***نسیم معرفت**

مراد از صُلب و تَرائب در(آیاتِ 5 و 6 و 7 ) از سوره طارِق چیست؟

فَلْیَنظُرِ الْانسَانُ مِمَّ خُلِقَ  «5 »  خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ  «6»  یَخَْرُجُ مِن بَینْ‏ِ الصُّلْبِ وَ الترََّائبِ  «7»  (الطارق آیاتِ 5،6،7)

ترجمه: انسان باید بنگرد که از چه آفریده شده است‏ * از آب جهنده خلق شده است‏ * همان آبى که از میان کمر و استخوان‌هاى سینه (یا جلو) بیرون مى‏آید.

در این آیه سخن از این که نطفه‌ی مرد پس از ورود به رحم زن با چه ترکیب می‌شود و «اوول» در زن از کجا تشکیل شده یا خارج می‌شود نیامده است، بلکه سخن فقط راجع به «مَنی» مرد است که از آن به عنوان «آب جهنده» نام برده شده و بیان شده که این آب، ( یَخَْرُجُ ) از «صُلب» و «تَرائب» خارج می‌شود. چرا که اوول در زن «دافِق – جهنده» نیست. در مورد نقش مشترک زن و مرد در به وجود آمدن فرزند، در آیات دیگری بحث شده است.

«صُلب»،‌ به معنای چیزی سخت و شدید است و در آناتومی بدن نیز به استخوان‌های پشت گفته می‌شود که از پس گردن تا آخر ران و کمر ادامه دارد. «بین صُلب» همان نخاع و آب نخاع است که مرکز اعصاب کل بدن بوده و محل عبور اجزای منی است تا در انتها به شکل نهایی «مَنی» درآید.

«تَرائب» نیز از ریشه‌ی تراب است و به معنای دو چیز مساوی در بدن به کار می‌رود. لذا بین دو سینه، بین نخاع و سینه و هم چنین بین دو استخوان ران (محل آلت تناسلی) نیز تراب نامیده می‌شود.

دقت شود که قرآن کریم احکام بسیاری در باره‌ی طهارت، جنابت، نزدیکی و حتی زنا و لواط دارد، اما هیچ گاه به اسامی آلت تناسلی زن یا مرد اشاره نمی‌نماید.

با توجه به معانی متفاوت «ترائب»، مفسران تعاریف متفاوتی از خروج منی از بین صُلب و تَرائب کرده‌اند که البته هیچ کدام با علم امروز منافات ندارد.

الف – منظور از صُلب و تَرائب  این است که آب مَنی از بین ستون فقرات پشت (محل تشکیل) و دو استخوان ران پا (محل آلت تناسلی – محل خروج) خارج می‌شود.

ب – صُلب یعنی استخوان‌ها پشت و ترائب یعنی استخوان‌های جلو و آب منی از بین استخوان‌های پشت عبور کرده و از بین استخوان‌های جلو (محل آلت تناسلی) خارج می‌شود.

ج - «صُلب» به معنای پشت مرد، به عنوان یک مرکز عصبی، و «تَرائب» به معنای ما بین دو استخوان ران است، که کنایه از دستگاه تناسلی مرد دارد پس آیه‌ی صُلب و تَرائب  با نظرات دانشمندان جنین‌شناسی نیز مطابقت دارد.

د – صُلب به معنای استخوان‌های سفت و محکم پشت و ترائب در مقابل صلب به معنای استخوان‌های جلو یا اسخوان‌های نرم و سفید جلو (در زن و مرد – محل قرار گرفتن آلت تناسلی) است. که در این صورت نیز منافاتی با علم امروز پیدا نمی‌کند.

ھ - منی مرد از میان صُلب (استخوان‌های پشت) و ترائب (استخوان پاهای) او خارج می‌شود. از نظر کالبد شکافی، تمامی نقاط و مجاری عبور منی در محدوده صُلب و ترائب (استخوان پاها) قرار دارند. غدد کیسه‌ای پشت پروستات (که ترشح آنها قسمتی از منی را تشکیل می‌دهد) نیز در این محدوده قرار دارند. پس می‌توان گفت: منی از میان صلب مرد به عنوان یک مرکز عصبی ـ تناسل امر کننده ـ و ترائب او به عنوان رشته‌های عصبی مأمور به اجرا، خارج می‌شوند.

و - ترائب یعنی پیش روی انسان است در مقابل صلب به معنی پشت انسان قرار دارد و «صلب و ترائب» جمع هر دو و به معنای کل وجود است. چرا که منی از کل اجزای مرد گرفته می‌شود و به همین دلیل وقت خروج همه بدن مرد سست می‌شود. در این برداشت «صلب و ترائب» کنایه از همه‌ی بدن، چه نواحی پشت و چه نواحی جلو می‌باشد. و بیان شده است که عمده‌ترین پیدایش نطفه‌ی مرد از نخاع شوکی است.

ز- جای اولیه‌ای که بیضه یا رحم در جنین قرار می‌گیرند، پشت و انتهای ستون فقرات آن است. قبل از شش ماهگی جنین، تخم و تخمدان هر دو در پشت قرار دارند و پس از شش ماهگی در جنس نر هر دو به پایین کشیده شده و در پوسته‌ی بیضه قرار می‌گیرند و به وضع عادی در می‌آیند و در جنس ماده نیز مختصر جابجا شده و در دو طرف پهلو محاذی لوله‌های رحم جایگزین می‌شوند.)

چنان چه مشهود است، هیچ یک از این تعابیر و تفاسیر با علم امروز منافات ندارد.

http://www.x-shobhe.com/shobhe/1042.html