***نسیم معرفت**

قَالَ الأِمامُ الجَوادُ (عَلَیهِ السَّلامُ)

لَوْسَکَتَ الْجاهِلُ مَااخْتَلَفَ النّاسُ.

اگر  افراد جاهل ، ساکت باشند ؛ مردم دچار  تَنازُعات ودرگیری ها واختلافات  نمی شوند.

کشف الغمّة : ج 2، ص 349، بحارالا نوار: ج 75، ص 81، ح 75.

** قال علی (علیه السلام) : اَللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّیَ عَنْهُ عَقَرَ . زبان  همانند حیوان درنده ای است که اگر رها شود ، نیش می زند و می گَزَد.  

 نهج البلاغه فیض الأسلام حکمت 57.

اِبن مَیثم بحرانی در شرح بر نهج البلاغه در باره این حدیث می گوید :

اِستَعارُ لَفظِ السَّبُعِ لِلِّسَانِ بِأِعتِبارِ أَنَّهُ إِن تَرَکَ عَن ضَبطِ العَقلِ لَهُ ، نَطَقَ بِما فیهِ هَلاکُ صاحِبِهِ کَالسَّبُعِ إِذا لَم یَحفَظ .

کلمه سَبُع ( درنده)را از آن رو براى زبان استعاره آورده است که اگر آن را از کنترل عقل آزاد کنند، سخنى خواهد گفت که مانند درنده اى یَلَه و رها، باعث نابودى صاحبش مى گردد.

( شرح ابن میثم بحرانی، ج 5 ص 271)

بخش عمده ای از اختلافات ونزاع ها وخصومت ها که در جامعه وجود دارد به جهت آن است که عده ای زبان و قلم خود را کنترل نمی کنند و از روی جهل و نادانی سخنان ومطالبی را مطرح می کنند که باعث اختلافات و درگیری ها بین مردم می گردد. چه بسا ممکن است که بعضی ها  تحصیلات دانشگاهی ویا حوزوی داشته باشند و به حسب ظاهر آدم های باسوادی باشند ولی از روی جهالت ونادانی حرف هایی می زنند که مردم را به جان هم می اندازند و به اصطلاح آتش بیار معرکه می شوند و سبب دودستگی و درگیری در بین مردم می شوند. گاهی سخنانِ نسنجیده برخی افراد ، حوادثِ بسیار تلخی برای خود و جامعه و مردم به وجود می آورد که قابل جبران نیست. پس سعی کنیم که زبان و قلم خود را کنترل نماییم و قبل ازبیانِ  هر سخن و مطلبی در باره آثار بد ویا خوب آن  اندیشه کنیم. شیخ اجلّ سعدی شیرازی در گلستانش می فرماید: