***نسیم معرفت***

به نام خدا

مَرکَب لَجاجت

قالَ عَلِیُُّ  (عَلَیهِ السَّلامُ )  : وَ إِیَّاکَ أَنْ تَجْمَحَ بِکَ مَطِیَّةُ اللَّجَاجِ  یعنی بپرهیز از اینکه مَرکَبِ لَجاجت ترا به سرکشی و چموشی و طغیانگری وادارد.  (نهج البلاغه فَیضُ الأِسلام -نامه سی ویکم)

لجاجت و بهانه جویی به معنای اصرار و پافشاری در کار جاهلانه و نادرست و باطل و غیر خردمندانه است که پشتوانه منطقی و عقلی و شرعی و عرفی ندارد و شخصِ لَجوج صرفاََ جهت اِرضای خواسته و میلِ غیر منطقی و ناپسند خود بر انجام آن کار اصرار می ورزد و سعی می کند به هر نحوی که شده خواسته نامعقول و نامشروعش را به کرسی بنشاند  . کسی که دچار لجاجت و لجبازی شود همه اصول منطقی و عقلی را زیر پا می گذارد و زیر بار هیچ استدال و دلیل منطقی و فطری نخواهد رفت . انسانِ لَجوج پا روی وجدان و فطرت و عقل و خِرَد و فهم و درایت می گذارد و حاضر نیست که  تسلیم حقایق شود . البته بچه ها به طور طبیعی در دوران کودکی گاهی لجبازی هایی دارند ولی  والدین و پدر و مادر ها باید مراقب کنند که لجاجت کودکان تشدید نشود .   لجبازی و لجاجت به شکل های مختلف ظهور می کند : لجبازی در امور خانوادگی و زناشویی ، لجبازی در امور اجتماعی ، لجبازی در امور آموزشی و  تربیتی ، لجبازی در امور سیاسی و حکومتی و اداری ، لجبازی در امور دینی . چه بسیار مشاهده شده که خانوده هایی صرفاََ به جهت لجاجت هر یک از زن و یا شوهر منجرّ به طلاق گشته و پاشیده شده است . چه بسیار کسانی که براثر لجاجت و لجبازی  و پافشاری بر سخنان و عقائد باطلشان به انحراف و گمراهی و  اِنکار حقایقِ الهی و دینی دچار شدند و خود و دیگران  و  گاهی نیز جامعه ای را به  شقاوت و بدبختی کشاندند  و در زمان ما گروه هایی همچون داعش و مانند آن ها دچار شدید ترین نوع لجبازی در برابر منطق و استدلال و  حقایق هستند و شاهدیم که با تفکر انحرافی و  انجمادی و بسته خود چه فجایعی در جوامع اسلامی بوجود آوردند . انبیاء الهی و معصومین (عَلَیهِمُ السَّلامُ )  در طول دورانِ رسالت و مأموریتشان مواجه با افراد لَجوج و بی منطق بودند و زحمات و رنج های فراوانی از این دسته از مردم متحمِّل شدند . سعی کنیم که روح و  تفکر خود را مُتعالی نگه داریم و از هر اقدام و کاری که ناشی از لجبازی و لجاجت است پرهیز نماییم . لجاجت در امور ، مرض و بیماری است که اگر استقرار در نفس پیدا نکرده باشد قابل علاج و درمان است و باید کوشش کنیم تا زمینه های لجاجت را در خود ریشه کن نماییم .  حضرت امیرالمومنین  (عَلَیهِ السَّلامُ ) در نامه سی ویکم از نهج البلاغه فَیضُ الأِسلام  چنین می فرماید :  وَ إِیَّاکَ أَنْ تَجْمَحَ بِکَ مَطِیَّةُ اللَّجَاجِ  یعنی بپرهیز از اینکه مَرکَبِ لَجاجت ترا به سرکشی و چموشی وادارد.  (جَمَحَ  الفَرَسُ : اسب سرکشی نمود. - فَرَسُُ جَمُوح به فتحِ جیم یعنی اسب سرکش- رَجُلُُ جَمُوح : به فتحِ جیم در جَموح یعنی مرد سرکش و چموش)  این سخن گهربار مولا علی (عَلَیهِ السَّلامُ ) برای همه ما درس است  و پیوسته باید مراقب باشیم که در امور زندگی و خانوادگی و امور دینی و ... دچار لجبازی های ویرانگر نشویم .

سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

**  آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی