مسجدالاقصی واقعی

***نسیم معرفت***

به نام خدا

قُدس  نماد مقاومت در برابر مستکبرین عالم

من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اکرم (ص)می دانم(امام خمینی ره )

شهر بیت المقدس که قبل از اسلام به نام اورشلیم و ایلیا خوانده می شده  از جمله شهر ها و سرزمین هایی است که مورد توجه  و احترام  مسیحیت و یهود و اسلام می باشد . در این شهر تپه ای به نام تپه مُوریا وجود دارد که در محدوده بالای این تپه  حصاری کشیده شده است که مسلمانان تمام آن را حرم شریف می دانند . این حرم شریف همان مسجدالأقصی است که در قران کریم از آن یاد شده است .مسجدالأقصی واقعی   در ضلع جنوبی حرم شریف قرار دارد و طول آن 88 و عرض آن 35 متر و دارای 53 ستون مَرمَرین است. البته در این مُحوَّطه مسجدی شش ضلعی با گنبدی طلایی  وجود دارد که  متأسفانه به  مسجد الأقصی معروف شد   ولی آن مسجدی که در قرآن از آن به عنوان قبله اول مسلمانان یاد شده و از آن به عنوان  ( إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی الَّذی بارَکْنا حَوْلَهُ سوره اِسراء آیه 1 ) تعبیر شده همان مُحوَّطه حریم شریف است که در محدوده بالای تپه مُوریا قرار دارد. در سوره بقره ایه 142 و نیز سوره اِسرا آیه اول به مسجد الأقصی اشاره شده است .در روایتی از پیامبر بزرگ اسلام (ص) آمده است که : خداوند چهار شهر را برگزیده است : 1_ مدینه 2_ بیت المقدس 3_ کوفه 4_ مکه مُعظّمه . در المیزان جلد 20 به نقل از  تفسیر قمى در ذیل آیه وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ1وَ طُورِ سینینَ2وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمینِ3 )ذکر کرده که : منظور از ( التِّینِ)، مدینه، و از (الزَّیْتُونِ1 ) بیت المقدس، و از (طُورِ سینینَ2 ) کوفه، و از (هذَا الْبَلَدِ الْأَمینِ ) مکه است. 

برخلاف ادعای صهیونیست ها که با استناد به حکومت حضرت داوود (ع ) و حضرت سلیمان (ع ) خود را صاحبان اصلی این سرزمین مقدس می دانند  مدارک اصلی تاریخی نشان می دهد که ساکنان اصلی فلسطین ،عرب هایی بودند که از 2500 سال قبل از میلاد به فلسطین وارد شدند و به حکومت طولانی خود به مدت 1500 سال ادامه دادند  و پس از ان حضرت داوود و حضرت سلیمان به حکومت فلسطین رسیدند . دو هزار و پانصد سال پیش از میلاد حضرت مسیح چند قبیلة عرب از جزیره العرب به سوی سواحل جنوبی دریای مدیترانه کوچ کردند. برخی از این ها در فلسطین سُکنا گزیدند و از راه کشاورزی معیشت می کردند. به این عده کنعانیان اطلاق می شود و به همین جهت سرزمین فلسطین را ارض کنعان نامیده اند. برخی در لبنان ساکن شدند و از راه دریانوردی زندگی می کردند. این ها را فینیقیان می نامیدند. یک طایفة مهم از کنعانیان به نام «یَبوسیون» در بیت المقدس سکنا گزیدند، بدین جهت در قدیم منطقة بیت المقدس را «یَبوس» می نامیدند. بعد از گذشت صدها سال حضرت ابراهیم خلیل از «اورکلدان» عراق به ارض کنعان هجرت نمود، و بعد از تولد اسحاق و یعقوب و سپس فرزندان و عشیرة یعقوب ، بنی اسرائیل شکل گرفتند و پدید آمدند. بنابراین قبل از شکل گیری بنی اسرائیل و یهود، کنعانیان و یبوسیان در آن منطقه زندگی می کردند و حضرت ابراهیم و فرزندانش از جای دیگر به آن دیار رو آورده بودند.  بعدها  حوادث و درگیری های فراوانی در این منطقه اتفاق افتاد تا این که حضرت عیسی(ع) در شهر ناصرة فلسطین به رسالت مبعوث شد، سپس بنی اسرائیل به دو گروه یهودی و مسیحی تقسیم شدند، برخی به حضرت عیسی(ع) ایمان آوردند و مسیحی شدند و برخی از آن امتناع ورزیدند و با آنان درگیر شدند. بنابراین همه بنی اسرائیل ، یهودی باقی نماندند.

بعد از گذشت چند قرن پیامبر اسلام(ص) به رسالت مبعوث شد و در سال 638 میلادی برابر با سال  هفدهم از هجرت  در زمان عمر، خلیفة دوّم سپاهیان اسلام وارد بیت المقدس شدند. مسلمانان با مردم فلسطین پیمان صلح امضا کردند، آنان را در پذیرش دین آزاد گذاشتند و چون حقانیت دین اسلام را مشاهده کردند، اکثریت آنان مسلمان شدند. بنابراین از قرن هفتم میلادی به بعد فلسطینیان پیروان سه دین بزرگ را تشکیل می دادند، و اولین جمعیت مذهبی را مسلمانان، دوّمی مسیحیان و سومی یهودیان در اختیار داشتند و مسلمانان حائز اکثریت جمعیت بودند. این امر حدود پانصد سال دوام یافت تا این که در سال 1099 میلادی (برابر با سال 493 هـ . ق) اروپائیان در قالب جنگ های صلیبی فلسطین را تصرف کردند. این ها وقتی که بر مردمی که اکثریتشان را مسلمانان تشکیل می دادند، پیروز شدند، بسیاری از آنان را از دم شمشیر گذراندند، بنا به نقل مورخان اروپایی و مسیحی، آنان در شهر بیت المقدس حدود شصت هزار تن را کشتند و در آن جا حمام خون به راه انداختند.
فلسطین هشتاد و هشت سال در اختیاز صلیبی ها بود و آنان با مسلمانان در این دوره با بی رحمی تمام برخورد کردند تا این که در سال 1187میلادی(برابر با 583 هـ . ق) صلاح الدین ایوبی آنان را شکست داد و بار دیگر فلسطین و بیت المقدس به آغوش مسلمانان بازگشت .
سپس در سال 1896 یک روزنامه نگار یهودی اتریشی به نام «تئودور هرتسل» کتابی نوشت و جنبش صهیونیستی به راه انداخت که یهودیان در پی تشکیل دولت یهود در یک سرزمین برآیند. از این رو هند، آرژانتین، قبرس و چند نقطة دیگر از جمله فلسطین در نظر گرفته شد، و سرانجام با توجه به نقشه های استعمار در آن زمان و قرار دادن یک دولت صهیونیسم و یهودی در قلب جهان اسلام، و ضربه زدن به اسلام که بزرگترین مانع استثمار گری خود می دانستند در سال 1897؛ یعنی یک سال بعد، کنگرة صهیونیسم در شهر بازل سوئیس برگزار شد.  در سال 1916 رهبران یهودی انگلیس از جمله جیم وایزمن رئیس سازمان جهانی صهیونیسم، والتر روچیلد و ناحوم سوکولو روزنامه‌نگار لهستانی، نامه‌ای را به مجلس انگلیس ارسال کرده و در آن خواستار اجازه تشکیل دولت یهود و در اختیار داشتن سرزمینی برای یهودیان جهان شده بودند. اواخر سال 1917 مجلس انگلیس با این درخواست موافقت کرده و آرتور جیمزبالفور (Balfour)  آن را به اطلاع  والتر روچیلد رساند.در اثنای جنگ جهانی اوّل در سال 1917 آرتور جیمز بالفور(Balfour)  وزیر خارجه انگستان بیانیه ای منتشر کرد که در آن از سیاست انگلستان مبنی بر حمایت از یهودیان و تشکیل دولت یهود در آینده در فلسطین خبر داد. این بیانیه که معروف به بیانیه بالفور(Balfour) شد یکی از بیانیه‌های ننگین تاریخ انگلیس و سرآغاز تاسیس رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود. این بیانیه ننگین  در 2 نوامبر 1917، توسط آرتور جیمز بالفور، به بارون والتر روچیلد، رهبر جامعه یهودیان انگلیس صادر شد و در آن مجوز تاسیس رژیم صهیونیستی به وی داده شد.

رژیم اشغالگر قدس روز 15 می سال 1948 میلادی برابر با 26 اردیبهشت 1327 ه.ش ،  حکومت جعلی و پلید خود را  با قتل و کشتار بی رحمانه  فلسطینی ها  و آواره کردن آنها  ، در سرزمین فلسطین تأسیس کردند و قدرت های جنایتکار آن روز از جمله آمریکا و شوری سابق و استعمار پیر  انگلیس خبیث و فرانسه و ...  ، مشروعیت این رژیم جعلی را به رسمیت شناختند

