***نسیم معرفت***
ویژگی های تاریخی وجغرافیایی وفرهنگی ومذهبی و...لاهیجان(شماره 3)
16-محلات شهرستان لاهیجان:
لاهیجان 7 محله اصلی دارد. لاهیجان امروز در بخش جنوب شرقی در پای شیخان کوه (شیطان کوه) خود را مینمایاند و دیروز در محلههایی که نامشان یادآور روزگارانی است که لاهیجان تختگاه فرمانروایان بیه پیش بود. برخی از محلات لاهیجان بر پایه حرفه افراد آن نامگذاری شدهاست، همانند: میدان و شعربافان، خمیرکلایه و گابنه. و برخی بر پایه نزدیکی به عوارض جغرافیایی هماننده پردهسر. و برخی بر پایه نزدیکی به زیارتگاهها بر پا شدهاند و نام گرفتهاند همانند: امیرشهید.
- پردسر (پُردسَر), از قدیمی ترین محلات شهر لاهیجان بوده که دروازه ورودی شهر نیز محسوب میشود. وجود پل تاریخی 700 ساله "پل خشتی" (خشته پل) گواه بر قدمت این محل دارد. کلمه (پُرد) در زبان و گویش گیلکی بمعنی پل است. چون این محله در مجاورت پل رودخانه لاهیجان سیم رود یا سیم جو بوده بنام پُردسَر (سرپل) معروف شده و نام گرفتهاست. پل مذکور بعدها چندین بار مرمت شده و هم اکنون بصورت یکی از زیباترین آثار تاریخی شهر در امدهاست. محله پردسر به دلیل واقع شدن در مسیر پل تاریخی و دو پل بتونی مجاور آن که در واقع دروازه ورودی شهر هستند، از پر تردد ترین محلات لاهیجان است.[16][17][18].
- میدان (محله)
- شعربافان
- خمیرکلایه، به لهجه محلی خومرکلا گفته میشود و رابینو آن را خرما کلایه نوشتهاست. این محله که اولین و قدیمی ترین محله شهرستان لاهیجان است در شمال غربی شهر لاهیجان قرار دارد و خانه حاکم شهر و اطرافیانش در این محله بود. نام این محله برگرفت است از خمیر و کلایه. کلایه یا کلا و یا کل به معنی پهناور است جا گرفته در گستردهای پهناور که پسوند بسیاری از مکانها در شرق گیلان است. واژه خمیر به معنای آرد آمیخته با آب است که از آن نان میپزند. برخی برآنند که نانواییهای بسیاری در این محله وجود داشتهاست. و برخی دیگر بر آنند که کلمه خومر به معنای سفالگر است و با نگرشی به ساختمانهای شهر سبب نامگذاری را میتوان یافت.
- اردوبازار
- گابنه
- امیرشهید،این محله یکی از هفت محل اصلی لاهیجان بوده.نام این محل در اصل آقا میرشهید بوده که به دلیل وجود بقعه ی امامزاده میر شهید محمد فیروزکوهی از بازماندگان سادات کیایی در این محل است.این محل که در گذشته اسکندر آباد نیز نامیده میشد در گذشته خانقاهی داشته که پس از انقلاب خراب کرده و در محل آن حسینیه امروزی ساخته شده است.کاروانسرا و زائر سرایی داشته که مسجد محل را پس از تخریب زائرسرا در محل آن ساختند.
*کاروانسرابر، این محله در پاره غربی شهر لاهیجان قرار داردو جز محله های اصلی نمیباشد. این محله در گذشته به دلیل نداشتن مناره و گلدسته محله محسوب نمشد و جزئی از محله خمیرکلایه می بود.(کتاب شهر من لاهیجان،استاد ادیب لاهیجی)
محلات فرعی
عبارتند از: جیرسر (شمال)، خیابان فیاض (مرکز شهر)، حسن بیگدشت (شمال غربی)، نخجیرکلایه (شمال شرقی)، حاجیآباد (غرب)، کاروانسرابر(غربی)، آسور ملی (میان محلههای خمیرکلایه و کاروانسرابر)، جواهر پشته (در محله میدان و میانه شهر)، آقا سید محمد یمنی (جنوب)، کرد محله (محمله قرکلمای مهاجر) (جنوب میانه)، کوبیجار (جنوب شرقی)، محله نمک آبی (جنوبیترین پاره شهر)، بوجایه (جنوب)، کوی زمانی (جنوب)، شهرک جانبازان (جنوب شرقی)، محله استخر (محله نوساز که بر سینه غربی شاهنشین کوه (شیطان کوه، شیخان کوه) یوسف آباد و... جای گرفتهاست،.[19]
دهستانها
نوبیجار،آهندان، بازکیاگوراب، لفمجان، لیالستان، لیل، شیرجه پشت، رودبنه، دره جیر، نخجیر کلایه، حاج سلیم محله، سپهر پشت و گورندان از دهستانهای لاهیجان هستند.
17-زبان مردم لاهیجان : مردم لاهیجان بیشتر گیلک هستند و گالش به ساکنین ارتفاعات این منطقه اطلاق میشود که آنها هم تیرهای از گیلکان بوده و زبانشان گیلکی است.
زبان گفتاری مردم لاهیجان، گیلکی (بیه پیش) است که با گیلکی رشت (بیه پس) از نظر آوایی، واژگانی و پارهای ویژگیهای دستوری تفاوتهایی دارد. گیلکی بیه پیش خود از گونهای که در نواحی کوهستانی به آن سخن گفته میشود، یعنی گالشی، متمایز است. لاهیجان، پایتخت تاریخی بیه پیش، نام اش را به گونهای از زبان گیلکی که در شرق لاهیجان صحبت میشود دادهاست، گیلکی لاهیجانی.[2]
18-لاهیجان که از قدیم برای تولید شیرینی گلاب و بهارنارنج اش معروف بود امروزه به طور خاص برای کلوچه اش معروف است.[2]
19- توریسم در لاهیجان : از 1960 و 1970 مسؤولین تلاش کردهاند ظاهر شهر که جذابترین و توریستی ترین شهر گیلان شمرده میشود را بهبود دهند. بنابراین استخر (سَل) شرق شهر که برای آبیاری مورد استفاده قرار میگرفت برای فعالیتهای تفریحی و پیاده روی بهبود یافتهاست. در روزهای تعطیل بسیاری از ساکنین شهر و منطقه به آنجا میروند. یک تله کابین به قله کوه که بر شهر مشرف است وصل شده و پانورامایی بر فراز جلگه و دریای خزر را فراهم میکند.{به هر گونه دورنمای وسیع سراسری از یک فضا، سَراسَرنَما[1] یا پانوراما گفته میشود. وبه عبارت دیگر:پانوراما به منظره ای گفته می شود که زاویه دید گسترده ای داشته باشد} ایجاد دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان در 1988 موجب رونق و افزایش پتانسیل های شهر شدهاست.[2]
20-شهر لاهیجان از دیرباز کانون بازرگانی ابریشم بوده و بیشترین سهم را نیز در تولید و صادرات آن داشتهاست.[20] بیشترین تمرکز تولید چای در ایران در ناحیه? بین لاهیجان و لنگرود است. این گیاه اول بار در سال 1902 میلادی توسط کاشف السلطنه به طور آزمایشی در لاهیجان کاشته شد و او موفق شد یک کیلو چای برای مظفرالدین شاه بفرستد.
21- محصولات عمده شهرستان لاهیجان:
- چای- محصول اصلی کشاورزی لاهیجان است. سندیکای کارخانجات چای شمال و اداره کل چای شمال ایران در این شهر قرار دارند.
- برنج
- پیله ابریشم
- کنف
22- اماکن دیدنی لاهیجان:
لاهیجان به دلیل برخورداری از جاذبههای طبیعی از توریستی ترین مناطق شمالی ایران است.
شهرستان لاهیجان دارای جاهای دیدنی و آثار تاریخی زیادی است که از آن جمله میتوان اماکن ذیل را نام برد:
طبیعی و تفریحی
- شیطان کوه
- بام سبز
- استخر لاهیجان
- تله کابین لاهیجان (فاز اول تلهکابین لاهیجان که از فراز بام سبز آن آغاز شده، در سال 1384 شمسی راهاندازی گردید)
- پارک بعثت (باغ ملی)
- پارک جنگلی میرصفا
- تالاب بینالمللی امیرکلایه: این تالاب محافظت شده، به وسعت بیش از هزار و دویست هکتار، در 36 کیلومتری شمال شرق لاهیجان و در کنار دریای خزر واقع شدهاست و زیستگاه انواع پرندگان، خرندگان، ماهیان و دوزیستان محسوب میشود.
- تالاب سوستان
- روستای سرچشمه و کوه عطاکوه در جاده شوسهای که از پشت روستای سرچشمه به بالای کوه کشیده میشود در دامن جنگلی باصفا و باغات چای و نمای زیبا از روستاهای اطراف از جمله سطلسر-سیاهرودبار-کوره و کاه بیجار و روستاهای شهرستان لنگرود. از بالای کوه نیز دریای خزر را میتوان دید. مردم روستاهای اطراف در روز سیزده بدر برای تفریح به دامن طبیعت زیبای این منطقه میآیند. در روزگاران کهن نیز یکی از مکانهای معروف منطقه به شمار میرفت و اسم تاریخی آن در دامنههای کوه<بازار ده> بود. یکی دیگر از جای تفریحی این کوه پر رمز و راز که در روستای ستار آباد واقع است غار ایست بنام<شوپر چال.> (شوپر نام محلی خفاش و چال نیز یعنبی گودال)
- روستای ماهی موشه و آبشار دیدنی آن
- روستای بکر و جنگلی گردکوه (روستای کوهپایهای جنگلی که دارای درختان کهنسال افرا و بلوط و توسکا میباشد.)
- روستای بکر و زیبای چیچینی کوتی (به معنای لانه گنجشک) که در کوهپایههای آن گونههای جانوری مختلف از جمله خرس قهوهای، شغال و روباه و کفتار و نوعی خوک خاکستری در این جنگلها زندگی میکنند.
.: Weblog Themes By Pichak :.