آیت الله امینیان یک چهره علمی و صاحب نام در پایگاه اجتهاد و تدریس بود ( 27 اردیبهشت 95 )

آیت الله امینیان یک چهره علمی حوزوی در پایگاه اجتهاد و تدریس بود

سفیر سبز : نماینده ولی فقیه در گیلان گفت : آیت الله امینیان یک چهره علمی حوزوی و صاحب نام و نشان در پایگاه اجتهاد و تدریس بود، از خیلی ها که صاحب رساله هستند ایشان هم مقدم و عمیق تر بود.

آیت الله قربانی افزود : ما گیلانی ها آدم های نجیبی هستیم و آن مقدار که هستیم نشان نمی دهیم و معتقدیم دیگران که شاگرد آیت الله امینیان نمی شدند و نمی شوند الآن جزء مراجع عالیقدر هستند .

وی گفت : آدم باید برای خدا کار کند و وظیفه دینی خودش را انجام دهد از این رو بسیاری ما در گیلان علمایی مثل آیت الله لاکانی داشتیم که در سال 1327 در قم روزی هفت درس از تجرید تا کفایه می گفت و بسیاری از بزرگان ما مثل آیت الله یزدی، آیت الله مهدوی کنی، آیت الله امامی کاشانی از محضر درس ایشان سود بردند.

وی همچنین گفت : ایشان برای گیلان آمدند و حوزه علمیه تشکیل دادند که بسیاری از طلاب گیلان که اکنون در جای جای استان شاغل هستند از محضر ایشان بهره بردند و خود من در تابستان در مدرسه مستوفی در محضر ایشان کتاب حج لمعه را آموختم ، اگر ایشان در قم می ماند از خیلی ها جلوتر بود و بزرگان دیگر ما مثل : آیت الله بحرالعلوم و آیت الله مهدوی لاهیجان .

آیت الله قربانی گفت : از آیت الله نجفی مرعشی شنیدم که به من فرمود در درس آقا ضیاء حاج شیخ درس را از من بهتر می فهمید . معمولا علمای ما بی ادعا بودند .

وی ادامه داد : از آیت الله مکارم بعنوان سخنران برای کانون بحث انتقاد مذهبی در لاهیجان دعوت کرده بودم در دیدار ایشان با آیت الله مهدوی در مدرسه جامع لاهیجان بحثی از مکاسب شیخ در بیع عنوان شد ، وقتی بیرون آمدیم آیت الله مکارم به من گفت این شیخ خیلی ملا است ، چرا در این شهر هست ؟ آیا مردم قدر ایشان را می دانند ؟

وی در ادامه گفت : علمای ما در زمان زندگی خودشان روی همان حجب و حیایی که داشتند کم ادعا بودند و معلوماتشان را با خود به گور بردند ،

وی افزود : آیت الله امینیان در حوزه علمیه افتخار علمی و فقهی برای گیلانیان آورد و آمدند در گیلان وظیفه خودشان را انجام دادند .

وی گفت : ما وظیفه داریم نام این ها را زنده نگهداریم زیرا اینان برای رضا خدا انجام وظیفه کردند . بخشی از دینی که ما نسبت به آیت الله امینیان بر عهده دارم این است برای ایشان سالگرد بگیریم، اگر آثاری دارند منتشر کنیم ، جایی را به نام ایشان نامگذاری کنیم و راه و رسم ایشان را زنده نگهداریم تا انشاء الله نام ایشان در جامعه زنده بماند و اگر در حیات ایشان نتوانستیم آن قدرشناسی لازم را بجا بیاوریم لا اقل در ممات ایشان قدرشناس ایشان باشیم بلکه بخشی از دین خودمان را ادانماییم.

آیت الله قربانی گفت : من خودم را از ارادتمندان و اعضای خانواده ایشان می دانم و در مظان دعا همیشه دعاگوی ایشان هستم و تا آنجایی که ممکن باشد در ادای دین نسبت به این بزرگوار انجام وظیفه می کنم .

http://safiresabz.com/index.php?mod=content&met=content_more&id=534#.V0WCb3qz5lk