارِنگوسکُوپ(Laryngoscope) نشوی
یکی از تجهیزاتی که برای دسترسی به راه های هوایی برای تنفس مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرد لارِنگوسکُوپ (Laryngoscope) یا حَنجره‌بین است . لارِنگوسکُوپ (Laryngoscope) یا حنجره‌بین وسیله ای داسی شکل است که بیشتر برای لوله گذاری بیمارِ ریوی جهت تنفس مصنوعی و کمک به تنفس استفاده می شود . لارِنگوسکُوپ (Laryngoscope) یا حنجره‌بین فوائد بسیاری در زمینه‌های هُوشبَری (بیهوشی) و مراقبت‌های ویژه دارد . همچنین می‌تواند دید شفاف و واضحی را از مسیر هوایی بیمار با لوله‌گذاری سریع برای پزشک فراهم کند . امروزه لوله تراشه به ابزاری استاندارد در زمینه باز کردن مسیرهای هوا تبدیل شده است. زیرا به ریه‌ها این امکان را می‌دهد که ضمن باز شدن مسیرهای هوا ، از آسپیره شدنِ مسیرِ هوایی (بواسطه استفراغ و یا ترشّحات مثل بزاق دهان و یا خَلط و یا هر نوع مایع دیگر و یا عوامل دیگر) جلوگیری کند .
************************************
***کتابخانه اینترنتی آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی ....+کلیک کنید
http://saadatmirghadimha.rzb.ir/post/8 .
***نقد کتاب بررسی راه‌های مَحرمیّت از دیدگاه فقه امامیه+کتاب بررسی راه های مَحرمیّت از دیدگاه فقه امامیّه به قلم حجت الاسلام حسن عالمی طامَّه+[فَإِذا جاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرى *یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسانُ ما سَعى «سوره نازعات آیه 34 و 35»]....این کتاب اما گرفتار ضعف‌ها و خطاهای قابل توجه و گاه غیرقابل گذشت شده است....+حجت الاسلام سید ضیاء مُرتَضَوِی+1395 .+http://ijtihadnet.ir/%d9%86%d9%82%d8%af-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b1%d8%a7%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8// .+شبکه اجتهاد+کلیک کنید .
*** ربا در تسهیلات خُرد بیشتر است/ نظام بانکی پاسخگوی نگرانی مراجع باشد+محمد رضا مُروِّجی+شبکه اجتهاد+http://ijtihadnet.ir/%d8%b1%d8%a8%d8%a7-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d8%b3%d9%87%db%8c%d9%84%d8%a7/ .+کلیک کنید .
***کتاب ولایت فقیه – امام خمینی(ره) – مرکز فرهنگی دانشگاهی ...+http://emam.iau.ir/1397/02/05/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%81%D9%82%DB%8C%D9%87/ .+کلیک کنید .
.: Weblog Themes By Pichak :.
