***نسیم معرفت***

به قلم: مهران زینعلی

درسیاهکل/مهران زینعلی: از پیچ و خم مسیر سحر انگیز سیاهکل به دیلمان که می گذرید درختان تنومند کنار جاده آیینه تمام نمای قدمت و دیرینگی این خطه کوهستانی است . درختان، این تنها گواهان جنگل هیرکان که هر آن شاید تیشه تبر کند شده از برشهای پی در پی، قامت تنومندشان را به نابودی بکشاند. رودخانه زیبای شمرود، آبشار دل انگیز لونک و مراتع سر سبز و خرم آنسوی دره آغوزی روح و روان هر انسان با ذوقی را نوازش می کند.

صدای پرندگان خوش آواز به همراه وزش بادهای روح نواز از دامن دلفک سر به فلک کشیده در کنار رقص شاخه های طناز و دست افشانی شکوفه های هم ساز چشم هر بیننده را خیره می کند. خروش آبشار لونک و جوشش چشمه های خنک در کناره های این مسیر مسحور کننده سمفونی دیر آشنای طبیعتی بکر است که گوش هر شنوده ای را می نوازد و و روح و جانش را جلا می بخشد و کمی آن طرف تر، آن سوی گردن برافراشته لاریخانی نسیم پر عطر گلهای بهاری از دشتهای اسپیلی و دیلمان تا دامنه کوه تورار و سماموس نوید آمدن بهار می دهد با دشتهای شقایق و رویای مراتع هزار رنگ.

دستان پر محبت ابرهای متراکم کوهستان نوازشگر دیرین و همنشین گردشگرانی است که لطافت روحشان را به لطف بادهای بهاری صفا می دهند و بوی خوش مراتع سرسبز دلفک را با خود به یادگار میبرند. دانه های نقره ا ی و با سخاوت باران هم گه گاه همراه پنبه ابرها، سیلی نوازش کودکانه بر چهره مسافران می زند که یادتان باشد:

اینجا محل عبور فرشتگان است، زمین را آلوده نکنید.

و اما … نفس عمیق که میکشی با کمی دقت انگار بوی خاک هم می آید، نه خاک باران زاده، خاکی که رویای همنشینی باران را با خود به گور خواهد برد.
پیش تر که می رویم از اهالی سختکوش و خونگرم منطقه سراغ بوی خاک را می گیریم، می گویند از حوالی روستای تاریخی پیرکوه سرچشمه می گیرد. مسیرمان را به سمت پیرکوه ادامه می دهیم و ناگهان با جاذبه مهیایی روبرو میشویم که سر بر فلک کشیده از جنس آهن، درست حدس زدید، هتل کارخانه سیمان در نیمه راه مسیر زیبای پیرکوه خود نمایی می کند. بد نیست کمی از جاذبه ها و تورهای آن برایتان بگویم؛ ابرهای متراکم بالای کارخانه نمایی از جاذبه لکوموتیوهای انقلاب صنعتی را تداعی می کند که استشمام آن قلب هر جنبنده ای را به درد می آورد و گرد و غبار غلیظ که سیلی جانانه بر چهره هر رهگذر می نوازد. مقابل درب هتل جاذبه دیگری را به نظاره می نشینیم شبیه سرسره های سرپوشیده البته نه برای گردشگران بلکه برای آخرین تفریح و دلخوشی همان خاکی که دیگر هیج وقت رنگ باران را نخواهد دید.

به ناگاه قطاری از ماشین های رنگارنگ از داخل محوطه خارج می شوند.
میپرسم کجا می روید؟
با چهره ای خاک آلود می گوید سوار شو.
سوار می شوم بی آنکه بدانم رهسپار تور گردشگری انفجار و تخریب می شویم. پس از طی مسافت نه چندان کوتاهی همانطور که تورلیدر مان در مورد محوطه های باستانی گرماور توضیح میداد به روستای تاریخی نیاول که ترکهای منازل مسکونی و قدیمی اش (به جهت انفجار معادن سیمان) خود گواه قدمت آن بود و در دامنه کوه خودنمایی می کرد نزدیک و پس از چند لحظه در محل اصلی جاذبه پیاده شدیم.
صدای شیهه غول های آهنی در کنار غرش خودروهای حمل مسافران سرسره سوار و چه چه ماشینی که به زمین نوک میزد فضایی وصف ناپذیر از سمفونی ناآشنایی بود که طبیعت هیچ سنخیتی با آن نداشت، دیگر روح ریاحین هم خاک آلوده بود، حتی تاریخ هم بالای سرمان (سید سرا) خاکی شده بود، اما نمیتوانست چیزی بگوید. آسمان از شدت سرفه گریه می کرد و این اولین باری بود که دیدم سخاوت باران سنگ شده بود. راستی یادم رفت بگویم مسافران مسیر رویایی سیاهکل به دیلمان بخشی از لذت سفر خود را مرهون حرکت آهسته ماشینهایی هستند، متعلق به همین هتل بی ستاره، که صدای غرش و گاهی فریاد مهیب شان لرزه براندام هر رهگذری می اندازد، گاهی هم شیطنتهای ناشیانه ی برخی از همین ماشینها بخشی دیگر از گردشگری را به روایت می کشد که گردشگری مرگ death tourism است.

بماند که جنگل هیرکان امروز در عین خفگی نظاره گر جنایتی است که برخی برای منافع دنیوی بدان متوسل شده اند…
القصه؛ در هیچ کجای دنیا سراغ نداریم که سیمان با گردشگری عجین شده و در کنار هم به تکاپو بپردازند جز اینجا.
اینجا دیلمان و پیرکوه، یا منطقه ای تاریخی با پتانسیل های گردشگری است و یا صنعتی؟ تکلیفش را روشن کنید، اگر اشتباهی صورت گرفته ترمیمش کنید و نگذراید دیلمان هم مانند لوشان و … خفه شود.
خدا را ! خدا را ! مبادا دیلمان بمیرد.
خدا را ! خدا را ! نکند تاریخ و طبیعت نابود شود.
خدا را ! خدا را ! مبادا که تاریخ گواه بی عدالتی مان شود.

http://www.darsiahkal.ir/100002/%d8%b1%d9%88%d8%a7%db%8c%d8%aa-%da%af%d8%b1%d8%af%d8%b4%da%af%d8%b1%db%8c-%d8%b3%db%8c%d9%85%d8%a7%d9%86/