روز قدس چند ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 16 مرداد 1358 ه.ش  برابر با 13 رمضان المبارک 1399 ه.ق  توسط حضرت امام خمینی نامگذاری شد .  در 16 مرداد 1358 پس از بمباران جنوب لبنان توسط نیروهای رژیم اشغالگر قدس حضرت امام خمینی از مسلمانان جهان خواست تا آخرین جمعه ماه رمضان را به عنوان روز جهانی قدس انتخاب کنند . حضرت امام در پیامی که در آن اخرین جمعه ماه رمضان را روز قدس اعلام کردند  چنین فرمودند  : 

بسم الله الرحمن الرحیم

مسلمین ایران و جهان  ، من در طی سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم، که اکنون این روزها به حملات وحشیانه خود به برادران و خواهران فلسطینی شدت بخشیده است، و بویژه در جنوب لبنان به قصد نابودی مبارزان فلسطینی، پیاپی خانه و کاشانه ایشان را بمباران می کند. من از عموم مسلمانان جهان و دولت‌های اسلامی می‌خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند. و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می کنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و می‌تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان "روز قدس" انتخاب ، و طی مراسمی همبستگی بین المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند. از خداوند متعال پیروزی مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

حضرت امام خمینی همچنین در پیام دیگری ویژگی های روز قدس را با عباراتی بسیار گویا و عالی  چنین بیان داشتند :

ملت مسلمان ایران! روز قدس، روز مقابله مستضعفین با مستکبرین ،

روز قدس، یک روز جهانی است.

روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد،

[بلکه] روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است.

روز مقابله ملت هایی است که در زیر فشار ظلم امریکا و غیر امریکا بودند،

در مقابل ابرقدرت هاست.

روزی است که باید مستضعفین مجهز بشوند در مقابل مستکبرین، و دماغ مستکبرین را به خاک بمالند.

روزی است که بین منافقین و متعهدین امتیاز خواهد شد.

متعهدین این روز را روز قدس می دانند، و عمل می کنند به آنچه باید بکنند. و منافقین ـ آنهایی که با ابرقدرت ها در زیر پرده آشنایی دارند و با اسرائیل دوستی ـ در این روز بی تفاوت هستند، یا ملت ها را نمی گذارند که تظاهر کنند.

روز قدس روزی است که باید سرنوشت ملت های مستضعف معلوم شود، باید ملت های مستضعف اعلام وجود بکنند در مقابل مستکبرین. باید همان طور که ایران قیام کرد و دماغ مستکبرین را به خاک مالید و خواهد مالید، تمام ملت ها قیام کنند و این جرثومه های فساد را به زباله دان ها بریزند.

روز قدس روزی است که باید این دنباله روهای رژیم سابق در ایران، و آن توطئه چین های رژیم فاسد و ابرقدرت ها در سایر جاها خصوصاً در لبنان، تکلیف خودشان را بدانند.

روزی است که باید همت کنید و همت کنیم که قدس را نجات بدهیم،و برادران لبنانی را از این فشارها نجات بدهیم.

روزی است که باید تمام مستضعفین را از چنگال مستکبرین بیرون بیاوریم.

روزی است که باید جامعه مسلمین همه اظهار وجود بکنند و هشدار بدهند به ابرقدرت ها و به این تفاله هایی که مانده است از آنها ـ چه در ایران و چه در سایر جاها. هشدار به روشن فکران امریکایی مسلک.

روز قدس، روزی است که باید به این روشنفکرانی که در زیر پرده با امریکا و عُمّال امریکا روابط دارند هشدار داد. هشدار به اینکه اگر از فضولی دست برندارید، سرکوب خواهید شد! ما به آنها مهلت دادیم و با آنها با ملایمت رفتار کردیم که شاید دست از شیطنت بردارند و اگر دست برندارند، کلمه آخر را خواهیم گفت و خواهیم به آنها فهماند که دیگر رژیم سابق قابل برگشتن نیست و دیگر امریکا نمی تواند به اینجا حکومت کند، دیگر سایر ابرقدرت ها نمی توانند در این مملکت حکومت کنند.

روز قدس روزی است که باید به همه ابرقدرت ها هشدار داد که باید دست خود را از روی مستضعفین بردارید و سر جای خود بنشینید.

روز قدس، روز احیای مبارزه علیه اسرائیل، دشمن بشریت، دشمن انسان، [است] که هر روز غائله ایجاد می کند و برادرهای ما را در جنوب لبنان به آتش می کشد، باید بداند که دیگر ارباب های او رنگی ندارند در دنیا، و باید انزوا اختیار کنند، طمع ها را از ایران باید قطع کنند، دست های آنها باید از همه ممالک اسلامی قطع شود، عُمّال آن در همه ممالک اسلامی باید کنار بروند.

روز قدس، روز اعلام یک چنین مطلبی است. اعلام این است به شیاطینی که ملت های اسلام را می خواهند کنار بگذارند، و ابرقدرت ها را به میدان بیاورند.

روز قدس روزی است که قطع آمال آنها را بکند، و به آنها هشدار بدهد که گذشت آن زمان ها.

روز قدس روز اسلام است.

روز قدس روزی است که اسلام را باید احیا کرد و احیا بکنیم، و قوانین اسلام در ممالک اسلامی اجرا بشود.

روز قدس روزی است که باید به همه ابرقدرت ها هشدار بدهیم که اسلام دیگر تحت سیطره شما، به واسطه عُمّال خبیث شما، واقع نخواهد شد.

روز قدس، روز حیات اسلام است. باید مسلمین به هوش بیایند، باید بفهمند قدرتی را که مسلمین دارند، قدرت های مادی، قدرت های معنوی. مسلمین که یک میلیارد جمعیت هستند و پشتوانه خدایی دارند و اسلام پشتوانه آ نهاست و ایمان پشتوانه آنهاست از چه باید بترسند؟ ما با یک جمعیت کمی در مقابل دشمن های زیاد، دشمن های بسیار، قیام کردیم و ابرقدرت ها را شکست دادیم؛ و کسی گمان نکند که دیگر بعضی از این قشرهای فاسد، بعضی از این چپ روهای امریکایی یا غیرامریکایی، بتوانند در این مملکت اظهار وجود کنند. آن روز که ما بخواهیم و ملت ما بخواهند، در ظرف چند ساعت تمام آنها به زباله دان های فنا خواهند ریخته شد. ملت بزرگ ما دیگر از این حرکات مذبوحانه نخواهد ترسید. و حرکات اسرائیل در جنوب لبنان و نسبت به فلسطین همین حرکات مذبوحانه است. حرکاتی است که اواخر عمر اشخاص فاسد می کنند ـ چنان که شاه ما، شاه مخلوع ایران این حرکات را کرد، و منتهی به فنا شد. دولت های عالم بدانند که اسلام شکست بردار نیست. اسلام و تعالیم قرآن بر همه ممالک باید غلبه کند. دین باید دین الهی باشد، اسلام دین خداست، و باید در همه اقطار اسلام پیشروی کند.

روز قدس، اعلام یک چنین مطلبی است، اعلام به این است که مسلمین به پیش! برای پیشرفت در همه اقطار عالم.

روز قدس فقط روز فلسطین نیست، روز اسلام است، روز حکومت اسلامی است. روزی است که باید در سراسر کشورها بیرق [ اسلام و جمهوری اسلامی] برافراشته شود.

روزی است که باید به ابرقدرت ها فهماند که دیگر آ نها نمی توانند در ممالک اسلامی پیشروی کنند.

من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اکرم (ص)می دانم، و روزی است که باید ما تمام قوای خودمان را مجهز کنیم، و مسلمین از آن انزوایی که آنها را کشانده بودند خارج شوند، و با تمام قدرت و قوت در مقابل اجانب بایستند و ما در مقابل اجانب با تمام قوا ایستاده ایم، و نخواهیم اجازه داد کسان دیگر در مملکت ما دخالت کنند، و مسلمین نباید اجازه بدهند که کسان دیگر در ممالکشان دخالت کنند.

در روز قدس، ملت ها باید به حکومت هایی که خائن هستند هشدار دهند.

روز قدس روزی است که ما خواهیم فهمید چه اشخاصی و چه رژیم هایی با توطئه گرهای بین المللی موافقت دارند و با اسلام مخالفت. آنهایی که شرکت ندارند مخالف با اسلام هستند، و موافق با اسرائیل. و آنهایی که شرکت کردند، متعهد هستند و موافق با اسلام و مخالف با دشمنان اسلام که در رأس آنها امریکا و اسرائیل است.

(روز قدس) روز امتیاز حق از باطل است، روز جدایی حق و باطل است. من از خداوند تبارک و تعالی خواهانم که غلبه بدهد اسلام را بر همه قشرهای عالم، بر همه مستکبرین، مستضعفین را غلبه بدهد. و از خدای تبارک و تعالی خواهانم که برادرهای ما را در فلسطین، در جنوب لبنان و در لبنان، و در هر جایی از عالم که هستند، از دست مستکبرین و از دست چپاولگران نجات بدهد.

** گرد آورنده : سیداصغر سعادت میرقدیم لاهیجی

بیست و سوم رمضان المبارک 1437 ه.ق

نُهُم خرداد 1395 ه.ش

روز چهارشنبه

**************************************************

***مسجدالأقصی واقعی را بشناسیم+تصاویر واقعی و دقیق