***نسیم معرفت***
بسم الله الرحمن الرحیم
** فضائل و رذائل ، بیانگرِ هُوِیّت و واقعیّت هر فرد است
فضائل و رذائل ، بیانگرِ هُوِیّت و واقعیّت هر فرد و به عبارت دیگر بیانگر «مَنِ شخصیّتی» او است . فضائل ، گنجِ سعادت و خوشبختی و «بهشت همراه و نقد» است و رذائل سبب ننگ و نکبت و سیه رویی آدمی و «جهنّم همراه و نقد» است ، کسی که واقعا خدا ترس و مُتشرِّع و متدیّن و امین و شجاع و سخاوتمند و اهل گذشت و تواضع و مهربان و خدمتگزار و با ایمان و با حیاء و ... باشد ، دارای یک حقیقتِ ملکوتی و نورانی می باشد و شُعاعِ نورانیت او علاوه بر خود او ، اطراف و اطرافیان و جامعه را نیز پرتوافکنی می نماید و صفا و روشنیِ ضمیرش ، ضمیر و نهادِ تاریک و جهنمی دیگران را جلاء و روشنی و نورانیت می بخشد و نیز اگر شخصی خدا نشناس و دروغگو و ریاکار و دزد و خیانت پیشه و بددل و خشن و بخیل و کینه توز و ستمگر و بی رحم و پیمان شکن و چاپلوس و حُقّه باز و خلافکار و حرام خوار و دین گریز و رِند و کلاهبردار و ... باشد دارای حقیقت شیطانی و ظلمانی خواهد بود که ظلمتِ جهنّمیِ درونش علاوه برخود او ، بر دیگران نیز سایه نحس می اندازد و افراد دیگر را نیز به کام سیه بختی و فلاکت فرو می برد . سرشت و طبیعت و حقیقت هر فردی براساس آفرینش الهی ، پاک و توحیدی بوده است چنانچه پیامبر اسلام (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) فرمود : کُلُّ مَوْلُودٍ یُولَدُ عَلَى الْفِطْرَةِ حَتّی یَکُونَ أَبَوَاه یُهَوِّدَانِهِ وَ یُنَصِّرَانِهِ وَ یُمَجِّسَانِهِ( احیاء العلوم، ج 3، ص 13، سَفینةُ البِحار، ج 2، ص 279.) هرمولودی براساس فطرت پاک الهی آفریده شده است(طینت و فطرت هر مولودی برنهاد و سرشت پاک و توحیدی می باشد) تا اینکه پدر ومادرش (و یا عوامل دیگر) او را به عقاید باطل از قبیل یهودیت و نصرانیت و مَجوسیّت مُنحرف می سازد . فطرتِ پاکِ آدمی به مرور زمان براثر عوارضِ خارجی از قبیل پدر و مادر و دوست و همنشین و همسر و اُستاد و محیط های گوناگون و اَعمال خلاف و معاصی و گناهان ، آلوده و ناپاک می گردد و از مسیر اصلی خود خارج می شود . تا مادامی که خلاف ها و معاصی و گناهان بر همه وجود آدمی و صفحه دلِ او احاطه پیدا نکرده راه خلاصی و نجات وجود دارد ولی اگر خدای ناکرده گستاخی و طغیان و سرکشی و عصیان انسان به جایی برسد که به تعبیر قرآن « ... أَحاطَتْ بِهِ خَطیئَتُهُ کردار بد و زشتش به او احاطه نمود «سوره بقره آیه81 » گردد ، دیگر راهِ رحمت و مغفرت و عنایت به دست خود آدمی بسته می شود و امیدی به نجات او نخواهد بود . البته عموم مردم راه نجات و سعادت و راه بازگشت آنان به فطرتِ سالم باز است . پس تا دیر نشده «خود» را دریابیم و به واقعیتِ «خود» پی ببریم و در پی اصلاح «خود» باشیم و «خود» را گول نزنیم . روزی فرا خواهد رسید که هریک خواهیم دید که چه بودیم و چه هستیم ؟! از خداوند مُتعال بخواهیم که حقیقت و واقعیتِ ما را انسانی ملکوتی و نورانی و رحمانی قرار دهد و وجود ما را سرشار از فضائل و برکات نماید.
** آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی
************************************
*** قرآن کتابی پراز خیر وبرکت+ کتابخانه اینترنتی آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی+پایگاه اندیشوران حوزه +http://saadat.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=2252 +کلیک کنید .
*** انسان گُل سَرِ سَبَدِ موجودات(تفسیر)+ تنظیم و اصلاحات و اضافات توسط استاد سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی+ پایگاه اندیشوران حوزه + http://saadat.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=6779 .+کلیک کنید .
***کتابخانه اینترنتی آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی ....+کلیک کنید
http://saadatmirghadimha.rzb.ir/post/8 .
***استاد سید اصغر سعادت میر قدیم لاهیجی - پایگاه اندیشوران حوزه+http://saadat.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html.+کلیک کنید+
.: Weblog Themes By Pichak :.
