تَنبیهُ الخَواطِر عَن أَبِی مَریمَ عَن أَبِی جَعفَرٍ (عَلَیهِ السَّلامُ) : قالَ أبِی یَوماََ وَ عِندَهُ أَصحابُهُ : مَن مِنکُم تَطِیبُ نَفسُهُ أن یَأخُذَ جَمرَةً فِی کَفِّهِ فَیُمسِکُها حَتّى تَطْفِى؟ فَکاعَ الناسُ کُلُّهُم وَ نَکَلُوا ، فقُمتُ فقلتُ : یا أَبتِ ، أَتَأمُرُنِی أن أفعَلَ ؟ قالَ : فَلَیسَ إیّاکَ عَنَیتُ ، إِنَّما أنتَ مِنِّی وَ أَنَا مِنکَ ، بَل إِیّاهُم أرَدتُ . قالَ : فَکَرَّرَ هذا ثَلاثا ، ثُمَّ قالَ : ما أکثَرَ الوَصفَ وَ أقَلَّ الفِعلَ ! إِنَّ أَهلَ الفِعلِ قَلیلٌ ، أَلا وَ أَنَا أَعرِفُ أهلَ الفِعلِ وَ الوَصفِ مَعاََ ، قالَ : فَوَ اللّه ِ لَکَأَنََّما مادَت بِهِمُ الأرضُ حَیّاََ (حَیاءً) .
تَنبیهُ الخَواطِر ـ به نقل از اَبُو مَریم از امام باقر (عَلَیهِ السَّلامُ) ـ : روزى پدرم ( امام زین العابدین عَلَیهِ السَّلامُ ) در حضور اصحابش فرمود : کدام یک از شما حاضر است اَخگرى آتش در مُشت خود بگیرد و آن را نگه دارد تا خاموش شود؟ همه ترسیدند و هیچ کس حاضر به این کار نشد . من برخاستم و گفتم : پدر جان آیا امر مى فرمایید که من این کار را بکنم؟ پدرم فرمود : مقصودم تو نبودى . من و تو یکى هستیم ، بلکه مقصودم اینها بودند . پدرم سه بار این جمله را تکرار کرد . سپس فرمود : چه بسیار است حرف و چه اندک است عمل؟ براستى که اهل عمل کم هستند . بدانید که من کسانى را که اهل کردار و گفتار ، هر دو ، هستند مى شناسم . به خدا سوگند [پس از این سخن، اصحاب ]گویى از شرم در زمین فرو رفتند .
تنبیه الخواطر ج 2 ص 151 .
تَنبیهُ الخَواطِر و نُزهَةُ النَّواظِر معروف به مجموعه وَرّام کتابی با موضوع مواعظ و حِکَم اخلاقی تألیف وَرّام بن اَبِی فراس حِلّی (درگذشت 605ق) که به زبان عربی نوشته شده و ترجمه‌هایی از آن به فارسی نیز موجود است.( ویکی شیعه )
تنبیه الخواطر و نزهة النواظر، کتابی به عربی تألیف ورّام بن ابی فراس حلّی ، فقیه و محدّث امامی قرن ششم و آغاز قرن هفتم می‌باشد . (ویکی فقه)
** تَنبیهُ الخَواطِر - دانشنامه‌ی اسلامی
.: Weblog Themes By Pichak :.
